Διάσημοι που εξέφρασαν τις έντονες αντιδράσεις τους μετά την προδοτική επίθεση στην Ιντλίμπ ύψωσαν αυτή τη φορά τις φωνές τους ενάντια στην ανθρώπινη τραγωδία που εκτυλίσσεται στα ελληνικά σύνορα στην Αδριανούπολη. Πολλά διάσημα ονόματα εξέφρασαν τη θλίψη τους για την απάνθρωπη επέμβαση του ελληνικού στρατού σε παράτυπους μετανάστες, μεταξύ των οποίων παιδιά και γυναίκες, που περίμεναν να περάσουν τα σύνορα στο συνοριακό σταθμό Pazarkule.
CAĞLA SIKEL
«Να μοιράζεστε πάντα αυτό που τρώτε!» »
Και συνεχίζεις να μοιράζεσαι ό,τι τρως και ταξιδεύεις! Απόκτησέ το, πάρε… Τουλάχιστον να δεις τι εθισμένος και άρρωστος είσαι!
ΦΥΣΗ RUTKAY KAMAL
«Ο χειρότερος πόνος κυριεύει»
Πόνος? Ντροπή? Βαφή? Μείνετε υπόγεια; Δεν ξέρω σε τι συναίσθημα παραδόθηκε. Το στομάχι μου καίει, η καρδιά μου βυθίζεται, ο πόνος χειρότερος από το κλάμα και ο εμετός σκεπάζει το σώμα μου. Λέω «δεν θα παρακολουθήσω»! Δεν διαβάζω, δεν παρακολουθώ! Είναι δυνατόν? Σε παρακαλώ, τερματίστε αυτόν τον πόνο. Παρακαλώ υπάρχει μια λύση σε αυτή την κατάσταση. Τα παιδιά χρειάζονται ζωή και μέλλον. Εύχομαι; Ελπίζω αυτό το ταξίδι να τελειώσει με υψηλή νότα…λυπάμαι πολύ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΕΔΑ
«Έχασα το γάλα μου λόγω θλίψης»
«Όταν ήμουν μικρή, έλεγα στη γιαγιά μου ότι πάντα φοβόμουν τα πνεύματα τη νύχτα, η γιαγιά μου μού είπε: «Μη φοβάσαι, κάνε την προσευχή σου, πήγαινε για ύπνο, κόρη μου. Να φοβάστε τους ανθρώπους, όχι τα πνεύματα ». Δεν κατάλαβα γιατί το είπε αυτό. Καθώς μεγάλωσα, συνειδητοποίησα ότι ο καθένας είναι διαφορετικός, υπάρχουν κακοί αλλά και καλοί άνθρωποι… Είναι τόσο κακοί όσο η φαντασία και η φαντασία μας. το μυαλό δεν μπορεί να τους δεχτεί… Τα πρόσφατα γεγονότα αυτών των κακών ανθρώπων, των μαρτύρων μας και των οικογενειών τους με κατέστρεψαν. Είμαι μια μητέρα που θηλάζει το μωρό μου 24/7 μετά από αυτά τα γεγονότα, η ζωή μου δεν αμφισβητείται πλέον. το γάλα θα επιστρέψει, αλλά κανείς δεν θα μπορέσει να φέρει πίσω αυτούς που έφυγαν! Κανείς δεν θα μπορέσει να φέρει πίσω διαλυμένες οικογένειες… Τα βίντεο των αδελφών μας προσφύγων με κατέστρεψαν ξανά. Ως μητέρα, τα χέρια και τα πόδια μου ιδρώνουν όταν βλέπω μωρά. τόσο υγρή, πεινασμένη και διψασμένη όσο το δικό μου μωρό, δεν μπορώ να έρθω, ας τελειώσει αυτός ο εφιάλτης όσο πιο γρήγορα γίνεται…
BINCE AKALAY
Ελάτε να δείτε το αίμα στους δρόμους. Ελάτε να δείτε το αίμα στους δρόμους. Ελάτε να δείτε το αίμα στους δρόμους. (Πάμπλο Νερούδα)
IŞIN KARACA
«Θεέ μου, προστάτεψε τα παιδιά»
Η μητέρα μου… Ντρέπομαι που γελάω εδώ και μέρες… «Μητέρα, σε παρακαλώ, χαμογέλα. Δεν είστε εσείς που λέτε: «Όσο περισσότερο γελάτε, τόσο περισσότερο βρίσκετε να γελάτε;» » Σήμερα έλαβα συμβουλές από τον ξάδερφό μου… Προσπαθώ εδώ και καιρό να εξηγήσω τις δύσκολες μέρες της χώρας μας. Όσο αντέχει η καρδιά του βέβαια. Θεέ μου, προστάτεψε όλα τα παιδιά μας. Το χαμόγελο στα πρόσωπά τους να μην εξαφανιστεί ποτέ.
BENGÜ
«Όταν βλέπω τι περνάνε αυτά τα μικρά…»
Καθώς βλέπω τις τρομακτικές στιγμές που περνούν αυτά τα κορμιά, καθώς τα βλέπω να πετιούνται αβοήθητα, εκείνες τις στιγμές που ξαπλώνω την κόρη μου δίπλα μου και την κοιμάμαι, οι ανησυχίες και η απελπισία μου για το μέλλον εξαφανίζονται μία προς μία. ένα, και νιώθω ότι όλα τα παιδιά είναι στην παραλία. Θέλω να ξυπνήσουμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι χτίζουν κάστρα από άμμο, βλέπουν μόνο ουράνια τόξα και κάνουν ευχές. Είναι τόσο δύσκολο;