“Είσαι πιο όμορφη από την Κωνσταντινούπολη”
Ο Murat Mahmutyazıcıoğlu είναι το τέταρτο έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε «Είσαι πιο όμορφη από την Κωνσταντινούπολη‘λέει επίσης την ουσία του γυναικείου πνεύματος, τις καταστάσεις της θηλυκότητας και τι προτιμά να σιωπά η θηλυκότητα, με τις γυναίκες. Ένα από τα πέντε-έξι ωραιότερα έργα που γράφτηκαν στο τουρκικό θέατρο τα τελευταία χρόνια. Είσαι πιο όμορφη από την Κωνσταντινούπολη”Η Mahmutyazıcıoğlu, η οποία είχε τρεις γυναίκες «meddah» να κάθονται σε τρεις καρέκλες από τις οποίες δεν σηκώνονταν ποτέ για 80 λεπτά και μιλούσαν σαν αφηγητές, στην όμορφα δυναμική και γρήγορη σκηνοθεσία της, μπλέκει τις εσωτερικές φωνές, μετατρέπει τους μονολόγους σε διαλόγους και μερικές φορές σε συζητήσεις τριών .
Πρωτοπαρουσιάστηκε το 2016, BAMİstanbul το παιχνίδι που έδωσε το όνομά του, σισπίθα αγάπης Ερτάνογλου, ΕΝΑYfer Donmez, ΜElis Possess Αφού έπαιξε στο έπακρο για αρκετές σεζόν με τις αξέχαστες ερμηνείες της τριάδας, εξακολουθεί να ανεβαίνει στο ρεπερτόριο του IBBŞT με διαφορετικό καστ.
“Ο Kader μπορεί”
Περιγράφοντας τη λεπτομερή ιστορία της στρατιωτικής θητείας του Kader Can, ενός μικρού ράπερ των προαστίων, αγοριού από την Κωνσταντινούπολη, μέσα από πολυάριθμους χαρακτήρες, με κομψό χιούμορ. “Ο Kader μπορεί”, Είσαι πιο όμορφη από την Κωνσταντινούπολη”Είναι μια απίστευτα εντυπωσιακή σκηνή που προωθεί τη γραμμή παραπέρα και εμπλουτίζει την έννοια του «μονόδραμα» με το «meddah».. Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Murat Mahmutyazıcıoğlu Ο Kader μπορείΑνέβασε την παράσταση με μια εντυπωσιακή παράσταση που συνδυάζει επιδέξια στοιχεία αφήγησης και σωματικού θεάτρου με το παραδοσιακό meddah. Παιχνίδι Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι για 90 λεπτά, το κοινό βυθίζεται στην ιστορία. Από την Destiny Can στον εραστή της, από τη μητέρα της στον μπακάλικο της γειτονιάς, από τον ταξιτζή της Άγκυρας μέχρι τον στρατιωτικό διοικητή, από τον ανώτερο στρατιώτη στον αρχάριο, τις «τσάντες», όλους τους χαρακτήρες, το πρόσωπο, τη φωνή, τη στάση και το σώμα της , είναι και αυτοί που τα δημιουργούν διαλογίζοντας μαζί τους. Αυτός είναι ο Ντενίζ Καράογλου. Η ερμηνεία του Karaoğlu, που κάνει χιπ χοπ και ραπ αρκετά καλά ώστε να ζηλέψει ο χορευτής του δρόμου, αξίζει πολύ περισσότερα από τα βραβεία που έχει κερδίσει.
Σταδιακά μετά τον περιορισμό της πανδημίας Ο Kader μπορεί, 8 Δεκεμβρίου για όσους το έχασαν και όσους θέλουν να δουν την απίστευτη ερμηνεία του Ντενίζ Σκηνή Kadıköy Boa, 23 Δεκεμβρίου Πολιτιστικό Κέντρο Bahcelievler και στις σκηνές της Κωνσταντινούπολης καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Αυτά τα δύο σύγχρονα και ενδιαφέροντα παιχνίδια που προέρχονται το ένα από το άλλο από την παραδοσιακή μορφή του meddah,
Σε σενάριο και σκηνοθεσία Mahmutyazıcıoğlu με την υποστήριξη του Βραβείου Ενθάρρυνσης Θεάτρου İKSV Gülriz Sururi-Engin Cezzar, με τον συνεργάτη παραγωγής του Kadıköy Boa Sahne, που έκανε πρεμιέρα στο 25ο Φεστιβάλ Θεάτρου. «Χορωδία του πόνου» Ολοκληρώνοντάς το, δημιουργεί μια τριλογία meddah.
