Ο ερευνητής της Chameria Hayredin Isufi είπε ότι εάν τα γεγονότα που οδήγησαν στη σφαγή των Αλβανών της Τσαμέρια πριν από 78 χρόνια γραφτούν με δίκαιο και αμερόληπτο τρόπο, θα πάνε μακριά, διαφορετικά δεν θα υπάρχουν δίκαιες και υγιείς σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.

Ελάχιστοι είναι οι Χαμέριοι που μπορούν να πουν για τη σφαγή κατά του λαού των Χαμέριων, τη μετανάστευση των μουσουλμάνων Αλβανών της Τσαμέριας, καθώς και τη ζωή τους μετά τη μαζική έξοδο. Ανάμεσά τους και ο Χαϊρεντίν Ισούφι (90), ο οποίος μετακόμισε στην αλβανική πόλη Δυρράχιο με την οικογένειά του το 1945 και είναι επίσης ερευνητής για το ζήτημα της Τσαμέριας.

Ο Isufi είπε στο Anadolu Agency (AA) ότι γεννήθηκε στο χωριό Rrezanj της Ηγουμενίτσας, το οποίο βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια σήμερα, και εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στην αλβανική πόλη Σαράντα κατά τη σφαγή που διαπράχθηκε εναντίον τους το 1944.

Τονίζοντας ότι έφυγαν από τη γενέτειρά τους έκπληκτοι και φοβισμένοι, «μη ξέροντας πού να πάνε ή τι τους περιμένει, περπατούν στη βροχή και το χιόνι στα βάθη του χειμώνα», ο Isufi είπε ότι όπως όλες οι οικογένειες των Τσαμέριων, οι συγγενείς τους σφαγιάστηκαν και ότι «Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην υποφέρει».

Η μετανάστευση των Αλβανών της Χαμέριας είναι ένα πραγματικό δράμα

Ο Ισούφι συνέχισε:

«Υπάρχει μια ιδιαίτερη ανάμνηση που με στεναχωρεί. Ενώ ερχόμασταν (στην Αλβανία), η μητέρα μου κρατούσε το αδερφάκι μου από το χέρι. Η μητέρα μου ήταν τόσο σοκαρισμένη που για μια στιγμή ο αδερφός μου άφησε το χέρι του, αλλά η μητέρα μου νόμιζε ότι κρατούσε το χέρι του παιδιού της και συνέχισε να περπατάει.Μετά από 4-5 ώρες πήρα το χέρι του αδερφού μου.Μόλις το βρήκαμε.

Περιγράφοντας τη μετανάστευση των Αλβανών από την Τσαμέρια ως «πραγματικό δράμα», ο Ισούφι σημείωσε ότι έγιναν δεκτοί πολύ καλά στην Αλβανία και ότι οι περιοχές της Κονίσπολης, των Σαράντα και της Δελβίνας ήταν τα πρώτα μέρη όπου έφτασαν μετανάστες.

Ο Isufi είπε: “Το θέμα της γενοκτονίας δεν ήταν κάτι αυθόρμητο. Η μετανάστευση του λαού των Χαμέριων, η (εθνοκάθαρση των Αλβανών της Τσαμέριας ήταν μια πολιτική πλατφόρμα της ελληνικής κυβέρνησης. Η ελληνική κυβέρνηση δεν ήθελε να είναι ξένη και στη θρησκεία και εθνικότητας στα εδάφη που κατέκτησε μετά το 1912-1913, και να δημιουργήσει ένα ομοιογενές κράτος, είπε.

Ο Καμεριάν ταξίδεψε στην Τουρκία για να συναντήσει οικογένειες

Δηλώνοντας ότι ταξίδεψε στην Τουρκία πριν από μερικά χρόνια για να ερευνήσει το θέμα της Τσαμέριας και συναντήθηκε με Αλβανούς Τσαμέρ, ο Ισούφι είπε ότι συνέλεξε στοιχεία για τη ζωή τους στην Τουρκία.

Δηλώνοντας ότι πέρασε μια περίοδο 3 έως 4 εβδομάδων σε μερικές πόλεις της Τουρκίας, κυρίως στη Σμύρνη και τα περίχωρά της, όπου ζουν κυρίως Τσαμέριοι, ο Isufi είπε: «Βρήκα εκεί μια κοινωνία των Χαμέριων που δεν ξεχνά τη γενέτειρά τους και έχει αγάπη. και σεβασμό προς την Τουρκία που τους καλωσορίζει, τους προετοιμάζει και τους στηρίζει. «Κατέληξα ότι όχι μόνο αυτοί, αλλά και εμείς πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στην Τουρκία. Το τουρκικό κράτος τους δέχτηκε και τους ενσωμάτωσε, τους έδωσε δουλειά, τους τοποθέτησε σε σπίτια ανάλογα με τα μέσα που διέθεταν, οπότε έλαβαν υποστήριξη». έκανε την εκτίμησή του.

