Ο 66χρονος Şimşek, ο οποίος άρχισε να συλλέγει σπιρτόκουτα από νεαρή ηλικία και ασχολήθηκε με τη συλλογή τα επόμενα χρόνια, άρχισε να ενδιαφέρεται για σπίρτα από διάφορες χώρες.

Με τον καιρό, ο Şimşek έκανε ξένους φίλους σε διάφορα μέρη του κόσμου και μάζευε αναμνήσεις στον «κουμπαρά της ζωής» του με κάθε νέο παιχνίδι που πρόσθετε στη συλλογή του από 15 χώρες.

5.000 σπιρτόκουτα, τα παλαιότερα από τα οποία ανήκουν στο 1928, στα οποία υπάρχουν πολιτιστικά αγαθά από διάφορες χώρες, σημαντικοί άνθρωποι, ιστορικές δομές, τοπία, μοτίβα και μηνύματα για να μεταδοθούν στην κοινωνία, φέρουν ίχνη του περασμένου αιώνα της τουρκικής και παγκόσμιας ιστορίας.

Ο Şimşek, ένας συνταξιούχος έμπορος, συλλέγει επίσης καπάκια μπουκαλιών, καρτ-ποστάλ, μπρελόκ, χρήματα, γραμματόσημα, ετικέτες μπουκαλιών με φρούτα και νερό, στυλό και πλαστικά αυτοκίνητα. περισσότερα σπιρτόκουτα.

– Στόχος του είναι να ανοίξει ένα μουσείο

Ο Mehmet Şimşek είπε στο Anadolu Agency (AA) ότι το ενδιαφέρον του για τη συλλογή, που ξεκίνησε ως χόμπι το 1966, μετατράπηκε σε συλλέκτη με τον καιρό.

Δηλώνοντας ότι έχει περισσότερες από 20 συλλογές από διαφορετικές ποικιλίες, ο Şimşek σημείωσε ότι μεταξύ τους κυριαρχούν τα σπιρτόκουτα και σχεδιάζει να ανοίξει ένα μουσείο στο μέλλον.

Ο Şimşek είπε ότι είναι πολύ ακριβό να αναπτύξει τη συλλογή του και μερικές φορές η σύνταξη δεν αρκεί, αλλά όταν βλέπει κάτι διαφορετικό δεν το αντέχει και το αγοράζει.

Σημειώνοντας ότι έχει στο χέρι του σπίρτα αιώνων, ο Şimşek είπε: “Ο Tekel έχει σπίρτα από τη δεκαετία του 1930. Υπάρχουν και παλαιότερα. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα ματς της Μαλαισίας του 1928. Έχει μια δομή πολύ ενδιαφέρουσα. Είναι εντελώς ξύλο συμπεριλαμβανομένου του συρταριού μέσα και έξω. Είναι χαρτόνι όπως τώρα. Δεν είναι. Τα σπίρτα της αρχαιότητας είναι πολύ δημοφιλή. Οι περίοδοι μεταγενέστερες είναι πιο απλές. Θα συνεχίσω να μαζεύω όσο μπορώ. είπε.

– “Τα σπίρτα λένε κάπου τον πολιτισμό μας”

Τονίζοντας ότι βιώνουν επίσης πολιτιστική αλληλεπίδραση ανταλλάσσοντας αγώνες με διαφορετικές χώρες, ο Σίμσεκ συνέχισε τις παρατηρήσεις του ως εξής:

“Ξεκίνησα να διαπραγματεύομαι αγώνες με άλλες χώρες το 2015. Δεν χρειάζεται να αγοράζουμε τίποτα. Στέλνω ό,τι έχω και στέλνουν τους δικούς τους αγώνες. Τα σπίρτα λένε κάπου την κουλτούρα μας. Ας μάθουμε και για ξένους πολιτισμούς. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει παραγωγή σπίρτων στην Ελλάδα. Έφτιαξαν στη θέση τους Hacivat και Karagöz. Έχουν επίσης Hacivat και Karagöz. Υπάρχουν Hacivat και Karagöz σε σπίρτα από την Ελλάδα. Εκτύπωσαν μέρη που παράγονται και χρησιμοποιήθηκαν προ Χριστού σε σπίρτα από το Ιράν. Έχω έστειλε αγώνες σε σχεδόν 10-15 χώρες. Αυτές περιλαμβάνουν την Ινδία, την Ελλάδα, το Ιράν. Υπάρχουν πολλές χώρες όπως η Ινδονησία, η Ρωσία, η Γερμανία, η Δανία, η Φινλανδία, η Ουκρανία.

Ο Σίμσεκ συνέχισε ως εξής:

«Συγκέντρωσα περισσότερα από 5.000 σπίρτα στη συλλογή μου, αλλά και πολλές αναμνήσεις στον κουμπαρά μας για μια ζωή. Φυσικά, κάθε μία από αυτές τις αναμνήσεις έχει διαφορετική αξία και ξεχωριστή θέση. Είχαμε ειλικρινείς φιλίες με τους φίλους μας. στο εξωτερικό. Με κάλεσαν στη χώρα τους. Τους προσκάλεσα κι εγώ… Αντί για έναν αγώνα, κερδίζουμε τις καρδιές των ανθρώπων και καταλαβαίνουμε ο ένας την αξία του άλλου. Αν δεν ήταν η πανδημία, θα είχαν έρθει να μας επισκεφτούν. Θα είχα έφυγε επίσης. Δεν νομίζω ότι θα υπήρχαν όμορφες αναμνήσεις από αυτούς.

– “Δεν μπορώ να πάρω ούτε τα σκουπίδια από έναν από αυτούς”

Ο Σίμσεκ είπε ότι είχε σπίρτα μεγάλης οικονομικής αξίας, αλλά κανένα από αυτά δεν ήταν διαφορετικό από το άλλο, ακόμα και το πιο απλό, και ο καθένας τους δεν μπορούσε να γλιτώσει ούτε έναν κάδο απορριμμάτων.

“Αν συμβεί κάτι σε αυτά τα παιχνίδια, αν, Θεός φυλάξοι, ξεσπάσει φωτιά ή ληστευτεί, θα είμαι πραγματικό θύμα. Δεν έχω την πολυτέλεια να καταστρέψω ένα. Ξέρω μόνο πόση προσπάθεια έχω καταβάλει για να τα βάλω μαζί έτσι.Δεν θέλω καν να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να τα χάσω.Αν συμβεί κάτι θα είμαι συντετριμμένος.