«Χορωδία του πόνου»
Ήσυχο … Ένα ήσυχο διαμέρισμα. Μια παράξενη νύχτα με βήματα, τριξίματα, κλάματα, ανάμεικτα γέλια … Γεια σας γείτονες, κυρίες και κύριοι, μπράβο! Καλύψτε την πόρτα σας, το παράθυρό σας! ttt σιωπή… Şşşttt αργό… Τα βάσανα γράφονται, τα βάσανα αφαιρούνται!
Murat Mahmutyazicioglu, Στη «Χορωδία των Βασών» Μιλάει για τις φωνές της Κωνσταντινούπολης, όσα περνούν οι γυναίκες και την κατάσταση της ταλαιπωρίας και της οργής των νέων που πετιούνται σε μια «ιστορία διαμερίσματος». Οι «πόνοι» των χαρακτήρων, που άλλοτε υφίστανται χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τον κόσμο και άλλοτε που δηλώνουν με μια γκρίνια στον ουρανό, εγκαθίστανται σε μια ρυθμική ροή.
Οι περαστικές και ξεχειλισμένες κραυγές των γειτόνων που ζουν μακριά ο ένας από τον άλλο στα πιο βαθιά διαμερίσματα. χτυπώντας πόρτες, τρέμοντας παράθυρα, ραγίζοντας καρδιές, χτυπώντας παιδιά…
Με το κείμενο όπου η ατυχία μετατρέπεται σε κλάματα, που αγγίζει όλη μας τη ζωή. Χορωδία ταλαιπωρίας Είναι ένα παιχνίδι δύσκολο να το περιγράψεις και συναρπαστικό να το βλέπεις χωρίς ανάσα. Δύο τρομεροί ηθοποιοί παίζουν το πολύπλοκο πολυφωνικό ρεφρέν των 14 χαρακτήρων, άντρες, γυναίκες, νέοι, μεγάλοι, παντρεμένοι, άγαμοι, παιδιά και σκύλοι. “Η κηδεία του Cambaz”με τη Seda Türkmen, τον υπέροχο ομιλητή του “Ο Kader μπορεί”Τη φωνή τους εκφράζει ο Deniz Karaoğlu, ο εξαιρετικός ερμηνευτής του.
δεύτεροςκατ Ο Μουράτ, η Σέντα και η Ντενίζ, που είναι φίλοι στην ίδια κοινότητα για χρόνια, άρχισαν να συνεργάζονται πριν από τη δημοσίευση του κειμένου. Ο Μουράτ σε συνέντευξή του, Ο ίδιος δηλώνει ότι έγραφε πάντα το κείμενο ακούγοντας τις φωνές τους και μαντεύοντας πώς θα μπορούσαν να ενεργήσουν και ότι ο Ντενίζ και η Σέντα συνέβαλαν πολύ στην τρισδιάσταση αυτών των χαρακτήρων κατά τη διάρκεια των προβών.
Όπως έχω πει Χορωδία ταλαιπωρίας όχι όπως περιγράφεται. Το κοινό, ακολουθώντας το δίδυμο, που χωρίς να σηκωθεί από τις κάλπες κάθεται για 65 λεπτά, περνώντας αμέσως από τη μια προσωπικότητα στην άλλη με κάθε χτύπημα στην κάλπη, και ξεχωρίζοντας κάθε χαρακτήρα με μεγάλη δεξιοτεχνία με το πρόσωπο, το σώμα, τον τόνο του φωνής και μίμησης, κάνουν το δρόμο τους χωρίς να χαθούν μέχρι το τέλος χάρη στις τέλειες ερμηνείες των Deniz και Seda. Ο σκύλος του Ντενίζ και ο αφέντης Χότζα ντε Σέντα δεν πρέπει να ξεχαστούν.
29 Νοεμβρίου, 13 και 22 Δεκεμβρίου Σκηνή Kadıköy Boaέως 16 Δεκεμβρίου, ΣΗΜΕΙΟπαλιό μέρος του Φαράγγι σκηνής Hannκαι στις σκηνές της Κωνσταντινούπολης όλη τη σεζόν…
Ευτυχώς, όλη η τριλογία είναι σκηνοθετημένη. Λέω να μη λείπει κανένα.
Το νέο θεατρικό κομμάτι της DEA στο 25ο Φεστιβάλ Θεάτρου της Κωνσταντινούπολης
«Το όνειρο του Γαβριήλ»
Σεμά Ελσίμ, Κάτσε κάτω Zakuto και Ozgur Elcim Ιδρύθηκε το 2020 από Θέατρο ΔΕΑ, τα πρώτα παιχνίδια «Φεραμούζ Πις!‘Συμμετείχε στο 24ο Φεστιβάλ Θεάτρου της Κωνσταντινούπολης. Επίσης έγραψε η Sema Elcim, Αχμέτ Σάμι Οζμπουντάκδεύτερες παραγωγές σε σκηνοθεσία «Το όνειρο του Γαβριήλ» Είναι και φέτος στο φεστιβάλ.
