Αν και δεν είναι τόσο έντονος και συχνός όσο ο δεξιός λαϊκισμός της κυβέρνησης στην Τουρκία, μπορεί κανείς να αισθανθεί σε ορισμένες από τις ομιλίες του Πρωθυπουργού Τριντό ότι αναζωπυρώνει το διαστρεβλωμένο πλέον «ξόρκι Τρουντό» με τον αριστερό λαϊκισμό.

Όταν εξετάζουμε την ατζέντα του Καναδά τον τελευταίο καιρό, διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχουν πολλά θέματα διαφορετικά από την Τουρκία που συζητούνται εκεί. Ο αυξανόμενος ρυθμός πληθωρισμού, η αύξηση των τιμών των ακινήτων, το δημοκρατικό δικαίωμα να επιδεικνύονται ομάδες διαφορετικών απόψεων και πολλά άλλα παρόμοια ζητήματα όπως οι τιμές της βενζίνης βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη εδώ.

στην Τουρκία τον Μάιο 73,5% με τον υψηλότερο ρυθμό πληθωρισμού από το 1998. Και πάλι, σύμφωνα με στοιχεία του Μαΐου, ο πληθωρισμός στον Καναδά ήταν 7,7%. Αυτός ο αριθμός, που μας κάνει να γελάμε σε σύγκριση με την Τουρκία, Είναι ένας εφιάλτης για τον μέσο Καναδό, καθώς σημειώνει το ρεκόρ για το υψηλότερο ποσοστό πληθωρισμού από το 1983..

Αν και τα νούμερα και τα ποσοστά διαφέρουν, η ομοιότητα των θεμάτων, ο προβληματισμός τους στην κοινωνία και τα δεινά που δημιουργεί είναι παράλληλες. Αν και οι δύο χώρες έχουν πολύ διαφορετικές γεωπολιτικές και κοινωνιολογικές πραγματικότητες, υπάρχει μια ιδεολογία που φέρνει κοντά τους ηγέτες της χώρας, η οποία είναι «σύγχρονος λαϊκισμός».

Η ΛΑΪΚΙΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗ ΩΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΞΕΧΑΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ

Ο λαϊκισμός έχει πολλούς ορισμούς και διαφορετικές ερμηνείες. Όταν κοιτάς την ιστορία, είναι εκπληκτικό πώς ο λαϊκισμός, που ήταν μια φιλοσοφία που έθεσε τις πραγματικότητες των ανθρώπων πάνω από τις προτεραιότητες της ελίτ στην αρχαία Ρώμη, «εκσυγχρονίστηκε» στο τρίγωνο της δημοκρατίας, του φιλελεύθερου και του φασισμού σήμερα.

Η σύγχρονη έννοια του λαϊκισμού, στην πιο απλή του μορφή, είναι αυτή των πολιτικών ηγετών. η τακτική της χειραγώγησης των συναισθημάτων, της εξαπάτησης των ψηφοφόρων ώστε να πιστέψουν την πραγματικότητα που θέλουν ή της εκτροπής της προσοχής τους Το ερμηνεύω όπως έχουμε δει και συνεχίζουμε να βλέπουμε πολλά παραδείγματα στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της Τουρκίας. Η λαϊκιστική ρητορική, η οποία έχει αυξηθεί ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια οικονομικών κρίσεων, έχει εκφραστεί συχνά τα τελευταία χρόνια σε συνεργασία με την κυβέρνηση του AKP και το MHP.

Πριν από τις εκλογές του 2023, που ξεκίνησαν με τα γεγονότα του Γκεζί και ιδιαίτερα μετά το προεδρικό σύστημα, η ολοένα και πιο διχαστική ρητορική του Ερντογάν, η προσέγγισή του στο κουρδικό πρόβλημα, η κοσμική και συντηρητική πόλωση της γειτονιάς του και η επόμενη σειρά τουρκικής τηλεοπτικής εκπομπής του Devlet Bahçeli. από τα πρόσφατα παραδείγματα. Βλέπουμε ότι οι λαϊκιστικές ομιλίες από την πλευρά της κυβέρνησης επιταχύνονται, όπως η τελευταία έξοδος πριν από τη γέφυρα.. Αν και η οικονομία είναι ο κύριος παράγοντας που απειλεί τη συνέχεια της κυβέρνησης του AKP, ο Ερντογάν στοχεύει συχνά να χειραγωγήσει την εσωτερική πολιτική με λαϊκιστική και εθνικιστική ρητορική στην εξωτερική πολιτική. Ένα από τα πιο κοντινά και καλύτερα παραδείγματα είναι η κρίση στον εναέριο χώρο με την Ελλάδα.

