Απαντήσαμε στις πιο συχνές ερωτήσεις σχετικά με την πρόσφατη μεταναστευτική κρίση.

Το τελευταίο μεγάλο κύμα μετανάστευσης που ξεκίνησε το 2015 ήταν μια ροή μεταναστών που κατεύθυνε ανθρώπους από την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Η κύρια μεταναστευτική οδός εκείνων των χρόνων περνούσε από τις μεσογειακές ή βαλκανικές χώρες. Με τη βύθιση πέντε πλοίων που μετέφεραν πρόσφυγες στη Μεσόγειο τον Απρίλιο του 2015 και τον θάνατο 1.200 προσφύγων, η μεταναστευτική κρίση έχει γίνει ένα από τα κύρια προβλήματα της ΕΕ.

Ενώ ορισμένες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, ιδίως η Ουγγαρία, όπως η Σλοβενία ​​και η Σλοβακία, ακολουθούν τον δρόμο του κλεισίματος των συνόρων τους στις μεταναστευτικές ροές με συρματόπλεγμα, κινδυνεύοντας να συγκρούονται με τις Βρυξέλλες, η ΕΕ αναλαμβάνει επίσης κεντρική δράση κατά της κρίσης με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex). Πρωταρχικός στόχος ήταν να αποτραπούν οι παράνομες διελεύσεις στη Μεσόγειο.

Η ροή των προσφύγων αποτράπηκε σε μεγάλο βαθμό από τη ναυτική επιχείρηση Poseydon, που προέκυψε με την οργάνωση της Ιταλίας και όπου αναπτύχθηκαν στρατιωτικές μονάδες, και στη συνέχεια η ναυτική επιχείρηση Τρίτων, που πραγματοποιήθηκε με τις μεγάλες επενδύσεις της ΕΕ στην κατάληψη της Μεσογείου.

Ταυτόχρονα, η Frontex έχει λάβει μέτρα και στις βαλκανικές χώρες. Έχουν ανεγερθεί τείχη που κλείνουν εν μέρει τις διαβάσεις με συρματοπλέγματα προς τα ελληνοτουρκικά και βουλγαροτουρκικά σύνορα. Μονάδες ακτοφυλακής δημιουργήθηκαν με κονδύλια της ΕΕ για τον έλεγχο των περασμάτων στα νησιά, και αυτές οι μονάδες επεκτάθηκαν με την πάροδο του χρόνου.

Και τέλος, μια σημαντική εξέλιξη που αξίζει να αναφερθεί εδώ είναι η «συμφωνία μεταναστών» μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 18 Μαρτίου 2016. Αυτή η συμφωνία απέτρεψε το κύμα μετανάστευσης προς την ΕΕ. «ΕΕ μέσω Τουρκίας παρέχοντας στέγαση και δυνατότητες διαβίωσης σε περίπου 3 εκατομμύρια πρόσφυγες που έχουν εισέλθει στο τουρκικό έδαφος.

Από το 2020, το μεταναστευτικό κύμα στράφηκε από τη Μεσόγειο προς τα βόρεια, προς τη Λευκορωσία. Λέγεται ότι πίσω από αυτή την εξέλιξη βρίσκεται ο ηγέτης της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος δεν εγκατέλειψε την εξουσία το 2020 με τις άκρως αμφιλεγόμενες εκλογές και φυλάκισε τους αντιπάλους του.

Ήταν σαφές ότι με τη μετατόπιση της μεταναστευτικής οδού προς τη βόρεια Ευρώπη, οι χώρες που συνορεύουν με τη Λευκορωσία θα ήταν σε δύσκολη θέση.

Η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής έχουν επίσης λάβει γρήγορα μέτρα. Άρχισαν να χτίζουν τοίχους και φράχτες από συρματοπλέγματα, πρώτα κατά μήκος των συνόρων της Πολωνίας και μετά της Λιθουανίας.

Η Πολωνία κήρυξε αμέσως περιφερειακή κατάσταση έκτακτης ανάγκης ως μέρος των συνοριακών μέτρων. Εκτός από τις μονάδες συνοριακής φρουράς, ανακοίνωσε ότι θα κινητοποιήσει και μονάδες στρατού εάν χρειαστεί.

Ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία αυτής της διαδικασίας είναι ότι η ΕΕ, η οποία είχε συζητήσεις με τη διοίκηση της Βαρσοβίας για πολλά θέματα, έχει υποστηρίξει πλήρως την Πολωνία για την ασφάλεια των συνόρων.

Το έργο 407 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτείται για το κλείσιμο των συνόρων με τη Λευκορωσία χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ. Η ΕΕ ανακοίνωσε ότι εάν η Πολωνία χρειαζόταν επίσημη υποστήριξη από το προσωπικό του Frontex, θα μπορούσε να παράσχει ασφάλεια στα σύνορα.

Τα μέτρα που έλαβαν η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής ήταν επαρκή για τη διασφάλιση της ασφάλειας των συνόρων υπό κανονικές συνθήκες. Δεν ήταν όμως αρκετό για να περιορίσει απαλά το κύμα μετανάστευσης χιλιάδων ανθρώπων, το οποίο ήταν κεντρικά οργανωμένο και ανοιχτό στο έδαφος της Λευκορωσίας.

Παρόλα αυτά, η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής κατάφεραν να ελέγξουν τη ροή των προσφύγων κλείνοντας εντελώς τα σύνορα και στέλνοντας στρατεύματα στα σύνορα.

Η Λευκορωσία, η οποία δέχτηκε έντονη κριτική για τη στάση της στις εκλογές του 2020 και στη συνέχεια προσγείωσε αναγκαστικά ένα αεροπλάνο της Ryanair επειδή μετέφερε δημοσιογράφο της αντιπολίτευσης, αντιμετώπισε κυρώσεις από την ΕΕ.

