GÖKHAN KARAKAS Κωνσταντινούπολη – Είκοσι έξι χρόνια έχουν περάσει από την κρίση του Καρντάκ, που έφερε δύο γειτονικά κράτη, την Ελλάδα και την Τουρκία, στο χείλος του πολέμου στο Αιγαίο. Ο συνταγματάρχης Bora Serdar, εξετάζοντας την κρίση που είχε ως αποτέλεσμα την απόβαση του Τούρκου στρατιώτη στο Δυτικό Καρντάκ στις 31 Ιανουαρίου 1996 και την πτώση της ελληνικής σημαίας, εξήγησε τη διαδικασία κρίσης 37 ημερών που αναπτύχθηκε όταν το τουρκικό πλοίο Figen Akat, το οποίο μετέφερε τσιμέντο από το Τσανάκκαλε στο ισραηλινό λιμάνι Ashdod, προσγειώθηκε στο West Kardak κατά τύχη. Τονίζοντας ότι η κρίση Kardak, η οποία απέκτησε διεθνή διάσταση με τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, είχε ως αποτέλεσμα την αποφασιστική νίκη της τουρκικής πλευράς μετά από μια στρατιωτική επιχείρηση με υψηλό κίνδυνο ένοπλης σύγκρουσης, ο Bora Serdar είπε ότι η απαίτηση προστασίας της σημαίας, αντί να το φυτέψει, προκάλεσε ψυχολογικό πόλεμο. Ο Σερντάρ είπε ότι το οριακό σημείο της κρίσης του Καρντάκ ήρθε στις 25 Ιανουαρίου 1995, όταν μια τετραμελής ομάδα, συμπεριλαμβανομένου του δήμαρχου Καλύμνου, Δημήτρη Διακομιχάλη, τοποθέτησαν ελληνική σημαία στο Δυτικό Καρντάκ.

Ο Bora Serdar είπε στη Milliyet τι συνέβη εκείνη την ώρα:

«Όταν το πλοίο προσάραξε στις 25 Δεκεμβρίου, καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια για να λυθεί το πρόβλημα μέσω της διπλωματίας. Ωστόσο, σε αντίθεση με ό,τι είναι γνωστό, η κατάληψη του Δυτικού και Ανατολικού Καρντάκ από την ανάπτυξη στρατιωτικής ομάδας έφερε αντιμέτωπες τις ένοπλες δυνάμεις των δύο χωρών. Στις 27 Ιανουαρίου, μετά την κατάρριψη της ελληνικής σημαίας στο Δυτικό Καρντάκ από μέλη του τουρκικού Τύπου, η ελληνική σημαία, την οποία τοποθέτησε το προσωπικό του ελληνικού στρατιωτικού σκάφους στις 28 Ιανουαρίου, προστατεύτηκε από την ελληνική ομάδα ΟΥΚ. Νύχτα. . Καθώς η ομάδα της West Kardak OYK άλλαζε το πρωί της 29ης Ιανουαρίου, ο Θεόφιλος Μιλάτος και δύο μέλη του Τύπου πήγαν στο East Kardak και τοποθέτησαν ταυτόχρονα την ελληνική σημαία. Ο ιερέας, ο άμαχος πληθυσμός και ο Τύπος τράβηξαν φωτογραφίες ενώ πήγαιναν ξανά στο Ανατολικό Καρντάκ με το ίδιο σκάφος όπου είχαν φτάσει γύρω στο μεσημέρι, μετά η ομάδα της ΟΥΚ ήρθε στο Ανατολικό Καρντάκ. Έτσι κατελήφθησαν και τα δύο νησιά. Το πρωί της 30ης Ιανουαρίου, το Batı Kardak έμεινε άδειο καθώς καμία άλλη ομάδα δεν μπορούσε να αντικαταστήσει την ομάδα της OYK. Τότε ήταν που έχασε η Ελλάδα. Κάπως έτσι προέκυψε η προσφορά του İnal Batu να στείλει στρατεύματα στο Batı Kardak. Διαφορετικά, μια ένοπλη σύγκρουση θα ήταν αναπόφευκτη στο West Kardak.

«Αντανάκλαση της ιδέας Megola»

Δηλώνοντας ότι η Ελλάδα μεγάλωσε 5 φορές μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας το 1830, ο Bora Serdar είπε: «166 χρόνια αργότερα, η πολιτική της Ελλάδας για το Kardak ήταν στην πραγματικότητα μια αντανάκλαση της ιδέας Megola, την οποία ήθελε να εφαρμόσει για αιώνες». Ο Serdar είπε: «Η πολιτική της Ελλάδας για το Kardak είναι στην πραγματικότητα μια αντανάκλαση της Megola Idea, την οποία ήθελε να εφαρμόσει εδώ και αιώνες. Ενώ έχει μπει στην ημερήσια διάταξη το θέμα «Το νησί του οποίου η κυριαρχία δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα με συνθήκες (ΕΓΑΥΔΑΑΚ)», η Ελλάδα, που στοχεύει να αναπτυχθεί στον θαλάσσιο χώρο, ανέλαβε δράση. Η ιδέα του Megalo Idea προέκυψε στο Kardak, αλλά αυτό το δόγμα από την Ελλάδα, που έλαβε υποστήριξη από την Ευρώπη, χτύπησε τον τοίχο στο Kardak. Πίσω από την πολιτική και στρατιωτική επιτυχία που έσβησε αυτό το όνειρο κρύβεται η επιτυχημένη και ισορροπημένη συνεργασία των ναυτικών δυνάμεων και του TAF με την πολιτική βούληση.