Μια παγκοσμίου φήμης εταιρεία έχει κατατάξει τοπικά πιάτα σε μια λίστα που περιλαμβάνει επίσης την Ελλάδα και την Τουρκία. Ενώ η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στη λίστα, τα ελληνικά μέσα έχουν περιγράψει το kokorec ως παραδοσιακό ελληνικό έδεσμα. Η Seda Türkoğlu από τη Hürriyet ρώτησε τους δασκάλους για τη συζήτηση για το kokoreç μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Πρόβλημα Oğuzhan: «Μετά τη δημοσίευση αυτής της είδησης, έλαβα εκατοντάδες μηνύματα στο τηλέφωνό μου και οι λογαριασμοί μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλειδώθηκαν. Αλλά δυστυχώς η κοινωνία μας δεν διαβάζει. Οι άντρες δεν έλεγαν «ο Κοκορέτζ είναι Έλληνας», είπαν «Κοκορέτσι». Όπως δεν λέγονται κεμπάπ όλοι οι κιμάς που μπαίνουν στο σουβλάκι, έτσι δεν λέγονται και όλα τα έντερα που βάλετε στο σουβλάκι kokoreç. Βλέπουμε παραδείγματα kokoreç σε μια τεράστια γεωγραφία, από την Ιταλία μέχρι την Κίνα. Ωστόσο, το kokoreç, όπως το λένε στη χώρα μας, κατάγεται από τα Βαλκάνια. Μάλιστα, το πρώτο κοκορέτσι στην Τουρκία έγινε από Αλβανούς εγκατεστημένους στο Sütlüce της Κωνσταντινούπολης. Εκείνη την εποχή, όλο το Sütlüce ήταν σφαγείο. Ένας από τους εργάτες στο σφαγείο Sütlüce είναι ο αείμνηστος πατέρας μου. Είμαστε Βόσνιοι. Είμαστε η οικογένεια που άρχισε να καλλιεργεί παραπροϊόντα στην Τουρκία. Κοκορέτσι σημαίνει στα αλβανικά «στάχυ». Με άλλα λόγια, το κοκορέτσι και το κοκορέτσι δεν είναι το ίδιο πράγμα και δεν μπορούν να αποδοθούν σε μία μόνο χώρα.
Mennan Tokgöz: «Έχω λάβει πολλές κλήσεις και μηνύματα σχετικά με αυτό το θέμα από χθες. Ωστόσο, πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα. Το προϊόν που φτιάχνουν οι Έλληνες και το δικό μας δεν είναι το ίδιο. Τυλίγουν το kokoreç με περισσότερες ομάδες παραπροϊόντων. Με μούμπα, λίπος πουκάμισου, συκώτι, νεφρά, καρδιά, σπλήνα… Το δικό μας είναι πιο απλό. Παρασκευάζεται με αρνίσιο περίβλημα, λίπος αρνιού πουκαμίσου, αρνί μουμπάρα, υπνηλία, αμύγδαλα και λαιμό. Μάλιστα, το kokoreç έφτασε για πρώτη φορά στην Τουρκία ως ορεκτικό στα χρόνια που ιδρύθηκε η Δημοκρατία. Αργότερα το ερμήνευσαν Τούρκοι δάσκαλοι. Ξεκινήσαμε αυτή την εταιρεία το 1962. Την διαμορφώσαμε μόνοι μας. Έχουμε επίσης πολλούς Έλληνες πελάτες που αγαπούν και τρώνε το τούρκικο kokorec. Υπάρχει επομένως μια πολύ σοβαρή διαφορά μεταξύ των δύο προϊόντων. Στην Ελλάδα το κοκορέτσι πωλείται κυρίως σε κρεοπωλεία και εστιατόρια. Η τιμή και η μερίδα είναι υψηλότερες από ό,τι στην Τουρκία. Το μόνο ζυγίζει 300 με 400 γραμμάρια.
Güven Rıza (αρχηγός): «Είμαι σεφ που εργάζομαι στην Τουρκία, ανήκω σε τουρκική οικογένεια που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Έκανα τη στρατιωτική μου θητεία στην Ελλάδα. Οι στρατιωτικοί μας μάς είπαν ότι «ο Kokoreç είναι Έλληνας». Μιλάμε για στενά συγγενείς λαούς και κουζίνες εδώ και χρόνια. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να μελετηθεί. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μειονέκτημα της τουρκικής κουζίνας είναι ότι οι συνταγές είναι ανεπαρκείς. Πολλές συνταγές πέρασαν προφορικά μέσω της σχέσης αφεντικού-μαθητευόμενου και έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας. Για παράδειγμα, η γαλλική και η ιταλική κουζίνα συνταγογραφήθηκαν και υπάρχουν πολλά έγγραφα σχετικά με αυτό το θέμα. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να πούμε κάτι ξεκάθαρο για το kokorec αυτή τη στιγμή. Είναι όμως γεγονός ότι υπάρχει διαφορά υλικού και παρουσίασης μεταξύ των δύο προϊόντων. Στην Ελλάδα το κοκορέτσι σερβίρεται σε μορφή δαχτυλιδιών, δεν ψιλοκόβεται και δεν προστίθενται μπαχαρικά. Επιπλέον, καταναλώνεται κυρίως ως ζεστό ορεκτικό και περιέχει κυρίως συκώτι. Το δικό μας γεμίζει με λάδι και κιμά, και προστίθενται έντονα μπαχαρικά.
Yorgo Kırbaki (εκπρόσωπος της Hürriyet Athens): «Η μόνη ομοιότητα μεταξύ του τουρκικού kokoreçi και του ελληνικού kokoreçi είναι ότι το εξωτερικό είναι το έντερο. Εκτός από αυτό, τα δύο προϊόντα είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Στην Ελλάδα το κοκορέτσι παρασκευάζεται με παραπροϊόντα όπως συκώτι, νεφρό, καρδιά, σομελιέ και σπλήνα. Βρίσκεται σε όλα τα ψητοπωλεία και συνηθίζεται. Ωστόσο, δεν είναι ποτέ κυρίως πιάτο, τρώγεται ως ορεκτικό. Δεν πωλείται σε τριμμένη φρυγανιά ή κομμένο σε μικρά κομμάτια όπως στην Türkiye. Σερβίρεται σε κομμάτια. Πράγματα όπως ντομάτες ή πιπεριές δεν προστίθενται και σερβίρονται με αλάτι και θυμάρι. Οι μερίδες είναι πολύ μεγαλύτερες. Οι τιμές της μερίδας κυμαίνονται μεταξύ 9 και 12 ευρώ. Το «KOKOREÇ» δεν έχει ελληνική σημασία. Υπάρχει σημαντική γευστική διαφορά με το kokoreç στην Τουρκία. Κοκορέτσι τρώω κάθε λίγους μήνες στην Ελλάδα. Ωστόσο, προσωπικά, προτιμώ το τουρκικό kokoreç χίλιες φορές. Γιατί το κοκορέτσι μπορεί να είναι πιο σκληρό λόγω των συστατικών όπως συκώτι και καρδιά.
“Φαγητό σπασίκλα. Περήφανος μπέικον λάτρης. Θανάσιμος αλκοόλ. Εξοργιστικά ταπεινός λύτης προβλημάτων. Πιστοποιημένος γκουρού μπύρας.”
