Πολλοί μεσαίοι και μεγαλύτεροι Τουρκοκύπριοι γνωρίζουν το όνομα του Willy Lindth. Έκλεισα επίσης μια θέση για αυτό σε ένα άρθρο που έγραψα μετά από ένα ταξίδι στο Erenköy πριν από δυόμισι χρόνια. Για όσους δεν γνωρίζουν, επιτρέψτε μου να συνοψίσω.

Οι διακοινοτικές συγκρούσεις ξεκινούν όταν οι Ελληνοκύπριοι επιτίθενται στους Τούρκους στην Κύπρο τα Χριστούγεννα του 1963. Οι επιθέσεις διακόπτονται προσωρινά με προειδοποιητικές πτήσεις από την Τουρκική Αεροπορία και διπλωματικές πρωτοβουλίες. Στις 4 Μαρτίου 1964, η Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο (UNFICYP) ανέλαβε τα καθήκοντά της για την πρόληψη συγκρούσεων. Ωστόσο, αποτυγχάνει να αποτρέψει τη σύγκρουση.

Ο υπολοχαγός Willy Lindth έφτασε επίσης στην Κύπρο στις αρχές του καλοκαιριού του 1964 ως Σουηδός αξιωματικός συνεισφέρων στην UNFICYP. Ο Lindth, ο οποίος ήταν 27 ετών τότε, βρίσκεται σε έναν μικρό στρατώνα του ΟΗΕ στην περιοχή Erenköy, ακριβώς δίπλα στον οικισμό.

Το Erenköy, όπου η Lindth ήρθε οικειοθελώς στην Κύπρο για να αποκτήσει εμπειρίες που δεν θα μπορούσε να έχει στη Σουηδία, είναι μια περιοχή πολιορκημένη από ελληνικές και ελληνικές δυνάμεις αυτή την περίοδο και όπου εγκαταστάθηκαν οι Τούρκοι. Αυτή τη στενή ακτογραμμή υπερασπίζονται οι Μουτζαχεντίν που ζουν στα χωριά της περιοχής και οι εθελοντές Κύπριοι φοιτητές που σπουδάζουν στην Τουρκία και τη Μεγάλη Βρετανία, οι οποίοι, μετά από μια σύντομη εκπαίδευση στο στρατόπεδο Zir στην Άγκυρα, μεταφέρθηκαν στην Κύπρο με βάρκα.

Λίγο μετά την άφιξη του Λιντ, η επίθεση των ελληνικών και ελληνικών δυνάμεων εντάθηκε. Ο ΟΗΕ, αντί να προστατεύσει τους Τούρκους, καταφέρνει και αποφασίζει να αποσύρει τη μικρή μονάδα του από το Erenköy γιατί δεν θέλει να τραυματιστούν οι στρατιώτες του στην περιοχή. Ωστόσο, ο υπολοχαγός Lindth θεωρεί ανήθικο ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν προστατεύουν τους αδύναμους και επιτιθέμενους Τούρκους και αρνείται να αποσυρθεί.

Ως αποτέλεσμα, η κατάρρευση της αντίστασης του Erenköy αποφεύχθηκε όταν οι ελληνικές και οι ελληνικές δυνάμεις υπέστησαν μεγάλες απώλειες μετά από μια πολύ βίαιη επίθεση της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας το πρωί του Αυγούστου. Η αντίσταση του Erenköy είναι, κατά μία έννοια, ο πόλεμος του Τσανάκκαλε των Τουρκοκυπρίων.

Εκείνη την εποχή, οι Τούρκοι ζούσαν σε λίγες κατοικημένες περιοχές στο νησί της Κύπρου, όπου ήταν κολλημένοι, και ήταν αδύνατο να δουν ακόμη και τη θάλασσα. πηγαίνοντας σε μια περιοχή για πικνίκ στο Στενό του Girne τα Σαββατοκύριακα. Το Erenköy είναι η μόνη τουρκική περιοχή που βλέπει στη βόρεια ακτή. Ωστόσο, και αυτός ο τόπος είναι υπό πολιορκία.

Επομένως, το Erenköy είναι στρατηγικής σημασίας. Τα όπλα και τα πυρομαχικά που έφεραν οι ψαράδες του Erenköy με τις μικρές βάρκες τους από την Τουρκία με άκρα μυστικότητα μεταφέρονται στην περιοχή και αποθηκεύονται σε σπηλιές. Καθώς όμως βρίσκονται υπό πολιορκία, δεν μπορούν να παραδοθούν στους Τούρκους που ζουν σε άλλα μέρη της Κύπρου.

Αυτές τις μέρες στο Erenköy βρίσκεται και ο Willy Lindth. Ξέρει για τα εισερχόμενα όπλα, αλλά κλείνει τα μάτια του. Τα ανθρώπινα συναισθήματα έχουν υπερισχύσει όλων των άλλων. Γνωρίζει ότι αν εμποδίσει την είσοδο των όπλων, οι Τούρκοι θα σφαγιαστούν. Είναι πλέον απόλυτα πεπεισμένος ότι τα Ηνωμένα Έθνη έδρασαν υποκριτικά και πρόδωσαν τους Τούρκους.

