“Έχετε ντραπεί ποτέ για τη βουλγαρική απλότητα. Ούτε για τον εαυτό σας, ούτε για τους συγγενείς σας, ούτε για τους φίλους σας, αλλά για τους συμπατριώτες σας στο εξωτερικό. Ντρεπόμουν και τώρα θα σας πω πώς πέρασε μια μέρα ο Bai Gagno στην παραλία στην Ελλάδα. ,” αυτός είπε. » είπε ο αναγνώστης στο trafficnews.bg.

“Σάββατο, η όμορφη και ήρεμη παραλία της Κεραμωτής. Το μέρος είναι γνωστό στους ντόπιους και μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα αγαπημένα των κατοίκων της Φιλιππούπολης. Τα παιδιά παίζουν, οι λουόμενοι χαλαρώνουν, η ευχάριστη μουσική έρχεται από το εστιατόριο. Ειδύλλιο . Μέχρι τη στιγμή που μια πτήση με ντόπιους δεν χύθηκε στην άμμο. Οι κραυγές και οι κραυγές κώφωσαν την παραλία. Δύο ζευγάρια πλησίασαν την ελεύθερη ομπρέλα με τέσσερις ξαπλώστρες. Ένας από τους άντρες κοίταξε τριγύρω, άκουσε, άφησε τα μπολ και περίμενε τις κυρίες να βρουν θέση. Όρθιος άρχισε να επαναλαμβάνει μια φράση, που είχε σχέση με τη μητέρα του σερβιτόρου.Το αγόρι της παραλίας του είπε ευγενικά ότι θα φέρει ένα τραπέζι, μην ανησυχείς.Ο τύπος δεν κατάλαβε λέξη και άρχισε να βρίζει.

Εγκαταστάθηκαν όλοι μέσα, φωνάζοντας τι ωραία που ήταν. Έφερε το τραπέζι και προτάθηκε μενού. Ο σερβιτόρος έκανε πίσω για να μην ενοχλήσει τους πελάτες και τους άφησε να διαλέξουν. Μετά ήρθε το πρόβλημα της μητέρας και οι τιμές. «Η βυζαντινή σου μάνα… χτύπημα για 2μιση ευρώ», επαναλήφθηκε τουλάχιστον 10 φορές. Αφαίρεση πετσετών, εξοπλισμού παραλίας κ.λπ. άρχισε. Οι κυρίες αποφάσισαν να αλλάξουν στην παραλία γιατί πίστευαν ότι τα αποδυτήρια και οι τουαλέτες πληρώθηκαν. Κρύβοντας με πετσέτες, άρχισε το γδύσιμο, αλλά… η μισή παραλία μαρτύρησε τα ιδιωτικά τους μέρη. (Απλά να επισημάνω ότι στην παραλία όλα τα μπάνια, τα αποδυτήρια και τα ντους είναι δωρεάν, είτε είστε επισκέπτης του καταλύματος είτε όχι). Αφού σκανδάλωσαν τους μισούς λουόμενους με το γυμνό τους, όλοι ηρέμησαν.

Ένα από τα ζευγάρια κατευθύνθηκε προς το νερό γιατί, όπως είπα νωρίτερα, οι τουαλέτες υποτίθεται ότι έχουν χρέωση. Το άλλο ζευγάρι… κάθισαν για πρωινό. Αυτό συγκλόνισε εντελώς τους Βούλγαρους, τους Έλληνες και τους Ρουμάνους. Η κυρία έβγαλε μια εφημερίδα Kaufland, την άπλωσε στο τραπέζι, έβγαλε σαλάμι, ντομάτες και ψωμί και άρχισε να κόβει. Μύριζε σκόρδο τριγύρω, φέτες πετάχτηκαν από χέρι σε χέρι, ντομάτες κυλούσαν στις σελίδες… τα λόγια μάλλον περιττεύουν… Όλα τα βλέμματα καρφώθηκαν στη χοντρή κυρία που έκοβε ντομάτες και σαλάμι. Μετά το γλέντι ήρθε η ώρα της παραγγελίας. Για να είναι φθηνότερο, όλοι παρήγγειλαν ένα smoothie. Τους το έφεραν, και άρχισαν πάλι οι ύβρεις, ακόμα και από τις γυναίκες. «Λοιπόν… και οι άθλιοι». Δεν θα μπορούσαν να το κάνουν πιο χοντρό; Δεχόμαστε επίσης bullying για εσάς. Η μητέρα σου είναι βρώμικη», επανέλαβε το σαλόνι.

Τα παιδιά γύρω άρχισαν να κοιτάζονται μεταξύ τους. Ο γιος των φίλων μου ήρθε και με ρώτησε στο αυτί: «Γιατί αυτοί οι άνθρωποι βρίζουν τόσο άσχημα». Δεν είχα λόγια, δεν ήξερα πώς να απαντήσω. Οι Βούλγαροι από τη γειτονική συνοικία, μετά από όσα είδαν, μιλούσαν μεταξύ τους χαμηλόφωνα, «για να μην καταλάβουν οι άλλοι ότι είναι και αυτοί Βούλγαροι». Κι εγώ ντρεπόμουν.

Και καθώς διαβάζετε αυτό, είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν αυτοί που με φτύνουν. Αλλά σκεφτείτε το…θα θέλατε να σας δείξουμε τα χωριά του εξωτερικού».