Αναπλ. Δρ. Ismail Sahin

Μέλος ΔΕΠ του Ankara Hacı Bayram Veli University

Η προσφυγική κρίση στη Μεσόγειο είναι ένα από τα προβλήματα στα οποία η ανθρωπότητα πρέπει να βρει επειγόντως λύση. Κάθε χρόνο από το 2015, χιλιάδες μετανάστες έχασαν τη ζωή τους σε αυτό το επικίνδυνο ταξίδι για μια καλύτερη ζωή. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) που εδρεύει στη Γενεύη, ο αριθμός των προσφύγων που πνίγηκαν μόνο στη Μεσόγειο τα τελευταία έξι χρόνια έχει ξεπεράσει τις 20.000. Ξηρασία, καταπίεση και πόλεμοι στην Αφρική και την Ασία, προτιμούν χιλιάδες άνθρωποι να μεταναστεύσουν στην ευρωπαϊκή ήπειρο για να δημιουργήσουν μια πιο ασφαλή και ευημερούσα ζωή. Η Μεσόγειος είναι μια από τις πιο πολυσύχναστες διαδρομές για αυτό το παράτυπο μεταναστευτικό ρεύμα. Ως εκ τούτου, η διαχείριση της μετανάστευσης έχει γίνει ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα στην περιοχή της Μεσογείου τα τελευταία χρόνια. Είναι σαφές ότι τα προβλήματα που προκύπτουν από την παράτυπη μετανάστευση είναι ένα εξαιρετικά μεγάλο και πολύπλοκο ζήτημα. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι αναπόφευκτο οι κρατικοί και μη φορείς να ενεργούν από κοινού με υπευθυνότητα και αλληλεγγύη στη διαχείριση της μετανάστευσης. Σε τελική ανάλυση, η διαχείριση της μετανάστευσης είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί σε παγκόσμια κλίμακα.

Σε αυτό το διασυνοριακό ζήτημα, η διεθνής συνεργασία είναι απαραίτητη. Επιπλέον, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται το ζήτημα της μετανάστευσης με τρόπο που να μην ανοίγει την πόρτα σε εγκλήματα μίσους. Δυστυχώς, οι αποτυχίες στη διαχείριση της μετανάστευσης οδηγούν σε πολλά πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Ίσως το πιο επικίνδυνο από αυτά τα προβλήματα είναι η ταχεία εξάπλωση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού σαν ιός. Στην πραγματικότητα, η έρευνα για αυτό το θέμα υπογραμμίζει ότι η επικρατούσα αρνητική αντίληψη για τους μετανάστες πυροδοτεί την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Επιπλέον, μια τέτοια πολιτική ατμόσφαιρα κάνει τους μετανάστες να μεταφέρονται στην εκπαίδευση, την υγεία και τις νομικές υπηρεσίες, να εκτίθενται σε διακρίσεις και να αντιμετωπίζουν πράξεις βίας.

ΩΘΗΣΗ, ΚΤΥΠΗΣΗ, ΒΑΣΑΝΙΣΕΙΣ

Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που έχει βάλει τη χειρότερη δοκιμασία στη διαχείριση της μετανάστευσης. Μπορούμε να πούμε ότι η επιτάχυνση της παράτυπης μετανάστευσης, ειδικά μέσω της Μεσογείου, ώθησε την Αθήνα να σφίξει ακόμη περισσότερο τη μεταναστευτική της πολιτική. Παράνομες πρακτικές όπως «επαναπροώθηση, κακομεταχείριση, ξυλοδαρμοί και βασανιστήρια» αποτελούν τη βάση των κατηγοριών κατά των μεταναστών στην Ελλάδα. Και πάλι, υπάρχουν πολυάριθμοι ισχυρισμοί και στοιχεία ότι η ελληνική κυβέρνηση σκόπιμα και συστηματικά αρνήθηκε στους μετανάστες την πρόσβαση στο ελληνικό νομικό σύστημα. Το κυβερνών Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ) υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους κατά τη διάρκεια του μαραθωνίου των πρόωρων εκλογών του 2019 ότι θα ληφθούν περαιτέρω αποτρεπτικά μέτρα κατά της εισροής μεταναστών. Βλέπουμε ότι η ΝΔ, με αρχηγό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που καθιερώθηκε ως το μοναδικό κόμμα στην εξουσία στις εκλογές, άρχισε να τηρεί τις υποσχέσεις της μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά της. Ωστόσο, σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη έγιναν αρκετά αυστηρά ώστε να τραβήξουν την προσοχή των διεθνών οργανισμών και πολλοί διεθνείς οργανισμοί κάλεσαν την ελληνική κυβέρνηση να διορθώσει το νόμο και τις απάνθρωπες συνθήκες. Όμως η κυβέρνηση ούτε παραδέχτηκε τις κατηγορίες ούτε εγκατέλειψε τις παράνομες πρακτικές. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι ένας από τους λόγους είναι η ολοένα και πιο κοινή εχθρότητα προς τους μετανάστες στην Ευρώπη και την Ελλάδα.

