Ο Σερντάρ Ντενκτάς, γιος του εκλιπόντος ηγέτη, δήλωσε στο πρακτορείο Anadolu (AA) ότι ο Ντενκτάς είναι σεβαστός όχι μόνο στην Τουρκία και τον τουρκικό κόσμο, αλλά και σε πολλά μέρη του κόσμου, ειδικά στην Αφρική, για τη θέση και τη σταθερή θέση της Τουρκίας. Κυπριακός λαός στον αγώνα για ελευθερία.

Ο Ντενκτάς είπε ότι ο πατέρας του πολέμησε για τα δικαιώματα και την ελευθερία των Τουρκοκυπρίων το 1963-1974, που συνέπεσε με την παιδική του ηλικία και τη νεότητά του.

Σημειώνοντας ότι πέρασαν μια πολύ δύσκολη περίοδο ως οικογένεια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ντενκτάς είπε:

«Ειδικά το 1963 ήμουν ένα παιδί 4-5 ετών. Υπήρχαν όπλα κάτω από το κρεβάτι μου για να πάω στους μουτζαχεντίν. Σε πολύ μικρή ηλικία φοβόμουν ότι ο πατέρας μου δεν θα έρθει σπίτι. Η μητέρα μου ήταν και οι δύο μάνα και πατέρας σε εμάς. Ο αείμνηστος μεγάλος αδερφός μου ήταν περήφανος για τον πατέρα μου. Το 1964 ο πατέρας μου πήγε εξόριστος στην Άγκυρα. Πήγε στο ένα ή στο άλλο. Όταν επιστρέψουμε μετά από 4 χρόνια, το φιλί της πατρικής γης στην Κύπρο δεν περνάει μπροστά στα μάτια μου».

Ο Ντενκτάς είπε ότι ο πατέρας του, Ραούφ Ντενκτάς, ήταν αφοσιωμένος στην Τουρκία σε όλη του τη ζωή και διατηρούσε πάντα ειλικρινείς σχέσεις με την Τουρκία.

Εκφράζοντας ότι ο πατέρας του, τον οποίο περιγράφει ως καλό ηγέτη, μουτζαχεντίν και διαπραγματευτή, άφησε πίσω του μια ελεύθερη κοινωνία και ένα ανεξάρτητο κράτος όταν πέθανε πριν από 11 χρόνια, ο Ντενκτάς είπε: «Η ιστορική κληρονομιά που μας άφησε ο Ντενκτάς είναι μια τέτοια κληρονομιά που είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αντέξεις. “Προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανό το κράτος που ίδρυσε. Προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να αυξήσουμε το επίπεδο ευημερίας των ανθρώπων που ζουν σε αυτό το κράτος. Στόχος όλων των προσπαθειών μας είναι να στέψουμε την κληρονομιά του. .” χρησιμοποίησε την έκφραση.

Ο Ντενκτάς είπε ότι ένιωσε μεγάλο ενθουσιασμό και ενθουσιασμό όταν η ΤΔΒΚ ανακηρύχθηκε κράτος το 1983 και είπε, “Το πνεύμα Ντενκτάς πρέπει να γίνει ξανά αισθητό σε αυτή τη χώρα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι κάτι που θα αποφεύγουμε για τόσο καιρό καθώς αναλαμβάνουμε τον ενθουσιασμό εκείνων των ημερών και ενισχύουμε αυτόν τον δεσμό με την Τουρκία». κανένα.» έκανε την εκτίμησή του.

«Ο ΔΕΝΚΤΑΣ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΩΣΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ»

Η διοικητική εκπρόσωπος της Ντενκτάς στην ελληνική περιφέρεια, γιατρός Ayten Salih Berkalp, είπε ότι σπούδασε ιατρική στην Τουρκία και αφού επέστρεψε στο νησί το 1960, εργάστηκε αρχικά ως γιατρός στη Λεμεσό και μετά στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Ο Μπερκάλπ είπε ότι μετά τις σφαγές των ελληνικών συμμοριών εναντίον των Τούρκων, γνωστές ως «Ματωμένα Χριστούγεννα», ο Ραούφ Ντενκτάς συνέχισε τα καθήκοντά του ως διοικητικός εκπρόσωπος στη Λευκωσία.

Σημειώνοντας ότι εργάστηκε εθελοντικά με την Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης (TMT), ο Μπερκάλπ είπε: «Ο Ντενκτάς ύψωνε τη σημαία και μας καθοδηγούσε σε όλους τους τομείς τα χρόνια του αγώνα. Εκείνα τα χρόνια επισκεπτόταν μόνος τους μουτζαχεντίν. , το ηθικό και το αίσθημα ενότητας μας ήταν πολύ ψηλά», είπε.

