Στις μέρες μας που ο κόσμος παλεύει με οικονομικά προβλήματα, εμείς, όπως πολλές χώρες, έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στα έσοδα από τον τουρισμό. Ο τουρισμός είναι η κύρια πηγή κερδοσκοπικών εισροών κεφαλαίων στη χώρα μας. Γι’ αυτό πρέπει να εφεύρουμε κάθε είδους τρόπους για να ευχαριστήσουμε τον ξένο τουρίστα με όλο τον κόσμο.
Ελάτε να δείτε ότι τον τελευταίο καιρό το μεγαλύτερο παράπονο από πολίτες μας και ξένους τουρίστες αφορά τους οδηγούς ταξί. Όπως πάντα, λέω ότι οι φίλοι μας ταξιτζήδες που κάνουν σωστά τη δουλειά τους: Φοβάμαι ότι η Τουρκία δεν είναι γνωστή στον κόσμο λόγω των ανεύθυνων οδηγών που εξαπατούν τους ξένους, τους βλέπουν ως δαγκωμένες χήνες και προσπαθούν ακόμη και να τους εκβιάσουν χρήματα. Πάνω από όλα, η Κωνσταντινούπολη πρόκειται να ονομαστεί πόλη του τρόμου των ταξί στα μάτια των ξένων τουριστών…

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε το Λονδίνο; Big Ben, London Eye, Hyde Park και μαύρα ταξί… Ναι, κάποιοι πάνε στο Λονδίνο μόνο για να μπουν σε αυτά τα μαύρα ταξί και να τα δουν από κοντά. Γιατί οι οδηγοί που τα χρησιμοποιούν είναι σαν τον CEO της εταιρείας. Γνωρίζουν τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες. Τα ρούχα τους είναι μια χαρά. Το Λονδίνο δεν έχει δρόμο που δεν ξέρουν. Δίνουν εξετάσεις ξένων γλωσσών και πλοήγησης για να ανανεώνουν την άδειά τους κάθε δύο χρόνια.
Πρόκειται για ένα γεγονός που με έβαλε σε σκέψεις, το οποίο έχει γίνει αντικείμενο των δελτίων ειδήσεων το τελευταίο διάστημα. Γάλλος τουρίστας σύζυγος και σύζυγος πήραν ταξί από το Σισλί στο Ταξίμ. Όταν έφτασαν στο Ταξίμ, το ταξίμετρο έγραψε 20 λίρες. Οι τουρίστες έδωσαν 100 λίρες, ο ταξιτζής δεν έδωσε ρέστα. Μόλις ο άντρας κατέβηκε από το ταξί, ο δικός μας έπαθε γκάζι. Αγνοώντας τις αντιρρήσεις και τις κραυγές της Γαλλίδας μέσα, την πήγε στο Karaköy, την χτύπησε εκεί και την πέταξε έξω από το ταξί…Εκβιασμός, απαγωγή, επίθεση, ό,τι θέλετε…
Αυτή η επιχείρηση είναι εκτός νερού τώρα… Κάποιος ψάχνει κάποιον να σταματήσει τα κίτρινα βασανιστήρια… Τους παίζει ο τρόμος των ταξιτζήδων, ειδικά αυτές τις μέρες που η Ελλάδα περιμένει σε ενέδρα την προπαγάνδα μαύρη στον τουρισμό. Πες μου…

Τα στυλό παγώνουν επίσης
Περιγράφοντας τον αγώνα BeIN Sports DG Sivasspor-Fenerbahçe, ο αδερφός μου Özkan Öztürk, ο εκφωνητής, είπε για λίγο: «Ας προσθέσουμε την κίτρινη κάρτα που είδε ο Ναζίμ στις σημειώσεις μας… Θα πω, αλλά ακόμα και το στυλό μου έχει παγώσει λόγω το κρυο…”
Αυτή η φράση του Öztürk με πήρε πριν από χρόνια. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν δούλευα ως αθλητικός δημοσιογράφος στο Τουρκικό Πρακτορείο Ειδήσεων… Τότε οι τρεις μεγάλοι έπαιζαν τον αγώνα του Κυπέλλου Ναυτικού στη χειμερινή διακοπή. Αγώνες που οργανώθηκαν για να συνεισφέρουν στις ναυτικές δυνάμεις διεξήχθησαν επίσης στο στάδιο Kadıköy Şükrü Saraçoğlu, το οποίο ήταν διαβόητο ότι ήταν κρύο εκείνη την εποχή. Όσοι γνωρίζουν την πρώην κατάσταση αυτού του γηπέδου θα το θυμούνται. Είναι 5 βαθμούς κάτω από τη γενική μέση θερμοκρασία της Κωνσταντινούπολης τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα. Ο ανεμόμυλος που έμπαινε από τη μια άκρη της κερκίδας έβγαινε από την άλλη πλευρά, μετατρέποντας το κουτί της πρέσας σε παγοδρόμιο. Μια μέρα, βρίσκομαι στη γκαλερί τύπου για να γράψω για το Ναυτικό Κύπελλο (όπως το λέμε, το Freezing Cup) μεταξύ της Φενερμπαχτσέ και της Μπεσίκτας σε αυτή τη γκαλερί. Στο 15ο λεπτό πάγωσε το μελάνι στο στυλό μου. Κόλλησα το εφεδρικό στην εσωτερική μου τσέπη. Όμως η ζωή του δεν ξεπερνούσε τα 10 λεπτά. Άρχισα να τρέχω ικετεύοντας για μολύβια για να πάρω τις σημειώσεις του παιχνιδιού. Πήγα σε κάθε παιχνίδι του Navy Cup μετά με μολύβι…
Με σεβασμό και ευγνωμοσύνη στους φίλους μου, διαφημιστές, ρεπόρτερ, φωτορεπόρτερ και εικονολήπτες που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους στις σκληρές συνθήκες του χειμώνα…

βραχίονας γκάφας
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου, «Νιώθετε πολιτική ευθύνη για τον υψηλό πληθωρισμό μεσοπρόθεσμα;» Δεν κατάλαβε ότι το μικρόφωνο ήταν ανοιχτό στην ερώτησή του και έβρισε τον δημοσιογράφο, «Ηλίθιο γιο της σκύλας».

Zap’tiye
Μακάρι όσοι περίμεναν τις φυσικές καταστροφές τρίβοντας τα χέρια τους για να παίξουν πολιτική, να μην βγουν ποτέ από το χιόνι…

Τι είπε?
Στο ATV, η Εσρά Ερόλ ρώτησε τον Σαμπάν Μπέη, του οποίου το σπίτι καταστράφηκε λόγω του πάθους του για το ποδόσφαιρο: “Αν σας είχα ρωτήσει στο παρελθόν, ήταν η Μπουρτσού ή η Φενερμπαχτσέ;” Σαμπάν: “Φυσικά, θα έλεγα Φενερμπαχτσέ. Θα πεθάνει ένα πρωί, αλλά η Φενερμπαχτσέ δεν θα με αφήσει ποτέ”. Μετά από αυτή τη συνομιλία, ήρθε ένα χιουμοριστικό tweet από τη σύζυγο του Esra Erol, Ali Özbir: “Συγγνώμη, Esra, αλλά νομίζω ότι είναι και η Fenerbahce!”