Η Τουρκία έχει εισέλθει σε μια πολύ σημαντική καμπή όσον αφορά το πολιτικό καθεστώς. Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών θα καθορίσουν εάν το καθεστώς δεν θα είναι πλέον δημοκρατικό ή αυταρχικό.

Ενώ η αντιπολίτευση τονίζει πόσο σημαντική είναι για την Τουρκία η απόφαση του λαού στις κάλπες, η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να θέσει στην ημερήσια διάταξη την οικονομική κρίση, που είναι το κύριο πρόβλημα της Τουρκίας, που θα την κάνει να χάσει τις εκλογές και υπόσχεται μια «πιο δημοκρατική χώρα» που υπογραμμίζεται από τον Πίνακα των Έξι για την προτεινόμενη συνταγματική τροποποίηση. Από την άλλη, το αγνοεί ξαπλώνοντας στο αυτί του. Γιατί στο επίκεντρο των στόχων τους Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου υπάρχει. Χρησιμοποιώντας όλη τη δύναμη του κράτους, η κυβέρνηση κήρυξε τον πόλεμο στον Κιλιτσντάρογλου με τα έντυπα και οπτικά μέσα, με το τανκ και το κανόνι της, ας πούμε.

Ποιος είναι ο λόγος αυτής της επίθεσης; «Φόβος» φυσικά!

Είτε το ονομάσουμε “εχθροποίηση” είτε “πόλωση”, την “ενωτική” και “δημοκρατική” πολιτική που μας υπόσχεται ο Kılıçdaroğlu ως απάντηση σε αυτήν την πολιτική προσέγγιση την οποία η κυβέρνηση δεν εγκαταλείπει ακόμη σήμερα, με “τη δύναμη μέθης” της κυβέρνησης. και το «νέο και καλό» της αντιπολίτευσης. Αυτό δείχνει πόσο μεγάλη είναι η διαφορά. Ενώ η κυβέρνηση θέλει να συνεχίσει να κυβερνά την Τουρκία με το αντίθετο αυτής της προσέγγισης των έξι τραπεζιών, η αντιπολίτευση θέλει ο λαός να ψηφίζει ακριβώς στην κάλπη.

Δεν θα χορταίνει δηλαδή η κυβέρνηση την καταπίεση του λαού που θέλει να διατηρήσει την ασυλία της με τη λογική του «το έκανα, έγινε» και να δυναμώσει τα τείχη του κάστρου της.με την πολιτική της πόλωσης. Πρόεδρος Ερντογάνθέλει να συνεχίσει τη ρήση του ότι η φωνή του λαού δεν θα ακουστεί πίσω από τα χοντρά τείχη του παλατιού του.

Εάν ο Κιλιτσντάρογλου, το όνομα του οποίου ξεχωρίζει ως υποψήφιος της αντιπολίτευσης, προταθεί από τα Έξι τραπέζια και κερδίσει, η αντιπολίτευση δεν θα είναι ο μόνος νικητής. Καθώς τελειώνουν οι πολιτικές συγκρούσεις που ο λαός θέλει να τελειώσει, θα ξεκινήσει μια νέα διαδικασία στην οποία θα καθηλωθεί η χιλιετής αδελφότητα. Η νίκη του Kılıçdaroğlu στις εκλογές θα διασφαλίσει ότι πολλοί από τους πόνους που ζήσαμε τον πρώτο αιώνα της Δημοκρατίας θα ξεχαστούν και ότι θα μπούμε στον δεύτερο αιώνα της Δημοκρατίας με μια νέα λευκή σελίδα με τις λέξεις «ειρήνη και αδελφοσύνη».

Καθένας από εμάς, ως μέλος αυτής της χώρας, πρέπει να σκεφτεί το μέλλον της χώρας. Χρειάζεται να θέσουμε μια γερή βάση για μια νέα κοινωνική δομή στην οποία η κοινωνία δεν θα είναι πολωμένη ως προς τις πεποιθήσεις, τις εθνοτικές τους πεποιθήσεις, τον τρόπο ζωής και τις συζητήσεις για τα φύλο, και όπου οι άνθρωποι δεν συνθλίβονται μαζί ενάντια σε άλλους σε ατελείωτες συζητήσεις.

Γνωρίζοντας ότι όλες οι διαφορές μας συνιστούν πλούτο, πρέπει να εγκαθιδρύσουμε μια πλήρως δημοκρατική συνταγματική δημοκρατία στον δεύτερο αιώνα της Δημοκρατίας.