Ο Μπερκάλπ επεσήμανε ότι συμμετείχε πολλές φορές με τον Ντενκτάς στις συναντήσεις που έγιναν με τους Ελληνοκύπριους και τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) τη δεκαετία του 1960.

Ο Μπερκάλπ σημείωσε ότι όταν ο Ντενκτάς άρχισε να μιλάει στις συναντήσεις, όλοι οι ξένοι αξιωματούχοι τον άκουσαν με θαυμασμό και εντυπωσιάστηκαν από τη στάση του και επεσήμανε ότι ο Ντενκτάς έχει μια αυτοθυσία, έναν μαχητή, έναν ηγέτη που προσπαθεί να ακολουθήσει τα πάντα και να πάρει όλους τους κινδύνους για τους ανθρώπους του.

Ο Bercalp είπε:

«Ο Ντενκτάς μου έσωσε τη ζωή μόνο δύο φορές. «Τι έχει κάνει ο Ντενκτάς για την Κύπρο;» Αντίθετα, “Τι δεν έχει κάνει για τους Τουρκοκύπριους;” Αξίζει να τεθεί το ερώτημα: η ελληνική αστυνομία άκουσε τον κωδικό «πατάτα» που χρησιμοποιούσαμε όταν εργαζόμασταν για την TMT όταν απήχθη ένας μουτζαχεντίν από την τουρκική πλευρά το 1974. Είπαμε στο νοσοκομείο ότι θέλαμε πατάτες για τους ασθενείς. ενημέρωσε αμέσως τον Ντενκτάς. Έστειλε 2 φορτηγά πατάτες. Κάναμε λίγα δώρα στον Ελληνοκύπριο αστυνομικό αρχηγό και αποφύγαμε να μας αποκρυπτογραφήσουν. Μετά την επέμβαση το 1974, έμεινα στα νότια, έμεινα στην αίθουσα εξετάσεων για ένα χρόνο περίπου. Με τις προσπάθειες του Ντενκτάς μετακόμισα στην τουρκική περιοχή. Λίγο πριν με αποκρυπτογραφήσουν, με έσωσαν οι προσπάθειές του.

«ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΕΝΚΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΠΟΥΜΕ»

Ο Γιλμάζ Μπόρα, πρόεδρος του Συνδέσμου Μουτζαχεντίν TMT, επέστησε την προσοχή στην αποφασιστική και μαχητική προσωπικότητα του Ντενκτάς.

Σημειώνοντας ότι ο Ντενκτάς υπερασπίστηκε την ορθότητα της τουρκοκυπριακής κοινότητας τόσο έναντι των Ελλήνων όσο και σε διεθνείς συναντήσεις, ο Μπόρα συνέχισε τις παρατηρήσεις του ως εξής:

«Ως Τούρκοι ήμασταν κολλημένοι σε μια ζώνη 3 χιλιομέτρων υπό την ελληνική πολιορκία. Εκείνη την εποχή, μια επιτροπή με επικεφαλής τον Ντενκτάς ηγούνταν της αντίστασης. Υπό την ηγεσία του Ντενκτά, σταθήκαμε εναντίον των Ελλήνων στους 126 βαθμούς αντίστασης. Τον εξόρισαν. γύρισε με ένα ψαροκάικο. Τον συνέλαβαν, τον έστειλαν πίσω, αλλά και πάλι τον αρχηγό. Δεν μπόρεσαν. Μετά επέστρεψε στο νησί με τους Τούρκους στρατιώτες. Μάθαμε να μην μας πτοεί ο Ντενκτάς».

Ο Γιλμάζ Μπόρα μοιράστηκε την πληροφορία ότι ο Ντενκτάς επισκέφτηκε κάθε χωριό ένα προς ένα, τόσο στα χρόνια του αγώνα όσο και κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, και μίλησε με τα ονόματα των περισσότερων ανθρώπων που συναντούσε στο δρόμο.

ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΙΣ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Ο Ραούφ Ντενκτάς, γεννημένος στην Πάφο της Κύπρου το 1924, έχασε τη μητέρα του σε ηλικία 1,5 ετών και ανατράφηκε από τις γιαγιάδες του, στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη από την οικογένειά του το 1930 ως οικότροφος για την «εκπαίδευση».

Μετά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Κωνσταντινούπολη, ο Ντενκτάς επέστρεψε στην Κύπρο και ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Λευκωσία το 1941. Ο Ντενκτάς, ο οποίος εργάστηκε ως μεταφραστής, υπάλληλος και δάσκαλος στην Αμμόχωστο για κάποιο διάστημα μετά το γυμνάσιο, επέστρεψε στη χώρα του ως δικηγόρος από την Αγγλία, όπου σπούδασε στο πανεπιστήμιο.

