Την 1η Φεβρουαρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου μάρτυρα Τρύφωνα – ενός από τους πιο γνωστούς αγίους θεραπευτές. Σύμφωνα με το λαϊκό μύθο, ο Άγιος Τρύφωνας είναι ο φύλακας των αμπελιών και ο προστάτης άγιος των αμπελουργών, οινοπαραγωγών και πανδοχέων. Με το Trifonovden ξεκινά ένας κύκλος διακοπών, που στη λαογραφία ονομάζεται Τριφούντσι.

Στις 2 Φεβρουαρίου είναι η Σύναξη του Κυρίου, όταν ο Χριστός εισήχθη στον ναό για πρώτη φορά μετά τη γέννηση, και στις 3 Φεβρουαρίου η εκκλησία τιμά τον Άγιο Συμεών τον Παραλήπτη – προς τιμή του γέροντα που συνάντησα στην είσοδο του ναού. .

Μάρτυς, άγιος, θεραπευτής. Έτσι γνωρίζει η εκκλησιαστική παράδοση τον Άγιο Τρύφωνα.

Ο θεολόγος Angel Karadakov, συντάκτης της επίσημης ιστοσελίδας της Ιεράς Συνόδου, λέει: «Από τότε που ήταν πολύ ισχυρός πιστός από παιδί, ο Θεός του έδωσε τη χάρη και το χάρισμα των θαυμάτων, ώστε να μπορεί να θεραπεύει τους αρρώστους με την προσευχή του. , και γι’ αυτό η Εκκλησία τον τιμά και ως θεραπευτή και θαυματουργό».

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Γόρδιος δεν ήταν χριστιανός, αλλά δεν καταδίωξε τους οπαδούς του Ιησού λόγω της θαυματουργικής δύναμης του Αγίου Τριφόρου:

“Ο αυτοκράτορας ζήτησε από τον Άγιο Τρύφο να θεραπεύσει την κόρη του με τις προσευχές του. Ο άγιος μεταφέρθηκε στη Ρώμη”.

Στην Καινή Διαθήκη, βρίσκουμε συχνά την εικόνα του κρασιού και το αμπέλι είναι το συμβολικό όνομα του Χριστού: «Σε ένα μέρος, για παράδειγμα, στο Ευαγγέλιο, ο Χριστός λέει ότι ο καρπός του αμπελιού, το κρασί που πίνει τώρα, θα πιει ξανά μετά τη Δευτέρα Παρουσία. Το αμπέλι είναι βαθιά συνδεδεμένο με την παράδοση της εκκλησίας, και γι’ αυτό και στη γιορτή του Τρύφωνα Ζαρεζάν, που συνήθως λέγεται, γίνεται πάντα αγιασμός νερού σε ένα μέρος όπου φαίνονται αμπέλια. , γίνεται προσευχή, ώστε αν ο Θεός δώσει ευνοϊκό χρόνο για την ανάπτυξη του καρπού του αμπελιού, από εκεί, μάλιστα, κάθε αμπελουργός να δώσει ένα δώρο στο ναό – το κρασί, το οποίο θα να μετατραπεί στη Θεία Ευχαριστία σε Αίμα Χριστού».

Στη δημοσίευση εργάστηκε η Σοφία Ζλατάνοβα