Ο ρυθμός αύξησης του κατώτατου μισθού που ανακοινώθηκε τις τελευταίες ημέρες έχει μείνει στην ιστορία ως ο υψηλότερος πραγματικός ρυθμός αύξησης των τελευταίων 50 ετών. Επιπλέον, η αύξηση αυτή, που ξεπέρασε σχεδόν το 50%, ήταν μια αύξηση που ξεπέρασε τις προσδοκίες και ακόμη και τις απαιτήσεις όλων.

Περάσαμε μια περίοδο που βιώθηκαν τα οικονομικά σοκ της περιόδου της πανδημίας, η παραγωγή, οι εφοδιαστικές αλυσίδες και κυρίως το εργατικό δυναμικό αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα. Αυτή η ιστορική αύξηση σε μια εποχή που η ανεργία αυξανόταν, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι εργαζόμενοι πάλευαν, αποκαλύπτει επίσης τη βούληση της Δημοκρατίας της Τουρκίας να προστατεύσει το εργατικό δίκαιο ως κοινωνικό κράτος έναντι του κεφαλαίου.

Περιττό να πούμε ότι είναι λάθος να συγκρίνουμε αυτήν την ιστορική αύξηση με αυξήσεις που σημειώθηκαν σε χρόνια που ο ετήσιος πληθωρισμός ξεπέρασε το 100%, όπως κάνουν ορισμένοι πολιτικοί. Αρκεί επομένως να επιστήσουμε την προσοχή στην έννοια της «πραγματικής αύξησης».

Προπαγάνδα κατά του κατώτατου μισθού

Πριν ανακοινωθεί ο ρυθμός αύξησης του κατώτατου μισθού, κάποιες ομάδες άρχισαν να κάνουν προπαγάνδα. Ορισμένοι λεγόμενοι ακαδημαϊκοί που χρηματοδοτούνται από το κεφάλαιο που προσπάθησαν να δυσφημήσουν και να αντιταχθούν στην αύξηση του SMIC ισχυριζόμενοι ότι η αύξηση του SMIC δεν θα σήμαινε στην πραγματικότητα τίποτα λόγω του πληθωρισμού, ήταν οι πρώτοι που πήραν θέση σε αυτό το σημείο. Ο λόγος για τον οποίο τα λόγια των αντρών που επαναλαμβάνουν συνθήματα που δεν ξεπερνούν τις λέξεις που βγαίνουν από τη μάντισσα τους, που δεν κάνουν ούτε μια λέξη οικονομική ανάλυση και που δεν πάνε παραπέρα από το «η λίμνη γίνεται μια λίμνη σταγόνας» μπορεί να ληφθεί υπόψη μόνο λόγω των «μεγάλων δικτύων κεφαλαίων» που διαδίδουν και τα οποία χρηματοδοτούν.

Μετά την ανακοίνωση του κατώτατου μισθού, δημιούργησε μεγάλη έκπληξη και σιωπή σε πολλούς κύκλους της αντιπολίτευσης, που περίμεναν ότι «ούτως ή άλλως δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πάνω από 3500 TL». Το γεγονός ότι ακόμη και η αξιωματική αντιπολίτευση εκτιμά αυτό το νούμερο δεν ήταν ασυνήθιστο για πολύ καιρό.

Στη συνέχεια, η συναλλαγματική ισοτιμία αυξάνεται και η υποτίμηση του TL βοήθησε αυτούς τους κύκλους. Αμέσως ξεκίνησαν οι συγκρίσεις για το ισοδύναμο νομίσματος του κατώτατου μισθού σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Φυσικά, ορισμένα βασικά σφάλματα μεθόδου δεν παραβλέπονται σε αυτές τις συγκρίσεις. Πρώτον, ενώ το εισόδημα υπολογίζεται και συγκρίνεται σε ξένα νομίσματα. Οι βασικές δαπάνες όπως το φυσικό αέριο, η βενζίνη και η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει επίσης να υπολογίζονται και να συγκρίνονται σε ξένα νομίσματα. Μόνο έτσι θα είναι χρήσιμο να γίνουν συγκρίσεις που δείχνουν την εξέλιξη με τα χρόνια για την ίδια χώρα. Δεύτερον, η αγοραστική ισοτιμία, που είναι ο πιο θεμελιώδης οικονομικός δείκτης, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στις συγκρίσεις που θα γίνουν μεταξύ των χωρών.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Είναι πολύ σημαντικό να δοθεί ο πρώτος λόγος στην Επιτροπή για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού στα συνδικάτα, τα οποία είναι οι εκφραστές της εργασίας πριν από το κεφάλαιο. Ως κράτος πρόνοιας, η Τουρκία πέτυχε αυτό που συζητούνταν εδώ και χρόνια με την κατάργηση του φόρου κατώτατου μισθού και επιπλέον πέτυχε ιστορική αύξηση του κατώτατου μισθού με αποτελεσματική διαπραγμάτευση για τον τομέα του κεφαλαίου, εργοδότη. Τόσο πολύ που επιτεύχθηκε ακόμη και ένας αριθμός πάνω από το κατώτατο όριο που έθεσαν τα συνδικάτα για διαπραγμάτευση. Το γεγονός ότι η Λαϊκή Συμμαχία, γνωστή ως «δεξιά», αλλά κυρίως υποστηρίζεται από την εργατική τάξη, τους αγρότες και τους φτωχούς, το πέτυχε είναι συμβατό τόσο ως προς την ταξική βάση όσο και ως προς την πολιτική αποστολή.

Η ιδιαιτερότητα εδώ είναι οι «κλήσεις για παρέμβαση» από κόμματα που αυτοαποκαλούνται «αριστερά» μετά από αυτή τη διαδικασία, στη μεγάλη τουρκική πρωτεύουσα. Φυσικά, η υπεράσπιση των ξεπερασμένων νεοφιλελεύθερων συνθημάτων ως νέας φόρμουλας αυτής της πολιτικής γραμμής που βρίσκει τη δύναμή της ανάμεσα στις ομάδες υψηλού εισοδήματος και στην πρωτεύουσα της Τουρκίας δημιουργεί μια πιο ενδιαφέρουσα εικόνα. Συγκεκριμένα, «Πώς θα βελτιώσετε την οικονομική κατάσταση στην Τουρκία; «Είναι αξιοσημείωτο πώς οι φιλοκαπιταλιστικές συμπεριφορές στην εσωτερική πολιτική είναι συμβατές με το παγκόσμιο κεφάλαιο και την παγκοσμιοποιητική πολιτική όσων απάντησαν στις ερωτήσεις» Θα εκκενώσουμε τον Ντεμιρτάς και την Καβάλα, θα κάνουμε συμφωνία με την Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες» και θα εξηγούν μόνο τις παραχωρήσεις που θα κάνουν στην εξωτερική πολιτική χωρίς ούτε μια λέξη οικονομική ανάλυση.