της 28ης Οκτωβρίου 1998 Ιθαγένεια Μια μέρα πριν από τους εορτασμούς για την 75η επέτειο της Δημοκρατίας, η εφημερίδα δημοσίευσε τον ακόλουθο τίτλο, χαιρετίζοντας την 28η Φεβρουαρίου:

«Εδώ είναι το μεγαλείο του Άτα: ακόμη και ο εχθρός του τον πρότεινε για το Νόμπελ Ειρήνης».

Ακριβώς από κάτω υπήρχε μια φωτογραφία που έδειχνε τον Μουσταφά Κεμάλ και την κυρία Βενιζέλο αγκαλιά με τον σύζυγό της δίπλα της και η ακόλουθη επιγραφή:

«Μετά την απώλεια του πολέμου κατά του Μουσταφά Κεμάλ, ο Βενιζέλος ένωσε τις δυνάμεις του με τον Ατατούρκ για ειρήνη με τους Τούρκους».

Να σημειωθεί ότι η αριστερή πλευρά της φωτογραφίας έχει κοπεί κατά τη γνώμη μας. Ο κ. Βενιζέλος έχει το χέρι στο μπράτσο, αλλά ο ιδιοκτήτης του έχει ξεσπάσει στον αέρα. Σε ποιον ανήκει αυτό το χέρι; Και γιατί έκλεψε;

Επιτρέψτε μου να παραθέσω από ένα από τα σημεία που ετοίμασε ο Nedim Şener, ο οποίος έγραψε το διήγημα, για πληρότητα:

«Ιστορική επιστολή Βενιζέλου: Ιθαγένεια, με αφορμή την 75η επέτειο της Δημοκρατίας, παρουσιάζει το ιστορικό ντοκουμέντο που έμεινε στα αρχεία υπόψη του κοινού. Το έγγραφο είναι η επιστολή που έγραψε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Βενιζέλος προς την Επιτροπή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στις 12 Ιανουαρίου 1934, στην οποία ο Ατά προτάθηκε για το βραβείο.

Λοιπόν, ποιο ήταν το περιεχόμενό του; Το άλλο μέρος περιλαμβάνει την ακόλουθη δήλωση:

“Εκκοσμίκευσε πραγματικά το κράτος: Με το πέρασμα του μεγάλου επαναστάτη Μουσταφά Κεμάλ, το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων ανατράπηκε και το κράτος έγινε πραγματικά κοσμικό. Ένα έθνος έσπευσε να αναπτυχθεί με την αποφασιστικότητα να φτάσει στο επίπεδο του σύγχρονου πολιτισμού.

Ο Βενιζέλος εξήγησε τον λόγο που έγραψε την αίτησή του ως εξής: ΙθαγένειαΣύμφωνα με:

«Το άτομο οφείλει για την πολύτιμη συνεισφορά του στη δημιουργία αυτής της ειρήνης, η οποία μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα συμφιλίωσης ακόμη και μεταξύ λαών που χωρίζονται από τις μεγαλύτερες διαφορές, αν θέλουν πραγματικά την ειρήνη (η διεφθαρμένη πρόταση είναι ακριβώς η ίδια) Ιθαγένειαde -MA) Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας είναι ο Μουσταφά Κεμάλ.

Στην πραγματικότητα, θα μπορούσατε να είχατε πει ότι ήταν καλά νέα για τους εορτασμούς της 75ης επετείου στις 28 Φεβρουαρίου. Ας σταθούμε όμως λίγο περισσότερο στο ζήτημα της επιστολής, γιατί περιέχει σημαντικά σημεία.

Γιατί έγραψε αυτή την επιστολή ο Βενιζέλος;

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Βενιζέλος, που ήρθε στην Άγκυρα το 1930 και υπέγραψε συμφωνίες, ξεκίνησε την αιματηρή κατοχή της Σμύρνης και της Ανατολίας και βρίσκεται στα παρασκήνια της Λωζάνης και τώρα προσπαθεί να είναι η πόρτα -μίλα ειρήνης. Έχασε όμως την έδρα του στο Τσαλντάρη το 1933. Πρωθυπουργός ήταν για τελευταία φορά στις 6 Μαρτίου 1933. Αν και ιδιώτης, προσκλήθηκε ειδικά στους εορτασμούς της 10ης επετείου στις 29 Οκτωβρίου 1933. Κατά τη σύνταξη της επιστολής που πρότεινε τον κ. Κεμάλ Πασά για το Νόμπελ Ειρήνης, δεν ήταν πρωθυπουργός και ετοίμαζε πραξικόπημα.