Ο ΔΕΞΙΟΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΔΟΓΑΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Σύμφωνα με τις συμφωνίες της Λωζάνης του 1923 και του Παρισιού του 1947, η Ελλάδα δεν μπορεί να οπλίσει τα νησιά του Αιγαίου. Μόνο σε μια κατάσταση όπου υπάρχει άμεση απειλή από την Τουρκία και μπορεί να θεωρηθεί περίπτωση ανωτέρας βίας, έχει το δικαίωμα να αποβιβάσει στρατεύματα στα νησιά, και η Ελλάδα έχει οπλίσει μερικά από τα 12 νησιά μετά την ειρηνευτική επιχείρηση στην Κύπρο το 1974. Αλλά το περίεργο είναι ότι αυτό το γεγονός, για το οποίο η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει πολυσυζητηθεί από το 1974, ήταν ένα από τα κύρια προβλήματα της πολιτικής μας τους τελευταίους μήνες και ήταν ένα τρομερό εργαλείο χειραγώγησης που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην εσωτερική πολιτική. Η ένταξη πολλών ελληνικών νησιών εντός των συνόρων της Τουρκίας ως «εθνικό μας σύμφωνο στις θάλασσες» στον χάρτη που δόθηκε στον Μπαχτσελί τη δεύτερη ημέρα των διακοπών και η αποδοχή αυτού του δώρου από έναν πρόεδρο του κόμματος, που είναι ο κυβερνών εταίρος της τουρκικής κυβέρνησης, αναμφίβολα, μόνο τροφοδοτεί τη φωτιά. Φυσικά και αυτές δεν είναι αφελείς ενέργειες.

Μετά την ομιλία Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο, τα λόγια του Ερντογάν ότι οι διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα δεν θα διατηρηθούν και ότι δεν υπάρχει πλέον άνθρωπος με το όνομα Μητσοτάκης για τον Ερντογάν, θεωρούνται ως συνήθως συναισθηματικά και μακριά από διπλωματία. Ο Ερντογάν, που εδώ και 20 χρόνια κάνει πολιτική στη γλώσσα του λαού και όχι στη διπλωματική γλώσσα, δεν κρύβει ότι κύριος στόχος του είναι η εσωτερική πολιτική, ακόμη και στις δηλώσεις του για την εξωτερική πολιτική.

Πίσω από τα συναισθηματικά σχόλια του Ερντογάν προς τον Μητσοτάκη κρύβεται η ψυχολογία της διατήρησης της ζώνης άνεσης του εκλογικού σώματος σε πιθανή ένταση με την Ελλάδα, πυροδοτώντας μια αίσθηση «απειλής για την ασφάλεια» στο κοινό και ο στόχος της επανεκλογής του AKP το 2023.

Η λαϊκιστική ρητορική από τους ηγέτες και οι προσπάθειες αλλαγής της ατζέντας υπονομεύουν σοβαρά την εμπιστοσύνη των κοινωνιών στους πολιτικούς θεσμούς και αποτελούν σημαντικό εμπόδιο στις δημοκρατικές εξελίξεις.

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Τσίπρας απάντησε στα τουρκικά σε μια σειρά από tweets που έστειλε ο Ερντογάν στα ελληνικά τον περασμένο μήνα. Παραθέτω την τελευταία φράση του tweet του Τσίπρα με ημερομηνία 9 Ιουνίου 2022: ‘[…] Ο ακραίος εθνικισμός δεν είναι η απάντηση στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε όλοι.

Είναι δύσκολο να διαφωνήσεις με αυτή την αποφασιστικότητα του Τσίπρα. Οι κυβερνήσεις όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην Ελλάδα και τον Καναδά προσπαθούν να καταπνίξουν την οικονομική κρίση στην κοινωνία και να επιστήσουν την προσοχή του κοινού σε διάφορα μέρη με λαϊκιστική ρητορική.

Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΥΝΤΟ, ΤΟ ΣΤΕΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ

Αν και δεν είναι τόσο έντονος και συχνός όσο ο δεξιός λαϊκισμός της κυβέρνησης στην Τουρκία, μπορεί κανείς να αισθανθεί σε ορισμένες από τις ομιλίες του Πρωθυπουργού Τριντό ότι αναζωπυρώνει το διαστρεβλωμένο πλέον «ξόρκι Τρουντό» με τον αριστερό λαϊκισμό.

Βλέπουμε τα διάφορα θέματα εξωτερικής πολιτικής του Καναδά, όπως η παγκόσμια ασφάλεια, η ενεργειακή ασφάλεια και η επισιτιστική ασφάλεια να χρησιμοποιούνται ως εργαλείο στην εσωτερική πολιτική για την αύξηση της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων στην εξουσία. Ειδικά τους τελευταίους μήνες Η σκληρή και συγκινητική ρητορική του Τριντό για τη Ρωσία και τον Πούτιν υποδηλώνει ότι θέλει να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από την οικονομική στασιμότητα στην οποία βρίσκεται ο Καναδάς..