Επισημαίνοντας ότι ακόμα και σήμερα, όταν ταξιδεύετε σε πολλές πόλεις της Τουρκίας, μπορεί κανείς να βρει Αλβανούς Χαμέρους που αγαπούν και θυμούνται την Τσαμέρια με νοσταλγία, ο Ισούφι είπε: «Οι Τσαμέριοι έχουν μια εξαιρετικά καλή θέση απέναντι στην Τουρκία και λέω «μπράβο» στους Τσαμέριους. που είναι ευγνώμονες στη χώρα που τους άνοιξε τις πόρτες της και τους ενσωμάτωσε στη ζωή. ” αυτός είπε.

Δηλώνοντας ότι ετοίμασε επίσης μια έρευνα για τους Αλβανούς Τσαμέρ που ζούσαν στην Τουρκία μετά την επίσκεψή του, ο Isufi είπε ότι η έρευνά του περιελάμβανε συνεντεύξεις, ιστορίες, φωτογραφίες, διάφορα έγγραφα και στοιχεία τουρκικής υποστήριξης.

Εκφράζοντας ότι επισκέφτηκε τη Χαμέρια το 1989, ο Ισούφι υποστήριξε ότι το ζήτημα της Τσαμέριας πρέπει να επιλυθεί, διαφορετικά δεν θα υπάρχουν δίκαιες και υγιείς σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας. Ο Ισούφι είπε: “Κάθε Χαμέριος θα ήθελε το κύριο ζήτημα της πατρίδας (Αλβανίας) να είναι το κύριο ζήτημα της Χαμέριας. Το ζήτημα της Χαμέριας είναι ένα πρόβλημα. χαμένο από τις ιστορικές πηγές, το ζήτημα της Χαμέριας έχει τις ρίζες του στην ελληνοαλβανική ιστοριογραφία και όταν γραφτεί με δίκαιο και αμερόληπτο τρόπο, θα πάει πολύ μακριά.

Τι συνέβη στην περιοχή της Χαμέριας;

Η περιοχή της Χαμέριας, που ξεκινά από τα νότια της Αλβανίας, καλύπτει την περιοχή από τα Ιωάννινα έως την Πρέβεζα, η οποία βρίσκεται ακόμη στην επικράτεια της Ελλάδας.

Οι Αλβανοί που ζούσαν στην περιοχή αυτή της επαρχίας Ιωαννίνων ήταν Οθωμανοί πολίτες μέχρι το 1913.

Η περιοχή της Χαμέριας παραχωρήθηκε στην Ελλάδα ως εθνοτική και μειονοτική περιοχή στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1913 στο τέλος του Βαλκανικού Πολέμου. Στην απογραφή του 1910 ζούσαν στην περιοχή 83.000 Αλβανοί.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Έλληνα στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα έσφαξαν τους Αλβανούς της Χαμέριας.

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της εθνοκάθαρσης που διήρκεσε από τον Ιούνιο του 1944 έως τον Μάρτιο του 1945, σκοτώθηκαν 2.900 άνδρες, 214 γυναίκες και 96 παιδιά, 745 γυναίκες βιάστηκαν, 5.800 σπίτια σε 68 χωριά κάηκαν. Περισσότεροι από 2.000 πολίτες έχασαν τη ζωή τους λόγω των κακών συνθηκών διαβίωσης και της μετανάστευσης.

Λόγω της εθνοκάθαρσης που ξεκίνησε ο Έλληνας στρατηγός, περίπου 35.000 Αλβανοί αναγκάστηκαν να φύγουν από την περιοχή της Χαμέριας στην Αλβανία.

Οι Αλβανοί της Τσαμερίας θέλουν να αναγνωριστούν τα γεγονότα του 1944 ως «γενοκτονία», το δικαίωμά τους να επισκέπτονται την πατρίδα τους στα ελληνικά σύνορα και να αποποιούνται τα περιουσιακά τους δικαιώματα.

Το 1994, η Αλβανική Βουλή ενέκρινε τον νόμο για τον εορτασμό της 27ης Ιουνίου ως «Ημέρα Γενοκτονίας κατά των Αλβανών της Τσαμέριας από Έλληνες σοβινιστές».

Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που ονομάζεται «Εβδομάδα Χαμέριας», διοργανώνονται στη χώρα πορείες, εκθέσεις και εκδηλώσεις μνήμης. Αυτές οι δραστηριότητες έχουν στόχο να επιστήσουν την προσοχή στα δεινά των Αλβανών του Τσαμέρ και να μεταδώσουν τον πολιτισμό αυτής της κοινωνίας στις νέες γενιές.

Ελλάδα Τουρκία Νέα