ZEYNEP DUYGU DEMIR – ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

Μεγάλες εθνικιστικές ιδέες που κυριαρχούσαν στα βαλκανικά έθνη, που ήταν υποκείμενα της αυτοκρατορίας, άρχισαν να λειτουργούν γρήγορα στην περιοχή και αυτή η κατάσταση οδήγησε στους Βαλκανικούς πολέμους. Η άδικη διαίρεση της περιοχής στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο δημιούργησε διαφωνίες μεταξύ των χωρών της περιοχής και είχε ως αποτέλεσμα τον επόμενο Βαλκανικό Πόλεμο. Ανυπομονώντας να επωφεληθεί από αυτή τη σύγκρουση, η Οθωμανική Αυτοκρατορία ίδρυσε την κυβέρνηση της Δυτικής Θράκης, που ήταν η πρώτη Τουρκική Δημοκρατία στην ιστορία, μεταφέροντας ένα απόσπασμα στη δυτική όχθη του ποταμού, συνδεδεμένο με την Ειδική Οργάνωση, με την υποστήριξη του στρατού του Σουλεϊμάν. . . Ωστόσο, η κυβέρνηση, η οποία δεν μπορούσε πλέον να αντισταθεί υπό την πίεση της Ρωσίας και της Ευρώπης, διαλύθηκε, ωστόσο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία έδειξε ότι δεν χάνει την ελπίδα ότι η Δυτική Θράκη μπορεί να ανακαταληφθεί υποστηρίζοντας τη συνεχιζόμενη παρουσία της τουρκικής πλειοψηφίας στην περιοχή . Η Δυτική Θράκη ήταν διαρκώς κατεχόμενη από τη Βουλγαρία, μετά από τους Συμμάχους και τέλος από την Ελλάδα. Ένα νέο πρόβλημα δημιουργείται για τους Τούρκους, που παρέμειναν στα χαμένα εδάφη της περιοχής, μετά την οπισθοδρόμηση που προκάλεσαν αυτά τα γεγονότα προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία στα Βαλκάνια και τη μετανάστευση που προκάλεσε η οπισθοδρόμηση: να πέσουν σε μειοψηφική θέση.

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΟΖΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ Θράκης

• Στην ιστορική διαδικασία, η Τουρκία υπέγραψε διάφορες συμφωνίες για την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων που έπρεπε να εγκαταλείψει, αλλά η σημαντικότερη από αυτές, και εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, ήταν αναμφίβολα η Λωζάνη. Κατά τη Συνθήκη της Λωζάνης, στις 30 Ιανουαρίου 1923, σύμφωνα με τη «Σύμβαση και Πρωτόκολλο για την Ανταλλαγή Ελλήνων και Τουρκικών Λαών», ανταλλάχθηκαν οι Έλληνες που ζουν στην Τουρκία και οι Τούρκοι που ζουν στην Ελλάδα, αλλά οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και οι Από αυτή την ανταλλαγή αποκλείστηκαν οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης. Προκειμένου να προστατευθούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων εντός των συνόρων και στις δύο πλευρές, η συνθήκη επέβαλε υποχρεώσεις όπως η ελευθερία της πίστης, η εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα, η ισότητα στη δημόσια σφαίρα, αλλά η Ελλάδα αρνήθηκε να αποδεχθεί το δικαίωμα των μειονοτήτων να ορίζουν εθνική ταυτότητα, υποστηρίζοντας ότι ο όρος «τουρκική μειονότητα» δεν περιλαμβανόταν στη συνθήκη ειρήνης της Λωζάνης. αυτές τις υποχρεώσεις και διέπραξε διάφορες παραβιάσεις δικαιωμάτων στην περιοχή. Ωστόσο, αν και μόνο ο όρος «μουσουλμάνος» χρησιμοποιήθηκε στα άρθρα της συνθήκης ειρήνης της Λωζάνης με τίτλο «Προστασία των μειονοτήτων». Από τον τίτλο «Τούρκος» στις άλλες διατάξεις της συνθήκης, από τα πρακτικά της διάσκεψης, από τις τουρκικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στα έγγραφα που δίνονται σε άτομα που αποκλείονται από την ανταλλαγή, οι κάτοικοι της περιοχής είναι Τούρκοι, αλλά για να μην Στην ανάληψη των ευθυνών της έναντι των μειονοτικών λαών της περιοχής, η Ελλάδα έχει φτάσει στο σημείο να αρνείται την εθνική ταυτότητα των λαών της περιοχής και έχουμε δει ότι έχει υπογράψει μια μεγάλη ποικιλία πολιτικών διώξεων και αφομοίωσης.

ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΙΑ

Αν και οι μειονότητες είχαν το δικαίωμα να διαχειρίζονται τις δικές τους θρησκευτικές υποθέσεις ανεξάρτητα από την ελληνική διοίκηση με τη Συνθήκη της Λωζάννης, από το 1985 η ελληνική κυβέρνηση παραβιάζει τη Λωζάνη για τους λόγους που προανέφερα και διορίζει απευθείας μουφτήδες, που αφορούν την ελευθερία των μειονοτήτων. Η έννοια των μουφτήδων στην περιοχή είναι ελαφρώς διαφορετική από αυτή των μουφτήδων στην Τουρκία. Οι μουφτήδες της περιοχής, αφού εκλέχθηκαν από τη μουσουλμανική μειονότητα στη λίστα των υποψηφίων, έχουν ευρείες διοικητικές και δικαστικές εξουσίες σε τομείς όπως η εποπτεία της εκπαίδευσης και των θρησκευτικών ηγετών, ο γάμος, το διαζύγιο, η διατροφή, η κηδεμονία και η κληρονομιά μεταξύ των μουσουλμάνων. Το 1985, η ελληνική κυβέρνηση δεν αποδέχθηκε την εκλογή μουφτήδων από μουσουλμανικές μειονότητες και διόρισε διάφορους μουφτήδες στην περιοχή σφετερίζοντας τα εκλογικά δικαιώματα των μειονοτήτων, επικαλούμενη και αυτές τις αρχές. Οι μειονότητες στην περιοχή δεν αναγνωρίζουν αυτούς τους επώνυμους μουφτήδες και εκλέγουν τους δικούς τους μουφτήδες σηκώνοντας τα χέρια στα τζαμιά, δημιουργώντας έναν δικέφαλο μουφτή στην περιοχή. Η ελληνική διοίκηση εξέδωσε αποφάσεις εναντίον των εκλεγμένων μουφτήδων Ahmet Mete και İbrahim Şerif πριν από λίγο καιρό, αλλά στο λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η ελευθερία της πίστης έχει παρακωλυθεί. Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, υποστήριξε τους μειονοτικούς λαούς στην αναγνώριση των μουφτήδων που επέλεξε η τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη και ο πρόεδρος του κοινοβουλίου μας Mustafa Şentop καλωσόρισε τους εκλεγμένους μουφτήδες στο γραφείο του και ο υπουργός Εξωτερικών μας Μεβλούτ Τσαβούσογλου έδειξε ότι αναγνωρίζουμε τους εκλεγμένους μουφτήδες. , ανώνυμος, επισκεπτόμενοι περιφερειακούς μουφτήδες.

• Η εκπαίδευση είναι ένα άλλο από τα σημαντικότερα ζητήματα στη Δυτική Θράκη. Όχι στο παρελθόν, αλλά μόνο από το 2011, έκλεισαν 65 τουρκικά σχολεία στη Δυτική Θράκη. Τα σχολεία δεν ανήκουν στην ελληνική κυβέρνηση σύμφωνα με τη συνθήκη, είναι αυτόνομα. Ωστόσο, όλα αυτά ολοκληρώθηκαν μονομερώς από το ελληνικό κράτος και τα σχολεία περιήλθαν σταδιακά στον ελληνικό έλεγχο, η ποιότητα της εκπαίδευσης μειώθηκε, ο αριθμός των σχολείων όπου τα Τούρκο παιδιά μπορούσαν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους μετά το Δημοτικό περιορίστηκε και οι μαθητές δεν μπορούσαν μάθε πλήρη τουρκικά ή πλήρη ελληνικά. Αναγκάζοντας τις τουρκικές οικογένειες να κάνουν μια τόσο αδίστακτη επιλογή για να προστατεύσουν το μέλλον και την εθνική ταυτότητα των παιδιών τους, η Ελλάδα είχε στόχο να αφομοιώσει βίαια τα Τουρκοπαιδιά της Δυτικής Θράκης. Οι παραβιάσεις δικαιωμάτων που διαπράττει η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν περιορίζονται σε αυτό, αλλά η ανισότητα στην πολιτική εκπροσώπηση και τη δημόσια απασχόληση, οι περιορισμοί στο ραδιόφωνο και τις εφημερίδες, αναγκάζοντας τους Δυτικοθρακιώτες, που ζουν από τη γεωργία, να μεταναστεύσουν βάζοντας διάφορα εμπόδια στην αγορά. γης από τους λαούς της περιοχής, αναγκάζοντάς τους να μεταναστεύσουν και κυρίως σε συλλόγους και ιδρύματα. όπως η Τουρκική Ένωση Ξάνθης και η Τουρκική Ένωση Κομοτηνής.