Διεθνείς εκθέσεις αφιερωμένες στη μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας ρίχνουν φως σε πολυάριθμες παράνομες πρακτικές που δείχνουν ότι τα στρατόπεδα προσφύγων δεν διαφέρουν από τις συνθήκες της φυλακής, ότι οι περιουσίες, τα χρήματα και τα διαβατήρια των μεταναστών κατασχέθηκαν με τη βία, ότι υφίστανται βία, ότι εκδιώκονται en μαζικές και ότι δεν επιτρέπονται αιτήσεις ασύλου.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ

Ίσως η πιο απάνθρωπη από όλες είναι η Ελλάδα, που σπρώχνει τους πρόσφυγες πέρα ​​από τη θάλασσα στην Τουρκία. Αυτή η μορφή απάνθρωπης δράσης είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο και τις ευρωπαϊκές αξίες. Παρόλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να διαβάζει όσα γνωρίζει. Η υπεράσπιση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες είναι μάλλον γελοία. Προφανώς, στόχος της Ελλάδας είναι να σταματήσει η παράνομη εμπορία ανθρώπων στην Ευρώπη. Εν ολίγοις, η Αθήνα προσπαθεί να εξαπατήσει τον κόσμο με το ψέμα ότι παλεύει κατά της εμπορίας ανθρώπων. Λόγω των σκληρών μέτρων που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση, χιλιάδες μετανάστες είτε αφήνονται να πεθάνουν στο Αιγαίο είτε απωθούνται στα τουρκικά χωρικά ύδατα κάθε χρόνο.

Φαντάζομαι! Αντί να διασφαλίζει την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των μεταναστών που φτάνουν στα σύνορα της χώρας, η Ελληνική Ακτοφυλακή τους άφησε να πεθάνουν άμεσα. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι, αντί να παραβιάζει τις διεθνείς ευθύνες της για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των μεταναστών χρησιμοποιώντας οχήματα διάσωσης. Αν και είναι ευχάριστο το γεγονός ότι η Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες ζήτησε να διεξαχθεί έρευνα για αυτές τις απάνθρωπες και κακές πράξεις της Ελλάδας, είναι λυπηρό το γεγονός ότι δεν έχει καμία λειτουργικότητα ή αποτρεπτικό αποτέλεσμα στην πράξη. Ειλικρινά, αυτή η τιμωρητική πολιτική της Αθήνας απέναντι στους μετανάστες είναι ουσιαστικά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Επομένως, αυτή η δολοφονική πολιτική της Ελλάδας πρέπει τώρα να τελειώσει. Διότι οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας που πυροβολούν μετανάστες, ανατινάζουν τις λαστιχένιες λέμβους τους, σπάζουν τις μηχανές τους και τους σπρώχνουν πίσω με επικίνδυνο τρόπο είναι μια μορφή δράσης που δεν μπορεί να εξηγηθεί με κανέναν τρόπο. Επιπλέον, αυτή η κατάσταση θα πρέπει να συνδέεται με τη μονάδα ασφάλειας των συνόρων του Frontex της ΕΕ. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορείς να προστατέψεις τα σύνορα της Ευρώπης ή της Ελλάδας καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ δέκα