Οι ένοπλες επιθέσεις που εξαπέλυσαν οι Έλληνες εναντίον των Τουρκοκυπρίων στις 21 Δεκεμβρίου 1963 ονομάστηκαν Αιματηρά Χριστούγεννα και αυτές οι επιθέσεις σηματοδότησε την έναρξη των διακοινοτικών συγκρούσεων στο νησί.
Στην Κύπρο, στις 16 Αυγούστου 1960, ουσιαστικά δημιουργήθηκε η «Κυπριακή Δημοκρατία», βασισμένη στη σύμπραξη Ελλήνων και Τούρκων.
Το σύνταγμα της δημοκρατίας εγγυόταν τα πολιτικά δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, αλλά αυτή η σύμπραξη δεν κράτησε πολύ και οι Έλληνες απέσυραν τους Τουρκοκύπριους από τη διοίκηση με τη δύναμη των όπλων.
Αν και η περίοδος 1960-1963 στην Κύπρο ήταν η περίοδος νομικής ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα προβλήματα συνεχίστηκαν στο νησί. Από την αρχή, οι Έλληνες δεν πίστευαν στην Κυπριακή Δημοκρατία που ιδρύθηκε σε συνεργασία με τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους και έβλεπαν την καθιερωμένη τάξη ως εφαλτήριο για την Ένωση (τη σύνδεση της Κύπρου με την Ελλάδα).
Αργότερα, οι Τούρκοι αποκλείστηκαν από τη δημοκρατία με την καταπίεση και τη δύναμη των όπλων. Οι Έλληνες έβλεπαν τους Τούρκους στο νησί ως εμπόδιο στον στόχο τους για Ένωση (σύνδεση της Κύπρου με την Ελλάδα).
Προς τούτο, στις 21 Δεκεμβρίου 1963, άρχισε να εφαρμόζεται από τις ελληνικές συμμορίες το σχέδιο με το όνομα Ακρίτας, που είχε ως στόχο την καταστροφή των Τούρκων στο νησί.
Στην περιοχή Ταχτακαλέ της Λευκωσίας, το βράδυ της 20ης Δεκεμβρίου 1963, οι Τουρκοκύπριοι Ζεκί Χαλίλ και Τζεμαλιέ Εμιράλι μαρτύρησαν μετά από ανοιχτά πυρά στα αυτοκίνητά τους.
Στις πρώτες ελληνικές επιθέσεις σκοτώθηκαν 92 Τούρκοι και τραυματίστηκαν 146 μόνο στη Λευκωσία.
Ακτιβιστές της ελληνοκυπριακής τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ πραγματοποίησαν την πρώτη μεγάλη σφαγή εναντίον Τουρκοκυπρίων στο χωριό Ayvasıl στη Λευκωσία στις 23 Δεκεμβρίου 1963. 21 Τουρκοκύπριοι που αιχμαλωτίστηκαν σε αυτό το χωριό σκοτώθηκαν και θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο στη συνέχεια. τα χέρια τους δεμένα.
Καθώς οι ελληνοκυπριακές συμμορίες συνέχισαν τις επιθέσεις τους στην περιοχή Kumsal της Λευκωσίας στις 24 Δεκεμβρίου 1963, δολοφόνησαν βάναυσα τη σύζυγο και τα τρία παιδιά του Ταγματάρχη Nihat İlhan, ο οποίος εργαζόταν ως γιατρός στο τουρκικό σύνταγμα στην Κύπρο.
Στην μπανιέρα του σπιτιού του ταγματάρχη İlhan, η σύζυγός του Mürüvet İlhan και τα παιδιά τους Murat, Kutsi και Hakan βρέθηκαν νεκροί. Ενώ αυτό το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως «Σφαγή στην παραλία» ή «Σφαγή στο μπάνιο», το σπίτι όπου πραγματοποιήθηκε η επιδρομή άνοιξε αργότερα στους επισκέπτες ως Μουσείο της βαρβαρότητας.
Εργασίες αποκατάστασης στο Μουσείο Βαρβαρίας πραγματοποιεί αυτή την ώρα το ΤΙΚΑ.
Ενώ χρειάστηκε να εκκενωθούν 103 τουρκικά χωριά, που δέχθηκαν επίθεση στα γεγονότα, 364 Τούρκοι μαρτύρησαν στα γεγονότα που ξεκίνησαν στην Κύπρο το 1963 και συνεχίστηκαν μέχρι το 1964.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) αποφάσισε την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στο νησί και η πρώτη Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών (BMBG) έφτασε στο νησί στις 14 Μαρτίου 1964. Ωστόσο, η άφιξη της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στο νησί δεν εμπόδισε οι επιθέσεις των Ελλήνων κατά των Τούρκων.
