Η μάχη της Σακαρυά έχει ιδιαίτερη σημασία από την άποψη της τουρκικής ιστορίας. Ένα από τα σημαντικότερα σημεία καμπής στον αγώνα για την ανεξαρτησία της χώρας μας, η Μάχη της Σακαρύα έγινε η καρδιά ενός ιστορικού αγώνα για 22 μέρες και 22 νύχτες. Ποια είναι λοιπόν η ιστορία της Μάχης της Σακαρύα, της οποίας η 100η επέτειος γιορτάζεται, πότε και πού έλαβε χώρα; Ακολουθούν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη μάχη της Sakarya και τη σημασία της με μια ματιά.

ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ Η ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΚΑΡΥΑ;

Σημαντική θέση στον αγώνα για την ανεξαρτησία της χώρας μας είχε η Μάχη της Σακαριά, που ξεκίνησε στο Mangaldağı στις 23 Αυγούστου 1921, διήρκεσε 22 ημέρες και 22 νύχτες και έληξε με νίκη στις 13 Σεπτεμβρίου 1921.

ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΑΚΑΡΥΑ;

Ένα από τα σημαντικότερα σημεία καμπής στον αγώνα για την ανεξαρτησία της χώρας μας, η μάχη για τη Σακαρύα ξεκίνησε στο Polatlı, τη Haymana και την Άγκυρα. Η Άγκυρα έγινε το σύμβολο ενός επικού αγώνα που κράτησε 22 μέρες και 22 νύχτες.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΑΚΑΡΥΑ

class = “medyanet-inline-adv”>

Μετά την ήττα της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στις μάχες Κουτάχια-Εσκισεχίρ, το μέτωπο περιήλθε σε κρίσιμη κατάσταση. Ο Πρόεδρος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και Γενικός Διοικητής Μουσταφά Κεμάλ Πασάς, που ήρθε στο μέτωπο και είδε την κατάσταση εκεί και ανέλαβε τη διοίκηση, και ο Φεβζή Πασάς, ο πρόεδρος των εκτελεστικών βουλευτών, αποφάσισαν ότι τα στρατεύματα του Les Western Front θα πρέπει να αποσυρθεί ανατολικά του ποταμού Sakarya, αφήνοντας μεγάλη απόσταση μεταξύ του ελληνικού στρατού και συνεχίζοντας την άμυνα σε αυτή τη γραμμή.

Ο Γαζή Μουσταφά Κεμάλ Πασάς είπε: «Δεν υπάρχει γραμμή άμυνας. υπάρχει επιφανειακή άμυνα. Αυτή η επιφάνεια είναι όλη η πατρίδα. Η πατρίδα μπορεί να εγκαταλειφθεί μόνο αν κάθε σπιθαμή γης ποτίζεται με αίμα πολιτών. Εξαιτίας αυτού, κάθε μικρή ή μεγάλη μονάδα (ένωση) μπορεί να πεταχτεί από τη θέση της. Αλλά κάθε λεπρός, μεγάλος ή μικρός, σχηματίζει ένα μέτωπο ενάντια στον εχθρό μέχρι το σημείο όπου μπορεί πρώτα να σταματήσει, και να συνεχίσει τη μάχη. Βλέποντας ότι ο λεπρός δίπλα του πρέπει να υποχωρήσει, δεν μπορούν να του υποβληθούν. Άπλωσε τη μάχη σε μια μεγάλη περιοχή δίνοντας την εντολή «Πρέπει να επιμείνει και να αντισταθεί μέχρι τέλους στη θέση του». Οι ελληνικές δυνάμεις φέρονται επίσης να απομακρύνθηκαν από το αρχηγείο τους και είναι διχασμένες.