Στην επιστολή που γράφτηκε στα γαλλικά, «Για σχεδόν επτά αιώνες, μεγάλο μέρος της Εγγύς Ανατολής και της Κεντρικής Ευρώπης ήταν το σκηνικό αιματηρών συγκρούσεων. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι απολυταρχικές διοικήσεις των σουλτάνων ήταν ο κύριος παράγοντας, και ο Βενιζέλος, που έβαλε τους Οθωμανούς στο στόχο του, αναφέρεται στη μάχη μεταξύ Σταυρού και Ημισέληνου και δηλώνει ότι αυτός ο αγώνας δεν θα τελειώσει μέχρι να σταθεί το ανάστημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. και είναι επικίνδυνο.

Στη συνέχεια, εκφράζει το πραγματικό της νόημα ως εξής: «Η ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, μετά τη νίκη της εθνικής εκστρατείας του Μουσταφά Κεμάλ Πασά εναντίον των εχθρών του, έβαλε τέλος σε αυτή την ασταθή κατάσταση. Σπάνια έχει συμβεί μια τόσο δραστική αλλαγή στη ζωή ενός έθνους σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μια αυτοκρατορία που καταρρέει, που ζει σε ένα θεοκρατικό (σαρία) καθεστώς, όπου οι έννοιες της θρησκείας και του νόμου αναμειγνύονταν, έχει αντικατασταθεί από ένα σύγχρονο, εθνικό κράτος γεμάτο δύναμη και ζωή. Το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων, με πρωτοβουλία του μεγάλου επαναστάτη Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ανατράπηκε γρήγορα και ιδρύθηκε ένα πραγματικό κοσμικό κράτος.. ”

Αφού ο Βενιζέλος δήλωσε ότι η Τουρκία πήδηξε μπροστά με ενθουσιασμό για να είναι εντελώς μπροστά από τον σύγχρονο πολιτισμό, «Η Τουρκία δεν δίστασε να αφήσει τις επαρχίες της κατοικημένες από ξένα στοιχεία και ήταν ειλικρινά ικανοποιημένη με τα δικά της εθνικά σύνορα όπως υποδεικνύονται στις συνθήκες, έγινε αληθινός υπερασπιστής της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. »Και μιλάει για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας:

«Εμείς οι Έλληνες, εχθροί της Τουρκίας για πολλά χρόνια λόγω αιματηρών αγώνων, ήμασταν οι πρώτοι που ακούσαμε τα αποτελέσματα αυτής της ριζικής αλλαγής που έγινε σε αυτή τη χώρα που αντικατέστησε την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Βλέποντας τη σκοπιμότητα μιας συμφωνίας, προσεγγίσαμε την Τουρκία, η οποία ανανεώθηκε αμέσως μετά την καταστροφή της Ανατολίας. Δέχτηκε εγκάρδια αυτό το απλωμένο χέρι. Αυτή η προσέγγιση, η οποία αποτελεί παράδειγμα ειλικρινούς ειρήνης με έθνη που χωρίζονται από σοβαρές διαφωνίες, έφερε ευεργετικά αποτελέσματα όχι μόνο για τις δύο χώρες αλλά και για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή.

Ο Βενιζέλος είπε: «Αν και χύσαμε τόσο αίμα στην Τουρκία, οι Τούρκοι έκαναν ειρήνη μαζί μας παρά το γεγονός αυτό». Για το λόγο αυτό, ως αρχηγός της ελληνικής κυβέρνησης το 1930, καθώς μια νέα εποχή προς την ειρήνη στη Μέση Ανατολή ξεκίνησε με την υπογραφή του ελληνοτουρκοελληνικού συμφώνου, θα είχα την τιμή να προτείνω τον Μουσταφά Κεμάλ Πασά για το Νόμπελ Ειρήνης. . , και δηλώνει το όνομα του υποψηφίου του. .

Victory Cakmak, Αρετή περιοδικό https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/670789

Αν η Ελλάδα είχε δεχτεί την πρότασή μας για κοινή άμυνα των συνόρων το 1934…

«Το 1933 προτάθηκε η ιδέα μιας κοινής άμυνας των συνόρων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Το πρωτόκολλο για το θέμα αυτό μονογραφήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1934 στην Άγκυρα. Ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας Κονδύλης έχει αποσυρθεί χωρίς άδεια για σαμποτάρισμα της συμφωνίας. Στις 19 Δεκεμβρίου 1939, το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο παρέδωσε έκθεση στην κυβέρνηση, ζητώντας να αποσυρθεί η συμφωνία από τα ράφια και να τεθεί αμέσως στην ημερήσια διάταξη.