Μιλώντας για όλες αυτές τις παραβιάσεις δικαιωμάτων και τον αγώνα της Δυτικής Θράκης, ένα όνομα που στάθηκε στο ύψος των αδικιών αυτών με τίμημα τη ζωή του. Μάρτυς Δρ. Θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε τον Σαντίκ Αχμέτ. Ο γιατρός Sadik Ahmet γεννήθηκε στην Κομοτηνή, αλλά αφού ήρθε στην Τουρκία για να σπουδάσει ιατρική, επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την πατρίδα του. Έλαβε την πρώτη του ποινή φυλάκισης επειδή ήταν Τούρκος επειδή αντιμετώπισε έναν Έλληνα στρατιώτη σαν νεαρό Τούρκο γιατρό που ανέλαβε την πρωτοβουλία στον ελληνικό στρατό, όπου οι Τούρκοι μπορούσαν να υπηρετήσουν μόνο ως ιδιωτικοί στρατιώτες στην καθυστερημένη υπηρεσία. Επέστρεψε στη Δυτική Θράκη μετά την περίοδο της υποχρεωτικής του υπηρεσίας και πολέμησε για αυτά τα εδάφη μέχρι την τελευταία του πνοή. Ήταν ηγέτης και συνέχιζε να κάνει ό,τι ήταν απαραίτητο για τους ανθρώπους του σε κάθε στάδιο της ζωής τους. Ξεκίνησε μια αναφορά το 1985. Διένειμε τις υπογραφές και τις αναφορές που συγκεντρώθηκαν στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Δημοκρατίας, που συνεδρίαζε στη Θεσσαλονίκη, καθώς και ένα φυλλάδιο που περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση της τουρκικής κοινότητας στη δυτική Θράκη. Φώναξε την υποκρισία του απέναντι σε έναν πολιτισμό που θυμάται τα ανθρώπινα δικαιώματα μόνο όταν τα δικαιώματά του έχουν σφετεριστεί. Φυλακίστηκε ξανά το 1989 επειδή είπε «Οι Δυτικοθράκοι είναι Τούρκοι». Εστιάζοντας στις ισλαμικές ηθικές αξίες και τη συνείδηση ​​σε όλες τις πτυχές της ζωής του, ο Δρ. Sadik Ahmet είχε την τύχη να είναι βουλευτής δίνοντας όρκο για το Κοράνι στη Βουλή των Ελλήνων. Μετά από όλα αυτά τα γεγονότα και τις απειλές που δέχθηκε, με αφορμή την επέτειο της Λωζάνης, όπου έλαβαν χώρα τα δικαιώματα των μειονοτήτων, στις 24 Ιουλίου 1995, ο αρχηγός της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη Δρ. Αχμέτ πέθανε στο αυτοκίνητό του ακολουθώντας ένα αμφίβολο ατύχημα. Περπάτησε από τα εδάφη της Ρουμελιάς, στα οποία αφιέρωσε τη ζωή του, ως απόδειξη της ρήσης «Οι βετεράνοι της Ρούμελης δίνουν κεφάλια, όχι εδάφη». Με έλεος και ευγνωμοσύνη.