Χθες η Ελλάδα έχασε τη ζωντανή της ιστορία, τον τελευταίο της θρύλο, τον μεγάλο μαέστρο της. Ο διάσημος Έλληνας συνθέτης, συγγραφέας, ακτιβιστής, πολιτικός Μίκης Θεοδωράκης (96), που σύστησε τον χορό συρτάκι στον κόσμο με τη μουσική που έγραψε για την ταινία Ζορμπά (1964), πέθανε στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας.

Τριήμερο εθνικό πένθος έχει κηρυχθεί στη χώρα. Οι σημαίες ήταν μεσίστιες στον ναό της Ακόπολης, σύμβολο της Αθήνας. Ο Θεοδωράκης είναι το τέταρτο άτομο που κηρύχθηκε εθνικό πένθος για τον θάνατό του τα τελευταία 45 χρόνια.

Σε δήλωσή του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είπε: «Ξεχάσαμε ότι και αυτός θα πέθαινε μια μέρα. Ο Μίκης είναι η ιστορία μας», είπε. Ο sui generis Θεοδωράκης σημείωσε τα τελευταία 60 χρόνια της Ελλάδας. Ήρθε η μέρα, ήρθε το «σύμβολο» του έθνους, ήρθε η μέρα, κηρύχθηκε «ντροπή». Αλλά σε κάθε περίπτωση, ήταν σύμβολο ελάχιστου συμβιβασμού (modus vivi) μεταξύ του ελληνικού λαού. Στον κόσμο, είναι ο πρεσβευτής της φιλίας, της ειρήνης και της δημοκρατίας, που ενώνει τους ανθρώπους με τη μουσική του.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΟ BUZUKI ΜΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Ο μουσικός Θεοδωράκης έχει συνθέσει πάνω από χίλιες συνθέσεις όλων των μουσικών ειδών, από το ζεϊμπέκικο μέχρι τη μουσική δωματίου μέχρι τη συμφωνική. Συνδύασε τα έγχορδα του μπουζουκιού με κλασικές μουσικές νότες. Εισήγαγε τον χορό συρτάκι στον κόσμο με τη μουσική που έγραψε για την ταινία «Ζορμπάς» (1964). Έχει δώσει συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Κάθε συναυλία του Μίκη έχει μετατραπεί σε ένα φεστιβάλ ειρήνης, φιλίας και δημοκρατίας, εκτός από μια μουσική γιορτή. Και αυτός ήταν εκστασιασμένος και χαρούμενος σε κάθε συναυλία, ενώ διευθύνει την ορχήστρα. Έπιανε το μικρόφωνο και έλεγε τα τραγούδια του, αγνοώντας όσους έλεγαν ότι δεν είχε καλή φωνή. Έργα του έχουν ερμηνευτεί από ονόματα όπως οι Beatles, η Shirley McLaine, η Joan Baez και η Edith Piaf.

class = “medyanet-inline-adv”>

«ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ ΣΩΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»

Τη θέση του πήρε και δεξιά και αριστερά ο πολιτικός Θεοδωράκης. Εξελέγη μέλος του αριστερού κόμματος ΕΔΑ (1963), του Κομμουνιστικού Κόμματος (1981) και του κεντροδεξιού Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας (1990). Διετέλεσε μάλιστα υπουργός Επικρατείας για 2 χρόνια (1990-1992) στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η μουσική του έγινε αποδεκτή από όλους, αλλά η πολιτική του προσωπικότητα και οι ενίοτε αντιφατικές πολιτικές του απόψεις συζητήθηκαν πολύ. Εξαιτίας αυτού, είχε και πολύ στενούς φίλους και σκληρούς εχθρούς. Ωστόσο, η τελευταία πρόταση κάθε λογομαχίας, κάθε τσακωμού είναι πάντα «Τι θα κάνεις;» Είναι ο Μίκης.