Ο ηγέτης της Λευκορωσίας Λουκασένκο απείλησε ανοιχτά την ΕΕ και είπε ότι ως απάντηση στις κυρώσεις θα αλλάξουν την προσφυγική πολιτική της χώρας για να φέρουν την ΕΕ σε δύσκολη θέση.

Η θέση της Λευκορωσίας υποστηρίχθηκε και από τη Ρωσία. Μετά τη δηλητηρίαση του πολιτικού Αλεξέι Ναβάλνι, ενός από τους σημαντικότερους αντιπάλους του Πούτιν, φάνηκε κατάλληλη τακτική να αφήσει την ΕΕ σε δύσκολη κατάσταση λόγω της ροής μεταναστών στη Ρωσία, κατά της οποίας η ΕΕ επέβαλε κυρώσεις. Η Ρωσία έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα αρνηθεί την υποστήριξή της στον Λουκασένκο σε αυτό το θέμα.

Μετά τη δήλωση του Λουκασένκο στις αρχές του 2020, «Η αναχώρηση μεταναστών προς τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν θα εμποδίζεται πλέον από τις αρχές της Λευκορωσίας», υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ της αύξησης του αριθμού των μεταναστών από τη χώρα αυτή προς την Πολωνία και τις Δημοκρατίες της Βαλτικής. ιδιαίτερα τη Λιθουανία.

Αντί για τη δύσκολη ροή προσφύγων που συνεχίζεται πάνω από τη Μεσόγειο ή το Αιγαίο, και οι δύο μάχονται με τα κύματα και προσπαθούν να μην πιαστούν από τους συνοριοφύλακες της ΕΕ, από εκείνη την ημερομηνία, οι πρόσφυγες αποφάσισαν να ταξιδέψουν στη Λευκορωσία, η οποία έχει βίζα – δωρεάν ταξιδιωτικές συμφωνίες με πολλές χώρες και να διασχίσετε οδικώς την Πολωνία ή τις χώρες της Βαλτικής.

Ο αριθμός των μεταναστών που έφτασαν στη Λιθουανία σε μόλις δύο μήνες του 2021 ήταν 50 φορές μεγαλύτερος από τον αριθμό όλων των μεταναστών το 2020.

Έχουν γίνει αλλαγές στην κεντρική μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ από την πρώτη εισροή μεταναστών το 2015.

Τους πρώτους μήνες, η στρατηγική που αντιτίθεται στην πολιτική της «προστασίας των εθνικών συνόρων» στην ΕΕ, που εκπροσωπείται κυρίως από την Ουγγαρία, και αποδίδει σημασία στην ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, εγκαταλείφθηκε μετά τη συνεχή ροή μεταναστών. με βάρκα σε όλη τη Μεσόγειο και το Αιγαίο δεν μπόρεσε να αποτραπεί.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, η ΕΕ προσπάθησε να εισαγάγει κάποιου είδους προοδευτικό σύστημα φιλτραρίσματος για τους μετανάστες, ενώ προσπαθούσε να ενισχύσει τα εξωτερικά σύνορα Σένγκεν αφενός, αλλά και κατά καιρούς εφαρμόζοντας ελέγχους στα σύνορα μεταναστών μεταξύ κρατών μελών.

Από την άλλη, με την ανανέωση της μεταναστευτικής συμφωνίας με την Τουρκία, επιχειρήθηκε να αποτραπεί η εισροή μεταναστών στην ΕΕ.

Συγκεκριμένα, η προτίμηση της Γερμανίας να δέχεται ελεγχόμενους μεγάλους αριθμούς μεταναστών δεν έχει ακολουθηθεί από άλλες χώρες. Η πρόταση της ΕΕ για την ποσόστωση των προσφύγων επίσης απέτυχε.

Το «πρόβλημα των μεταναστών» έχει γίνει ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για την εσωτερική λειτουργία και σταθερότητα της ΕΕ, με τις τέσσερις λεγόμενες χώρες του Βίσεγκραντ (Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Πολωνία) να δηλώνουν ότι δεν θα δεχτούν πρόσφυγες στο έδαφός τους. , παρά το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες «στέκονται σταθερές.

Ως αποτέλεσμα, παρατηρήθηκαν αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ το 2021. Η ΕΕ χάραξε μια νέα πορεία στη μεταναστευτική πολιτική εγκρίνοντας, ακόμη και υποστηρίζοντας την κατασκευή τειχών και περιφράξεων κατά των μεταναστών στην Πολωνία και τη Βουλγαρία.

Παρατηρητές και πολιτικοί εμπειρογνώμονες είναι της άποψης ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ της άνοδος του εθνικισμού τα τελευταία 10 χρόνια στις ευρωπαϊκές χώρες και του ανεξέλεγκτου μεταναστευτικού ρεύματος.

Η ξαφνική εμφάνιση ανθρώπων από άλλες χώρες και πολιτισμούς στις δυτικές κοινωνίες χωρίς καμία επίβλεψη θεωρείται κίνδυνος από την άποψη της κοινωνικής συναίνεσης σε αυτές τις χώρες.

Τα κόμματα που ασκούν πολιτική σύμφωνα με τις εθνικές αξίες υποστηρίζουν το κλείσιμο των συνόρων της χώρας και την απαγόρευση στους ξένους να ζουν και να εργάζονται στη χώρα.

Η εθνικιστική πολιτική προσπαθεί να μετατρέψει τον φόβο των ξένων που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα ανεξέλεγκτα και βίαια σε ψήφους στον πολιτικό στίβο.

Αυτή η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα εμφανής στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, όπου το ποσοστό των αλλοδαπών είναι χαμηλό και όπου οι ξένοι πολιτισμοί δεν είναι γνωστοί.