Αναπλ.. Δρ. Χουσεϊνόγλουαντίστοιχο ΑΑ, πάνω από 10 χιλ τούρκικοςΦήμη σωστάδικα τους κλήσηγια κ 29 Ιανουάριος 1988Είπε ότι είχε συγκεντρωθεί στην Κομοτηνή το 2012 και η 29η Ιανουαρίου είχε ανακηρυχθεί «Ημέρα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εθνικής Αντίστασης» λόγω του αγώνα.

Εκφράζοντας ότι η πρώτη διάσταση του αγώνα ήταν οι θεμελιώδεις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως αποτέλεσμα των πολιτικών πίεσης, εκφοβισμού και διακρίσεων των ελληνικών κυβερνήσεων στην τουρκική μειονότητα από τη δεκαετία του 1960, ο Hüseyinoğlu είπε: «Η δεύτερη ήταν η δεκαετία του 1920 και του 1930. που είχε στο όνομά του τη φράση «τουρκική». Τουρκική Ένωση Ξάνθης, Ένωση Τουρκικών Νέων Κομοτηνής και δυτικά Θράκη Αυτή είναι η τελική δικαστική απόφαση του Ελληνικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου για τη διάλυση των δύο τελευταίων συλλόγων το 1987 με σύνθημα «Δεν υπάρχουν Τούρκοι στη Δυτική Θράκη» μετά τη σειρά δικαστηρίων του Συνδικάτου Τούρκων δασκάλων.

Ο Χουσεϊνόγλου είπε ότι η απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης για την «άρνηση της τουρκικής ταυτότητας» ελήφθη από την τουρκική μειονότητα, η οποία συνεχίζεται εδώ και αρκετό καιρό. πάληΔηλώνοντας ότι αυτό ήταν το «τελευταίο ποτήρι» στη χώρα, σημείωσε ότι ο αγώνας της τουρκικής μειονότητας για δικαιώματα έχει φτάσει στην κορυφή με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και την απόρριψη της εθνικής ταυτότητας:

Ο Χουσεϊνόγλου συνεχίζει:

«Μέλη της τουρκικής μειονότητας, μαζί με τους πολίτες τους, χωριανούς, νέους, γυναίκες, γέροντες, ιμάμηδες, δάσκαλοι και πρωτοπόρες προσωπικότητες όπως ο Δρ. Sadık Ahmet, ο İbrahim Şerif, ο Mehmet Emin Ağa και ο İsmail Rodoplu έδρασαν μαζί. Από το κέντρο της Κομοτηνής, φώναξαν ομόφωνα σε όλο τον κόσμο ότι είναι απαραίτητο να τεθεί τέλος σε όλες τις πρακτικές αδικίας και διακρίσεων εναντίον τους, ότι η θρησκευτική τους ταυτότητα είναι μουσουλμανική και η εθνική τους ταυτότητα είναι τουρκική, ότι δεν θέλουν να τους αντιμετωπίζουν ως δεύτερες. – πολίτες της τάξης που έχουν εκτεθεί σε φανερές ή συγκεκαλυμμένες διακρίσεις.Επρόκειτο για την αποκατάσταση των βασικών ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων μας, των οποίων την ταυτότητα κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί και τα οποία παραβιάζονται για δεκαετίες.

γεγονότα της 29ης Ιανουαρίου 1990

Ο Χουσεϊνόγλου είπε ότι αν και οι τελετές της πρώτης επετείου της 29ης Ιανουαρίου πήγαν καλά, στις 29 Ιανουαρίου 1990, το δεύτερο έτος, τουρκικές επιχειρήσεις στην Κομοτηνή έγιναν στόχος ομάδων Ελλήνων φανατικών.

Υπενθυμίζοντας ότι υπήρξαν περιστατικά βίας και βανδαλισμών εναντίον τουρκικών επιχειρήσεων, ο Χουσεϊνόγλου είπε:

«Το γεγονός ότι αυτά τα επεισόδια έγιναν σε κεντρικά σημεία που ελέγχονται από τις ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας και ότι, αν και τα καταστήματα των Τούρκων και των Ελλήνων είναι δίπλα-δίπλα, οι υλικές ζημιές σημειώθηκαν μόνο σε καταστήματα που ανήκουν στους Τούρκους, έχει προκαλέσει η ένταση μεταξύ της αυξανόμενης τουρκικής μειονότητας και της ελληνικής πλειοψηφίας στη Δυτική Θράκη.” Η Ελλάδα, η οποία άλλαξε την πολιτική της έναντι της μουσουλμανικής τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη ως αποτέλεσμα ξένων πιέσεων, έβαλε τέλος στις παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο συλλογικός αγώνας και η αντίδραση στις 29 Ιανουαρίου 1988 έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την αλλαγή».

Ο Χουσεϊνόγλου είπε ότι αν και τα δικαιώματα των Τούρκων που απορρέουν από την ελληνική ιθαγένεια αποκαταστάθηκαν μετά τον αγώνα, τα προβλήματα με τα μειονοτικά δικαιώματα που απορρέουν από τη μειονότητα συνεχίζονται εδώ και 30 χρόνια.

Εκφράζοντας ότι η τουρκική μουσουλμανική κοινότητα με πληθυσμό 150.000 κατοίκους ζει στην περιοχή της Δυτικής Θράκης της Ελλάδας, ο Hüseyinoğlu ολοκλήρωσε τις παρατηρήσεις του ως εξής:

«Αν και έχουν περάσει 35 χρόνια από τις 29 Ιανουαρίου 1988, χρόνια και νέα προβλήματα συνεχίζουν να αντιμετωπίζει η τουρκική μουσουλμανική μειονότητα σε πολλούς τομείς, από την άρνηση της τουρκικής εθνικής ταυτότητας μέχρι προβλήματα που σχετίζονται με τα διοικητικά ιδρύματα μουφτή και επιτροπές, από θύματα του άρθρου 19. στη μειονοτική δίγλωσση εκπαίδευση.Αυτά τα ζητήματα συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται από τις ελληνικές αρχές.Αν και αυτό θα συμβάλει στην ενσωμάτωση της κοινωνίας της τουρκικής μειονότητας στην κοινωνία της ελληνικής πλειοψηφίας.χωρίς αφομοίωση, διαπιστώνουμε ότι τα μέτρα που αναμένουν τα μέλη της μειονότητας έχουν δεν το πήρε για 30 χρόνια η Ελλάδα, η οποία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1981.