Λίγη ώρα μετά την επίθεση στο Erenköy, οι Έλληνες επιτίθενται στη γειτονική τουρκική πόλη Lefke. Υπάρχουν αρκετοί Τούρκοι στη Λεύκη για να υπερασπιστούν την πόλη, αλλά δεν υπάρχουν όπλα και πυρομαχικά. Ο Willy Lindth, αποδεχόμενος την προσφορά των Τούρκων, ξεκινά τη μεταφορά όπλων από το Erenköy στο Lefke με τεθωρακισμένα οχήματα του ΟΗΕ μαζί με τον σύντροφό του Helge Hjalmarsson. Μεταφέρουν όπλα στη Λεύκη 20 φορές δημιουργώντας δεύτερο όροφο κάτω από τα τεθωρακισμένα. Τελικά πιάνονται μετά από καταγγελία. Παραδίδονται στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών στη Λευκωσία από τους Έλληνες. Αυτό που έκαναν είναι σκάνδαλο και σοβαρό στρατιωτικό έγκλημα για τον ΟΗΕ και τη Σουηδία.

Η Lindth και η φίλη της βρίσκονται στην πρώτη πτήση για Στοκχόλμη. Αντιμετωπίζουν ισόβια κάθειρξη για τα εγκλήματά τους. Στην υπεράσπισή του, ο Lindth χρησιμοποιεί επίσης τη φράση «δεν ήταν μια επιλογή που κάναμε, ήταν η μόνη σωστή επιλογή». Τελικά, ο Lindth γλιτώνει την ισόβια κάθειρξη, αλλά καταδικάζεται σε δύο χρόνια φυλάκιση. Τους αφαιρέθηκε ο βαθμός και η στρατιωτική του σταδιοδρομία έφτασε στο τέλος της.

Ο Willy Lindth αυτή τη στιγμή ζει στην πανεπιστημιούπολη Malatya της Lapta στην ΤΔΒΚ. Είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω μέσω του Ahmet Yıldırım, ενός από τους γείτονές μου στην Κύπρο, ενός από τους μουτζαχεντίν στο Erenköy. Την Κυριακή το πρωί, 19 Δεκεμβρίου 2021, ο κ. Ahmet και εγώ τον πήραμε από μια από τις κόρες του στη Λάπτα και γευματίσαμε σε ένα εστιατόριο στην παραλία. Με την ευκαιρία αυτή είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά και να συζητήσω τη ζωή του.

Ο Willy Lindth είναι ένας τυπικά ψηλός και αδύνατος Σουηδός με πολύ έντονη εμφάνιση παρά τη χρήση μπαστούνι. Το πνευματικό του επίπεδο είναι πολύ υψηλό. Είναι φιλικός και του αρέσει να συνομιλεί. Μοιράζομαι μαζί σας όσα είπε στην παρακάτω συνομιλία…

Ο Lindth πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 1964 στη φυλακή μετά τη δίκη. Αφέθηκε ελεύθερος οκτώ μήνες αργότερα. Καθώς ήταν άνεργος, σπασμένος και άνεργος μετά την αποφυλάκισή του, άρχισε να ψάχνει για δουλειά. Ωστόσο, κανένα από τα μέρη για τα οποία έκανε αίτηση δεν του έδωσε δουλειά. Οι λόγοι του ήταν το ποινικό μητρώο. Όποιος κι αν ήταν ο λόγος της παραδοχής του, του φέρθηκαν σαν να ήταν δολοφόνος, βιαστής. Σύμφωνα με τον κ. Αχμέτ, ακόμη και η αίτησή του για τη θέση του οδηγού φορτηγού απορρίφθηκε.

Κατά τη διάρκεια αυτής της ταραγμένης περιόδου, μια μέρα του 1965, ο Σουηδός ανταποκριτής της Hürriyet επικοινώνησε μαζί του. Αργότερα ήρθε στην Κωνσταντινούπολη με πρόσκληση της εφημερίδας Hürriyet. Η εφημερίδα βρήκε δουλειά σε ταξιδιωτικό γραφείο στην Κωνσταντινούπολη. Η πρώτη της δουλειά ήταν να καθοδηγήσει μια σουηδική γυναικεία ομάδα σύγχρονης γυμναστικής, η οποία επρόκειτο να έρθει στην Τουρκία αυτή τη στιγμή. Λόγω των διαμαρτυριών επισκέφτηκαν πολλές πόλεις της Ανατολίας. Ο Lindth γνώρισε την Τουρκία σε αυτό το ταξίδι σε εννέα πόλεις.

Στη συνέχεια, ο Lindth άρχισε να εργάζεται στη Swissair στην Άγκυρα. Πήγαινε συχνά στο Esenboğa και πρόσεχε τα αεροπλάνα. Οι γνώσεις του για την οικογένεια Ντενκτάς χρονολογούνται από την παραμονή του στην Άγκυρα. Όταν έμαθε ότι ο αείμνηστος γιος του Ντενκτάς, Ραΐφ, που ήταν μέλος μουσικού συνόλου εκείνη την εποχή, είχε έρθει στην Άγκυρα με το συγκρότημα του, τον βοήθησε πολύ προσφέροντάς του επιλογές διαμονής και μαζί.