Στις 6 Αυγούστου 1964, οι Έλληνες επιτέθηκαν στο Erenköy, το οποίο υπερασπίζονταν φοιτητές και Μουτζαχεντίν από το Erenköy, με δυνάμεις υπό τη διοίκηση του αρχηγού της ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα.
Ο λοχαγός Cengiz Topel μαρτύρησε
Σχεδόν 500 Τούρκοι μουτζαχεντίν, αποτελούμενοι από μαθητές, κτηνιάτρους και δασκάλους, που ήρθαν κρυφά στην περιοχή για να προστατεύσουν το Erenköy, κατέφυγαν δίπλα στον πληθυσμό. Αυτές οι βαριές επιθέσεις των Ελλήνων δεν μπόρεσαν να σπάσουν την αντίσταση στο Erenköy.
Ήταν οι προειδοποιητικές πτήσεις της τουρκικής αεροπορίας που τερμάτισαν την ελληνική πολιορκία γύρω από το Erenköy.
Κατά τη διάρκεια αυτών των μαχών, το αεροσκάφος F100F που χρησιμοποιούσε ο λοχαγός Cengiz Topel καταρρίφθηκε από το έδαφος.
Ο Τόπελ, ο οποίος κατάφερε να πηδήξει με αλεξίπτωτο, αιχμαλωτίστηκε κοντά στο ελληνικό χωριό όπου προσγειώθηκε. Ο Λοχαγός Τόπελ, που βασανίστηκε μέχρι θανάτου από τους Έλληνες, έγινε ο πρώτος μάρτυρας στον εναέριο πόλεμο της Ρεπουμπλικανικής εποχής.
Μετά την επέμβαση, αν και μειώθηκαν οι επιθέσεις κατά των Τούρκων, απομονώθηκαν στις περιοχές όπου βρίσκονταν, και καταστράφηκαν, στερώντας τους κάθε δικαίωμα.
Αυτή η κατάσταση κράτησε μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 1967. Στις 15 Νοεμβρίου 1967, ελληνικά και ελληνικά στρατεύματα υπό τη διοίκηση του Γρίβα επιτέθηκαν στο Geçitkale και σφαγίασαν περισσότερους από 20 Τούρκους.
Συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορούσε να καταστρέψει τους Τούρκους με όπλα, ο Μακάριος άρχισε να εφαρμόζει την πολιτική του εξαναγκασμού των Τούρκων να μεταναστεύσουν από το νησί και συνεπώς στην αφομοίωση ασκώντας οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις στους Τούρκους την περίοδο 1967-1974.
Η περίοδος 1963-1974 στην Κύπρο έμεινε στην ιστορία ως αίμα, δάκρυα, σφαγές, ομαδικοί τάφοι και μεταναστεύσεις για τους Τουρκοκύπριους. Οι Τουρκοκύπριοι βρέθηκαν αποκλεισμένοι στο 3 τοις εκατό του νησιού κατά τη διάρκεια αυτής της επώδυνης 11ετίας.
Οι διαφορές απόψεων μεταξύ των μελών της ΕΟΚΑ οδήγησαν τον Έλληνα ηγέτη Μακάριο, ο οποίος ανησυχούσε για την επέμβαση της Τουρκίας και ήθελε να τερματίσει οικονομικά τους Τουρκοκύπριους, και τα μέλη της ΕΟΚΑ-Β, πρώην μέλη της χούντας, που ήθελαν ταχύτερα αποτελέσματα.
Η ελληνική χούντα έκανε πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974.
Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Νίκος Σαμψών, με την υποστήριξη της ελληνικής χούντας, πραγματοποίησε πραξικόπημα κατά του Μακαρίου για να συνδέσει την Κύπρο με την Ελλάδα στις 15 Ιουλίου 1974 και κατέλαβε την εξουσία.
Αυτό το πραξικόπημα σήμαινε την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου.
Μετά το πραξικόπημα, η Τουρκία έδωσε προτεραιότητα στις διπλωματικές πρωτοβουλίες ως πρώτο βήμα, σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγγυήσεων του 1960.
Στο σημείο αυτό, στις 17-18 Ιουλίου 1974, έγιναν στο Λονδίνο συνομιλίες μεταξύ Τουρκίας και Αγγλίας για μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν μετά το πραξικόπημα.
Στις διαβουλεύσεις προσκλήθηκε και η Ελλάδα ως εγγυήτρια χώρα, αλλά η διοίκηση της ελληνικής χούντας δεν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις.
Κατά τη διάρκεια συναντήσεων μεταξύ του τότε πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετζεβίτ και του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν, έγινε πρόταση για κοινή παρέμβαση στο Ηνωμένο Βασίλειο.
“Communicator. Hipster-friendly creator. Gamer. Travel expert. Coffee maven.”