Όταν τα μαύρα σύννεφα πολέμου σάρωσαν την Ευρώπη, η Άγκυρα ήταν πεπεισμένη ότι η Αθήνα άργησε τόσο πολύ. «Κοινή άμυνα» δεν αποδέχτηκε την προσφορά. Αν η Ελλάδα είχε επικυρώσει αυτή τη συμφωνία, η οποία είχε ανασταλεί από το 1934, η Τουρκία θα είχε παρασυρθεί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να εκπληρώσει τα καθήκοντά της.

(Cem Başar, The Greek Game: The Real Face of Turkish-Greek Relations, V Publishing, Istanbul, 1988, σελ. 118.)

Λοιπόν, θα πηγαίναμε πραγματικά σε πόλεμο με τον Χίτλερ αν η Ελλάδα είχε αποδεχτεί την κοινή αμυντική συνθήκη που προτείναμε;

Εν προκειμένω, είναι καλό που δεν το δέχτηκαν οι Έλληνες και δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε διαφορετικά.

Απειρία και παραμόρφωση γονάτων

ΙθαγένειαΗ φράση από την επιστολή στο σημείο που αναφέρθηκε παραπάνω, μεταφρασμένη στα άσχημα τουρκικά, “Το πρόσωπο του οποίου η πολύτιμη συμβολή στη δημιουργία αυτής της ειρήνης είναι ο Μουσταφά Κεμάλ είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας” είναι η φράση που δείχνει το αυτί ανάποδα στο Το βιβλίο της Damla Demirözü, «Ο Τούρκος Πρόεδρος Μουσταφά Κεμάλ Πασάς έχει κάνει πολύτιμη συμβολή σε αυτή την ειρήνη». που είναι μια πιο επίπεδη επίσημη δημοσίευση με τίτλο Αρετή Στο περιοδικό, ήταν δυνατό να μεταφραστεί πιο καθαρά ως «Ο Πρόεδρος Μουσταφά Κεμάλ Πασάς είναι ο ιδιοκτήτης αυτής της πολύτιμης προσφοράς στην οποία γεννιέται η ειρήνη».

Ωστόσο, το γεγονός ότι μια μεγάλη εφημερίδα δεν μπορεί να μεταφράσει σωστά μια γαλλική πρόταση στα τουρκικά είναι ελάχιστο σε σύγκριση με την πλαστογραφία που θα δείξουμε τώρα.

Ντάμλα ντεμιρόζου Οι σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας στην εποχή Ατατούρκ-Βενιζέλου με τον υπότιτλο Ο δρόμος από τον πόλεμο στην ειρήνη Στο βιβλίο του (Επικοινωνία: 2007, σελ. 169-170) δημοσίευσε την επιστολή του Βενιζέλου εμπλακώντας και κόβοντάς την. Εδώ είναι μια από τις προτάσεις που έκοψε:

«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι απολυταρχικές διοικήσεις των σουλτάνων ήταν οι κύριοι πράκτορες της. “

Γιατί αφαιρείς αυτήν την πρόταση από το γράμμα, Ντάμλα; Ο άντρας είπε: Το πραγματικό πρόβλημα ήταν με τους Οθωμανούς. Αφού έφυγε, γίναμε φίλοι.

Με ποιο δικαίωμα σπαταλάς μάνα;

Στη συνέχεια πυροδότησε μια άλλη παρόμοια πρόταση. Αυτό:

«Οι εξεγέρσεις των εθνών δημιούργησαν μια κατάσταση που αποτελούσε διαρκή πηγή κινδύνου όσο η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέμενε υπό την κυριαρχία των σουλτάνων».

Όσο έμεναν οι Οθωμανοί συνεχίζονταν οι εξεγέρσεις. Έφυγε το πάπλωμα, τελείωσε ο αγώνας, είπε ανοιχτά. Τι άλλο μπορείτε να πείτε Δεν είναι πολύ επαίσχυντη αυτή η διατμητική στάση σε μια υποτιθέμενη ακαδημαϊκή δημοσίευση;

Αχ, οι βρώμικες αμαρτίες αυτής της ακαδημίας! Ο καθαρισμός τους – εμπνευσμένος από τον Atsız – δεν θα είναι δυνατός χωρίς να διακινδυνεύσουμε μια κρίση σαπουνιού στην Τουρκία.