Η στεγαστική κρίση στον Καναδά και η λύση που επέφερε η κυβέρνηση των Φιλελευθέρων είναι από τα καλύτερα παραδείγματα των τελευταίων χρόνων. Ο Καναδάς είναι μια από τις χώρες με την πιο ακριβή αγορά κατοικίας στον κόσμο. Οι τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια στις μεγάλες πόλεις αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50% τα τελευταία δύο χρόνια. Ένας από τους κύριους λόγους αυτής της αύξησης είναι ότι οι ξένοι επενδυτές αγοράζουν σπίτια στον Καναδά για να εκτιμήσουν τα χρήματά τους. Αυτή η κατάσταση αυξάνει όχι μόνο τις τιμές πώλησης αλλά και τις τιμές ενοικίασης στην αγορά ακινήτων. Οι ξένοι επενδυτές έχουν χειραγωγήσει την αγορά ακινήτων κάνοντας προσφορές που είναι δύσκολο να ανταγωνιστεί ο μέσος Καναδός.

Υπάρχει μια πολύ σοβαρή αντίδραση του κοινού σε αυτή την ανεξέλεγκτη κατάσταση. Ως απάντηση σε αυτή την αντίδραση, ο Τριντό πρότεινε στην πρόταση προϋπολογισμού του 2022 να απαγορεύσει σε ξένους επενδυτές και μη καναδικές επιχειρήσεις χωρίς καθεστώς (φοιτητής, άδεια εργασίας, μετανάστης κ.λπ.) να αγοράζουν στέγη στον Καναδά για δύο χρόνια. Λαϊκιστικές πολιτικές όπως αυτές, που εμφανίζονται στη δημόσια πλευρά αλλά χαρακτηρίζονται ελιτίστικές από την αντιπολίτευση, επικεντρώνονται στην αύξηση της δημοτικότητας του Τριντό και στην εξασφάλιση ψήφων, αντί στην επίτευξη των καλύτερων δυνατών αποτελεσμάτων για τη χώρα, ιδιαίτερα μακροπρόθεσμα..

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι ένα από τα πιο ενεργά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής του Καναδά. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Τριντό, όπως και άλλες χώρες της G7, τάχθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας σε αυτό το θέμα από την πρώτη μέρα. Πέρα από τις οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από τον Καναδά, πίσω από τη ρητορική του Τριντό που κηρύσσει τον Πούτιν εγκληματία πολέμου, υπάρχει το εύστοχο να κατηγορούμε τη Ρωσία για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Καναδάς και ο κόσμος σήμερα.

Ο σύγχρονος λαϊκισμός πρέπει να θεωρείται ως ένα υγρό που διαμορφώνεται ανάλογα με το δοχείο του. Μπορεί να εμφανιστεί με διαφορετικές μορφές σε διαφορετικά ιδεολογικά φάσματα της πολιτικής.

Περαιτέρω απόδειξη ότι πιστεύω ότι αυτή η ρητορική απέχει πολύ από το να είναι ειλικρινής και λαϊκιστική είναι ότι ο Τριντό επέκτεινε τις κυρώσεις που επέβαλε ο Καναδάς στη Ρωσία την περασμένη εβδομάδα και ότι το ρωσικό φυσικό αέριο προέρχεται. NordStream 1 Έστειλε στη Γερμανία τα ανταλλακτικά που επισκεύασε για τον αγωγό. Αυτή η συμπεριφορά, η οποία προκάλεσε επίσης την αντίδραση του Ουκρανού πρωθυπουργού Ζελένσκι, οδήγησε σε δημόσια κατακραυγή κατά του Τριντό. Οι λαϊκιστικοί λόγοι είναι πολύ πιο κατανοητοί στον Καναδά λόγω πολύ πιο διαφανών πολιτικών διαδικασιών σε σύγκριση με την Τουρκία και δεν βρίσκουν πολύ δημόσιο χώρο σε σύγκριση με την Τουρκία.

Η ΚΟΙΝΗ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ

Ο σύγχρονος λαϊκισμός πρέπει να θεωρείται ως ένα υγρό που διαμορφώνεται ανάλογα με το δοχείο του. Μπορεί να εμφανιστεί με διαφορετικές μορφές σε διαφορετικά ιδεολογικά φάσματα της πολιτικής. Για παράδειγμα, ενώ ο δεξιός λαϊκισμός χρησιμοποιεί πιο διχαστική, πολωτική και εθνικιστική γλώσσα όπως στην Τουρκία, κατά τις παρατηρήσεις μου, στον αριστερό λαϊκισμό προτιμάται ένα στυλ που κατηγορεί τα λάθη των ηγετών ή τα αποτελέσματα των αποφάσεών τους σε άλλους.

Όμως η απειλή που θέτει ο λαϊκισμός για τις κοινωνίες, ανεξάρτητα από τη γεωγραφία ή την κυρίαρχη πολιτική σκέψη, είναι κοινή για όλους. Η λαϊκιστική ρητορική από τους ηγέτες και οι προσπάθειες αλλαγής της ατζέντας υπονομεύουν σοβαρά την εμπιστοσύνη των κοινωνιών στους πολιτικούς θεσμούς και αποτελούν σημαντικό εμπόδιο στις δημοκρατικές εξελίξεις.