Έκανε αυτό που ήξερε ότι ήταν σωστό στην πολιτική. Μερικές φορές, όπως ισχυριζόταν η καλλιτεχνική του προσωπικότητα, δεν άφηνε τον λόγο του, ακόμη κι αν είχε κάνει λάθη, ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος.

class = “medyanet-inline-adv”>

ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Ο Θεοδωράκης έπαιξε σημαντικό ρόλο και στις τουρκοελληνικές σχέσεις. Ίδρυσε τον Σύνδεσμο Τουρκοελληνικής Φιλίας το 1986 συνδυάζοντας Τούρκους καλλιτέχνες και διανοούμενους όπως ο Aziz Nesin, ο Yaşar Kemal και ο Zülfü Livaneli με Έλληνες διανοούμενους. Έδωσε συναυλίες στην Τουρκία. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή της διαδικασίας συμφιλίωσης που ξεκίνησε το 1987 (διαδικασία του Νταβός). Μετέφερε τα μηνύματα των τότε πρωθυπουργών της Ελλάδας, Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Μιτσοτάκη, σε πολλές περιπτώσεις στην Άγκυρα.

Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μαζί με τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, τον επισκέφτηκαν στο σπίτι του στην Αθήνα, όπου επισκέφθηκε το 2010 όταν ήταν πρωθυπουργός. Ωστόσο, ο ίδιος Θεοδωράκης άσκησε έντονη κριτική στην Τουρκία τα επόμενα χρόνια. Στην Κύπρο αντιτάχθηκε σθεναρά στο σχέδιο Ανάν.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΧΗ

class = “medyanet-inline-adv”>

Στην επιστολή που έγραψε στον Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Δημήτρη Κουτσούμπα πέρυσι, ο Θεοδωράκης είπε: «Στην τελευταία πράξη της ζωής μου, όταν έκανα τον απολογισμό, σβήστηκαν όλες οι λεπτομέρειες. Υπάρχει μόνο μία μεγάλη φωτογραφία. Θέλω να φύγω από αυτόν τον κόσμο ως κομμουνιστής», είπε.

ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΦΟΒΗ

Ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε όνομα σε όλο τον κόσμο συνθέτοντας τη μουσική για την ταινία «Ζορμπάς» το 1964, με τον διάσημο ηθοποιό Άντονι Κουίν. Ο κύριος καλλιτέχνης έχει συνθέσει σχεδόν 30 soundtrack συνολικά.

ΓΕΜΑΤΟΣ ΖΩΗclass = “medyanet-inline-adv”>

Ο Θεοδωράκης, ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της φιλίας μεταξύ των λαών, της φύσης και εχθρός του φασισμού, έζησε μια γεμάτη ζωή.

Ο Μίκης (πραγματικό όνομα Mihal) γεννήθηκε το 1925 στη Χίο, γιος του Κρητικού αξιωματούχου Γιώργου και της μητέρας του Aspasia de Çeşme.

Συνέθεσε τις πρώτες του συνθέσεις το 1942. Ήταν μόλις 17 ετών και έδωσε την πρώτη του συναυλία στην Τρίπολη.

Συνελήφθη από τους ιταλικούς στρατούς κατοχής το 1943, φυλακίστηκε και βασανίστηκε.

Ταξίδεψε με τους κομμουνιστές στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949. Συνελήφθη και εξορίστηκε στο νησί της Ικαρίας.

class = “medyanet-inline-adv”>

Έγινε λαϊκός ήρωας με την αντίστασή του στη διοίκηση της στρατιωτικής χούντας μεταξύ 1967-1974. Η μουσική τους θεωρήθηκε σύμβολο αντίστασης στη χούντα.

Αυτά τα χρόνια πήρε τους στίχους των τραγουδιών του από τους ποιητές στα έργα του, τα οποία εστίασε στην παραδοσιακή μουσική. Η σύνθεσή του για ποίημα του Ρίτσου ήταν η πρώτη του δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Πουλήθηκαν 7 εκατομμύρια. Όταν έγινε το soundtrack της ταινίας «Ζ» του Κώστα Γαβρά, έγινε σύμβολο αντίστασης σε όλο τον κόσμο.

ΜΑΖΕΨΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Ο Θεοδωράκης ήταν επίσης γνωστός στην Τουρκία για τα άλμπουμ που έκανε με τον Zülfü Livaneli και τις συναυλίες που έδωσε. Το άλμπουμ «Sun collect for me», το οποίο παρήγαγαν σε συνεργασία με τη σύνθεση Beser, έφτασε το ένα εκατομμύριο πωλήσεις στην Τουρκία και κέρδισε το βραβείο Golden Record. Η Zülfü Livaneli είπε ότι ετοιμαζόταν να παραστεί στην κηδεία μετά την είδηση ​​του θανάτου της και μοιράστηκε τα συναισθήματά της και ένα ποίημα στα social media:

«Τι συμβαίνει από το 1983 όταν ήρθε σε μια συναυλία στην Αθήνα και μπήκε στο καμαρίνι μου με το μεγαλόσωμο σώμα του. Η πρώτη άφιξη του άλμπουμ ‘Collect the Sun for Me’ στην Κωνσταντινούπολη λόγω της τελετής του χρυσού δίσκου το 1986, το βράδυ εκείνης της ημέρας, ενώ πίναμε ψάρι και ρακή στο εστιατόριο Urcan στο Sarıyer, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την Τουρκία – Σύνδεσμος Φιλίας Ελλάδος, εκατοντάδες συναυλίες, η αξέχαστη βραδιά της Εφέσου με τον Χακιδάκη, τον Θεοδωράκη και τριάντα χιλιάδες θεατές, ταξίδια, διακοπές, ασθένειες… Όλα περνούν από το μυαλό μου ένας προς έναν.
Όπως δήλωσε ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Boğaziçi, Kadri Özçaldıran στην ομιλία του στην τελετή του τιμητικού διδακτορικού που του αφιερώθηκε το 2009, πολέμησε με τους Ιταλούς που κατέλαβαν τη χώρα του κατά τη διάρκεια του γυμνασίου και του πανεπιστημίου του, μετά με τους Ναζί και μετά με οι Βρετανοί, με τα αδέρφια του στον Εμφύλιο, Μετά, στα σαράντα του, πολέμησε τη Χούντα των Συνταγματαρχών και αργότερα, που δεν δίσταζε να πάρει θέση όποτε νόμιζε ότι υπήρχε καταπίεση ή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με λίγα λόγια , πολέμησε όλη του τη ζωή ενάντια σε κάθε είδους καταπίεση και τον ίδιο τον πόλεμο. Υπέστη απερίγραπτα βασανιστήρια, που τους έστειλαν στην εξορία, που έχασαν τους φίλους τους στα τραπέζια των βασανιστηρίων και μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Ένας «ήρωας της δημοκρατίας και της ελευθερίας». στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων, με τις συναυλίες, τις δηλώσεις και τη θέση του, II. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του Ελληνικού Εμφυλίου και της Χούντας των Συνταγματαρχών, τα τραγούδια του έγιναν οι ύμνοι της αντίστασης… Συγκροτήθηκε διεθνής επιτροπή αλληλεγγύης με ονόματα όπως οι D. Shostakovich, A. Miller, L Bernstein για να τον σώσουν. προσπάθειες για την ανάπτυξη της ελληνικής φιλίας εδώ και 20 χρόνια… Με λίγα λόγια, έχασα έναν από τους μεγαλύτερους φίλους μου στη ζωή και στην τέχνη, τον Μίκη Θεοδωράκη, που αντιπροσωπεύει την πιο αγνή κατάσταση του ανθρώπινου πνεύματος, φιλτραρισμένο από πόνους, πολέμους, εξορίες, αγάπη και προδοσία. Ο πόνος είναι τόσο βαθύς.
τα μαλλιά σου σκορπισμένα στην Κρήτη
Συγκέντρωση στην Έφεσο
φουσκώνει σαν τον ωκεανό
εκρήγνυται σαν τον Όλυμπο
Ο φίλος μου ο Μίκης
Πες μου, ποιοι είμαστε;»