νοητικό μοντέλο δύναμης

Θέλει να δημιουργήσει ένα νοητικό μοντέλο με τις ομιλίες της εξουσίας. αναλυτής κριτικού λόγου Teun Van Dijk, είπε; “Το νοητικό μοντέλο καθορίζει τις στάσεις και τις στάσεις ενός ατόμου. Σε αυτή την περίπτωση, οι ομιλίες έχουν την ικανότητα να ελέγχουν τα μυαλά και οι συμβολικές ελίτ είναι αυτές που ελέγχουν τον δημόσιο λόγο.“

Πώς λοιπόν αυτές οι δηλώσεις του Dijk για το μοντέλο του νου υλοποιήθηκαν στους λόγους της εξουσίας! Η κυβέρνηση θέλει να οικοδομήσει αυτό το νοητικό μοντέλο πάνω στον Kılıçdaroğlu, δυσφημώντας τον Kılıçdaroğlu. Χρησιμοποιεί πολλά εργαλεία για αυτό. Ενώ η πραγματικότητα των πληρωμένων τρολ και των υπέρ των μέσων ενημέρωσης είναι ξεκάθαρα μπροστά μας, είναι άχρηστο να ψάχνουμε άλλες διευθύνσεις για αυτό το θέμα! Η κυβέρνηση, η οποία καταγγέλλει ψευδείς ισχυρισμούς, έχει το καθήκον να διαδώσει αυτές τις αβάσιμες δηλώσεις σε πολλούς αρθρογράφους και χρήστες του Twitter που εμφανίζονται ως διαφωνούντες αλλά δεν είναι γνωστοί σε όλους. Από καιρό σε καιρό, κάποιοι αισθάνονται οικειοθελώς ή υποχρεωμένοι να το κάνουν.

Τι είναι λοιπόν αυτές οι αβάσιμες και αβάσιμες δηλώσεις; «Ο Kılıçdaroğlu μην γίνετε υποψήφιος, πόσες φορές έχετε χάσει τις εκλογές, οι ψηφοφόροι δεν ψηφίζουν τον Kılıçdaroğlu…» κ.λπ. κτλ. Όλα αυτά είναι ομιλίες που δημιουργούνται και προπαγανδίζονται από την κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της. Είναι το νοητικό μοντέλο της εξουσίας. Ωστόσο, υπάρχει ένα πράγμα που έχει ξεχάσει η κυβέρνηση. Το κοινό πλέον βλέπει ότι όλα αυτά είναι μυθοπλασία!

Ο Kılıçdaroğlu πρέπει τώρα να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του και να επικεντρωθεί στην επίλυση πραγματικών προβλημάτων ώστε αυτοί οι κυβερνητικοί υπολογισμοί να είναι μάταιοι. Από την οικονομική κρίση μέχρι τη μεροληψία της δικαιοσύνης, αν έχουμε πάρα πολλά παράπονα να απαριθμήσουμε εδώ, και αν δεν θέλουμε να ζούμε πλέον σε μια τέτοια χώρα, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη συζήτηση για τους υποψηφίους που κρύβουν την πραγματικότητα και υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του Kılıçdaroğlu. . Πρέπει να εστιάσουμε στην ανάγκη να πάει η κυβέρνηση, να μαζευτεί σε ένα κοινό σημείο και να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που διακυβεύεται είναι η χώρα μας. Αν η Τουρκία βιώσει μια τέτοια ψυχική εξέλιξη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα δει ότι είναι ο Kılıçdaroğlu που θα μας μεταφέρει στη χώρα που περιγράψαμε. Γιατί το πρόσωπο που θα ενώσει την Τουρκία κάτω από έναν στόχο είναι ο Kılıçdaroğlu. Αυτός ο στόχος είναι μια ευτυχισμένη και ευημερούσα Τουρκία. Το να αγνοεί τις προσπάθειες του Kılıçdaroğlu για αυτή τη χώρα είναι άδικο για αυτόν, το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να γίνει σε αυτή τη χώρα!

* (Teun van Dijk Discourse and Power”) Παρακολούθηση ρητορικής μίσους στα ΜΜΕ, Συνέδριο “Υβριστικές λέξεις, τραυματικές πράξεις: ρητορική μίσους και εγκλήματα μίσους”, 9-11 Απριλίου 2010 Πανεπιστημιούπολη Dolapdere του Πανεπιστημίου Bilgi της Κωνσταντινούπολης…