Στις 3 Αυγούστου 1921, η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση απέλυσε τον Ισμέτ Πασά, Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου και διόρισε στη θέση αυτή τον Φεβζή Πασά, ο οποίος ήταν επίσης Πρωθυπουργός και Αναπληρωτής Εθνικής Άμυνας.

class = “medyanet-inline-adv”>

Ο τουρκικός στρατός, ο οποίος άρχισε να αποσύρεται ανατολικά του ποταμού Σακαρύα στις 22 Ιουλίου 1921, οργανώθηκε από νότο προς βορρά ως 5ο Σώμα Ιππικού (νότια του όρους Τσαλ), 12η, 1η, 2η, 3η και 4η ομάδα και το πλήρωμα Τα σώματα ήταν στην πρώτη γραμμή. Μετά την ταχεία ολοκλήρωση της εκτίναξης, τα ελληνικά στρατεύματα βάδισαν στη θέση επίθεσης για εννέα ημέρες χωρίς να συναντήσουν τουρκικά στρατεύματα. Αυτό ήταν ένα από τα στρατηγικά λάθη που θα καθορίσουν την τύχη του πολέμου. Η ελληνική επίθεση έχει χάσει την κυριαρχία της. Ωστόσο, ο ελληνικός στρατός, που ξεκίνησε την εμπρός επιχείρηση στις 14 Αυγούστου, εξαπέλυσε πλευρική επίθεση με το 3ο Σώμα και τις τουρκικές δυνάμεις ανατολικά του ποταμού Σακαρυά στις 23 Αυγούστου, με το 1ο Σώμα προς την κατεύθυνση της Χαϊμάνα και με το 2ο σώμα νοτιοανατολικά. του όρους Mangal. Όμως απέτυχαν σε αυτές τις επιθέσεις.

class = “medyanet-inline-adv”>

Ανεπιτυχείς στην πολιορκητική επίθεση, οι ελληνικές δυνάμεις θέλησαν να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους προς τη μέση και να διαιρέσουν τις αμυντικές θέσεις προς την κατεύθυνση της Haymana. Στις 2 Σεπτεμβρίου, τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν όλο το βουνό Τσαλ, το πιο στρατηγικό βουνό μέχρι την Άγκυρα. Ωστόσο, τα τουρκικά στρατεύματα αποσύρθηκαν μόνο στην Άγκυρα και άρχισαν να υπερασπίζονται την περιοχή. Αν και τα ελληνικά στρατεύματα έκαναν κάποιες προελάσεις μέχρι και 50 χλμ. από την Άγκυρα, δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από την κουραστική άμυνα των τουρκικών στρατευμάτων. Επιπλέον, οι επιθέσεις στις γραμμές ανεφοδιασμού της πρώτης γραμμής από το Τουρκικό 5ο Σώμα Ιππικού έγιναν ένας από τους σημαντικούς παράγοντες για να σπάσει η ταχύτητα της ελληνικής επίθεσης. Όταν ο ελληνικός στρατός δεν κατάφερε να διαρρήξει μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου, αποφάσισε να μείνει στις γραμμές και να τον υπερασπιστεί.

class = “medyanet-inline-adv”>

Με τη γενική αντεπίθεση που εξαπέλυσε ο τουρκικός στρατός στις 10 Σεπτεμβρίου και με διοικητή τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ Πασά, οι ελληνικές δυνάμεις εμποδίστηκαν να οργανωθούν για να αμυνθούν. Την ίδια μέρα, τα τουρκικά στρατεύματα ανακατέλαβαν το όρος Τσαλ, στρατηγικό σημείο. Μετά την τουρκική επίθεση που κράτησε μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου, ο ελληνικός στρατός αποσύρθηκε ανατολικά της γραμμής Εσκισεχίρ-Αφιόν και άρχισε να οργανώνεται για να αμυνθεί στην περιοχή αυτή. Ως αποτέλεσμα αυτής της αποχώρησης, το Sivrihisar στις 20 Σεπτεμβρίου, το Aziziye στις 22 Σεπτεμβρίου και το Bolvadin και το Çay στις 24 Σεπτεμβρίου ελευθερώθηκαν από την εχθρική κατοχή.

class = “medyanet-inline-adv”>

Από τις 13 Σεπτεμβρίου 1921 η επιχείρηση συνεχίστηκε με τα τμήματα ιππικού και ορισμένα τμήματα πεζικού προκειμένου να ακολουθήσουν τον υποχωρούντα ελληνικό στρατό.

Ο πόλεμος έγινε σε μια περιοχή 100 χιλιομέτρων, που κράτησε 22 μέρες και νύχτες. Ο ελληνικός στρατός αποσύρθηκε σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από την Άγκυρα.