Ο Ντενκτάς, ο οποίος εργάστηκε ως ανεξάρτητος δικηγόρος και εισαγγελέας στην Κύπρο για κάποιο διάστημα, ήταν ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων το 1945, ο Δρ. Γνώρισε τον Φαζίλ Κουτσούκ.

Δίπλα στον Κιουτσούκ, ο Ντενκτάς συμμετείχε στον αγώνα ενάντια στην πολιτική της βρετανικής αποικιακής διοίκησης για τα δικαιώματα των Τούρκων στο νησί και στη συνέχεια ενάντια στις επιθέσεις των Ελλήνων.

Ο Ντενκτάς, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τουρκικών Ιδρυμάτων Κύπρου το 1957 ενώ αγωνιζόταν για την Κυπριακή υπόθεση, ήταν μεταξύ των 3 ιδρυτών της τουρκικής αντιστασιακής οργάνωσης TMT το 1958, μετά την ίδρυση της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ για τη σύνδεση της Κύπρου με την Ελλάδα. . και αυξανόμενες ελληνικές επιθέσεις κατά των Τούρκων.

Ο Ραούφ Ντενκτάς έπαιξε ενεργό ρόλο στα παρασκήνια στην προετοιμασία της Συμφωνίας της Ζυρίχης το 1959.

Με την επιμονή του Ντενκτάς και του Δρ. Πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Küçük.

Μεταξύ 1959 και 1963, ο Ραούφ Ντενκτάς έστειλε πολυάριθμες αναφορές στην τουρκική κυβέρνηση για την κατάσταση των Τουρκοκυπρίων, τις δραστηριότητες της Ελλάδας στο νησί, τις επιθέσεις των συμμοριών της ΕΟΚΑ και την αντεπίσταση.

Ο Ντενκτάς, που ο Γ’ Μακάριος δεν τον μετέφερε στο νησί μετά την ομιλία που έκανε εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών το 1964, ταξίδεψε κρυφά στο Erenköy με μια βάρκα ψαρεύοντας την ίδια χρονιά και ενώθηκε με τους Τουρκοκύπριους. φοιτητές που πολεμούσαν με τους Έλληνες.

Εν τω μεταξύ, ο Ντενκτάς, που πήγε στην Τουρκία, επέστρεψε κρυφά στο νησί με μια μικρή βάρκα στα τέλη του 1967 με 2 φίλους του, αλλά συνελήφθη από τους Έλληνες. Ο Ντενκτάς, ο οποίος εκδόθηκε στην Άγκυρα αφού κρατήθηκε αιχμάλωτος για 13 ημέρες υπό την πίεση της Τουρκίας και επέστρεψε στη Λευκωσία μέσω κανονικών καναλιών ένα χρόνο αργότερα, εκπροσώπησε τους Τουρκοκύπριους στις διακοινοτικές συνομιλίες από το 1968 έως το 1974.

Ο Ντενκτάς εξελέγη Αντιπρόεδρος της Κύπρου και Πρόεδρος της τουρκοκυπριακής διοίκησης στις 16 Φεβρουαρίου 1973.

Ο Ντενκτάς, ο οποίος κατείχε την προεδρία για δύο θητείες από το 1975, όταν ιδρύθηκε το Τουρκικό Ομόσπονδο Κράτος της Κύπρου, έγινε ο ιδρυτικός πρόεδρος της ΤΔΒΚ, η οποία ιδρύθηκε το 1983. Ο Ντενκτάς, ο οποίος κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 1990, του 1995 και του 2000, αποχαιρέτησε την πολιτική με το να μην ήταν υποψήφιος στις εκλογές του 2005.

Ο Ντενκτάς, ο οποίος έχει πολλά βιβλία και είναι επίσης φωτογράφος, κρίθηκε άξιος πολλών διεθνών βραβείων σε όλη του τη ζωή.

Ο Ντενκτάς πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012, σε ηλικία 88 ετών, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν με τη διάγνωση της ανεπάρκειας οργάνων.

Μετά το θάνατό του, κηρύχθηκε εθνικό πένθος στην Τουρκία και την ΤΔΒΚ και κηδεύτηκε στο πάρκο Cumhuriyet στη Λευκωσία μετά την κρατική τελετή στις 17 Ιανουαρίου 2012.

Στις 13 Ιανουαρίου κάθε χρόνο πραγματοποιούνται τελετές μνήμης στην ΤΔΒΚ και στην Τουρκία για τον θάνατο του Ντενκτάς.