Ο Willy Lindth μετακόμισε στην Alanya μετά από δύο χρόνια στην Άγκυρα. Η εταιρεία στην οποία εργαζόταν ήταν ταυτόχρονα ταξιδιωτικό γραφείο και ιδρυτής του πρώτου σύγχρονου νυχτερινού κέντρου στην Τουρκία.

Στο μεταξύ, έλαβε μια πρόταση εργασίας από μια σουηδική εταιρεία που σκεφτόταν να ανοίξει γραφείο στην Κωνσταντινούπολη και έκανε αμέσως αίτηση. Ωστόσο, όταν δεν πήρε απάντηση μετά από μήνες, επικοινώνησε με την εταιρεία και τους ζήτησε το αποτέλεσμα. Ρώτησε τον εαυτό του, «Αποφασίσαμε να σε προσλάβουμε και σου στείλαμε ένα γράμμα και σε καλέσαμε σχετικά, γιατί δεν ήρθες; αυτοι ειπαν. Ο Lindth έχασε την ευκαιρία του επειδή χάθηκε το γράμμα προς τον Lindth και κάποιος άλλος είχε ξεκινήσει τη δουλειά εκείνη την εποχή.

Επέστρεψε στη Σουηδία το 1970. Εκεί παντρεύτηκε και απέκτησε τρεις κόρες. Έζησε στη Σουηδία για τριάντα χρόνια. Έφτασε στην ΤΔΒΚ το 2000 και έγινε δεκτός θερμά. Συνάντησε τους Μουτζαχεντίν φίλους του στο νησί, από όπου έφυγε πριν από τριάντα πέντε χρόνια, και οι αναμνήσεις αναζωπυρώθηκαν. Μετά από αυτό το ταξίδι, αποφασίζει να εγκατασταθεί στην ΤΔΒΚ. Ξεκίνησε την «πρόσφατη» επιχείρηση την οποία γνώριζε καλά. Άρχισε να ασχολείται με τουρίστες που έρχονταν από τη Σουηδία στην ΤΔΒΚ. Από το 2000, δεν έχει πάει πολύ στη Σουηδία. Είπε, «Έχω πάει εκεί 3-4 φορές σε 21 χρόνια ή λιγότερο. “

Όταν αποφάσισε να μετακομίσει στην ΤΔΒΚ, η μικρότερη κόρη της, η οποία ήταν 18 ετών και είχε μόλις αποφοιτήσει από το γυμνάσιο, της είπε: «Αγαπώ τη ζωή εδώ, αλλά ολόκληρος ο κοινωνικός μου κύκλος είναι στη Σουηδία, δεν θέλω να εγκατασταθώ. εδώ, έρχομαι να σε επισκέπτομαι από καιρό σε καιρό». Ωστόσο, στο σπίτι του Lapta, όπου αγοράσαμε τον Willy Lindth με τον κύριο Αχμέτ, μένει πλέον αυτό το κοριτσάκι!

Ο Willy Lindth απέκτησε την υπηκοότητα της ΤΔΒΚ το 2000, έξι μήνες μετά τη μετακόμισή του στην ΤΔΒΚ, με μια μεγαλειώδη τελετή στο Beyazev, μεταξύ του Bellapais και του στενού της Κερύνειας. Επιπλέον, του ανατέθηκε ένα σπίτι στη Lapta-Malatya. Έκτοτε είναι αξιοσέβαστος πολίτης της ΤΔΒΚ. Πολιτικοί, γραφειοκρατικές τάξεις, ένοπλες δυνάμεις και άνθρωποι που τον γνωρίζουν του δείχνουν μεγάλο σεβασμό.

Έχει εκδώσει επίσης ένα βιβλίο στα σουηδικά για τις εμπειρίες του. Έγραψε το βιβλίο στο χέρι κατά τη διάρκεια των οκτώ μηνών στη φυλακή. Το όνομα αυτού του βιβλίου, το οποίο είναι περίπου 190 σελίδες, είναι “Γενοκτονία υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών“.

Η αγγλική έκδοση του βιβλίου του πρόκειται να κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες στην ΤΔΒΚ. Διατίθεται και ως eBook. Ετοιμάζεται και τουρκική έκδοση. Απαιτεί χορηγία. Νομίζω ότι η προεδρία της ΤΔΒΚ θα συμβάλει στην πίεση της ΤΔΒΚ. Ωστόσο, είναι σημαντικό το βιβλίο να εκδίδεται στην Τουρκία προκειμένου να προσεγγίσει ένα ευρύτερο κοινό. Ελπίζω ότι και ένας τουρκικός εκδοτικός οίκος θα μάθει για το βιβλίο, θα ενδιαφερθεί και θα το εκδώσει. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι στην Τουρκία, μικροί και μεγάλοι, βρίσκουν την ευκαιρία να διαβάσουν με ενδιαφέρον τη ζωή του Willy Lindth.

Τελευταία λέξη: ο Τούρκος θα έχει άλλον φίλο εκτός από τον Τούρκο!