«Το όνειρο του Γαβριήλ» Επικεντρώνεται στις λίγες μέρες έξι ανθρώπων που ζουν διαφορετικές ζωές την ίδια περίοδο, στο χαοτικό περιβάλλον της αναταραχής που δημιουργούν οι Σύροι πρόσφυγες που φεύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο στο ελληνικό νησί της Λέσβου, επαναστατώντας ενάντια στις δύσκολες συνθήκες στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόρας. , που αποκαλούν «κόλαση στη γη».
Βέρνη (Μπανού Τσιτσέκ) και γιουκ (Kerem pilavci), αγνοώντας ο ένας για τον άλλον το μέλλον του δεκαετούς γάμου τους, επέλεξαν τη Λέσβο για να εφαρμόσουν τις διάφορες αποφάσεις που πήραν. Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού που νοίκιασαν για τις διακοπές, η Αγγελική, που μετανάστευσε από την Κωνσταντινούπολη στο νησί μετά τα επεισόδια της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου (Τσιτσέκ Ντίλιγκιλ) και ο σύζυγός της Άγγελος (Μπουράκ Ταμντογκάν). Ενώ η Αγγελική ανησυχεί για την κόρη τους Ελένη, που πήγε να σπουδάσει ιατρική στην Αθήνα, παντρεύτηκε έναν τοξικομανή καλλιτέχνη και δύο φορές απόπειρα αυτοκτονίας, ο Άγγελος, που τείνει να ξεχάσει ότι στην πραγματικότητα είναι μετανάστης, αναζητά ριζικές λύσεις στο «προσφυγικό πρόβλημα». . Καθώς η Μπέρνα και ο Μπερκ εγκαθίστανται στα «ιστορικά» σπίτια των «περίεργων» ιδιοκτητών τους, του Μιρβάν (ο Μιρβάν, που γλίτωσε από τον συριακό εμφύλιο και παγιδεύτηκε στον καταυλισμό Μόρα στη Λέσβο)Έρσιν Χόουπ Γκιουλέρ) και η Γιάνα (Aysegul Tekin), ψάχνει τρόπους να φύγει από το νησί. Ενώ η Mirvan συνεχίζει να ελπίζει να φύγει για τη Γερμανία, η Yana ονειρεύεται να επιστρέψει σε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πια, με το νεογέννητο μωρό της, τις ανεπανόρθωτες πληγές που προκάλεσε στο σώμα και την ψυχή της ο φόνος της μεγαλύτερης κόρης της. Υποδύεται τον Δημήτρη, με καταγωγή από το νησί, ακόμα ερωτευμένος με την Ελένη. Εμφανίστηκε ο ΜπατούρΠαίζει επίσης το ρόλο του αφηγητή / αγγελιοφόρου στο παιχνίδι.Ο Γαβριήλ, ο αποθανών άγιος του μυστηριώδους μοναστηριού που κοιτάζει το νησί από ψηλά, έχει γίνει ελπίδα σωτηρίας για τις γυναίκες αυτών των τριών οικογενειών.
“Feramuz Pis”Η Sema Elcim, που νομίζω ότι έκανε ημιτελή δουλειά παρόλο που ξεκίνησε με μια ενδιαφέρουσα ιδέα, μας θυμίζει ότι ακόμα και στη σχετικά άνετη ζωή μας δεν μπορούμε να «ξεφύγουμε» από αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη. «Το όνειρο του Γαβριήλ» Έγραψε ένα λαμπρό κείμενο που ξεπέρασε κατά πολύ το πρώτο του παιχνίδι. Ο νεαρός συγγραφέας μπορεί να γνώριζε ως Berna and Berk, ή
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η ρεαλιστική ανάλυσή του για τον Άγγελο και την Αγγελική, που μπορεί να μην είχε γνωρίσει ποτέ, καθώς και η πειστική ματιά που έβλεπε σε χαρακτήρες όπως ο Μιρβάν και η Γιάνα που μπορεί να συναντήσει καθημερινά. Δεν ήταν μόνο ο Άγγελος και η Αγγελική, αλλά οι αγαπημένοι μου φίλοι από το λύκειο και το κολέγιο, ο Γιάνης, ο Νίκος και ο Χρήστος, που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα από τα κύματα αμοιβαίου μίσους και δυσπιστίας που σάρωσαν σαν τσουνάμι μετά τις 6-7 Σεπτεμβρίου. ; Ήταν ο Στέλιο, ο πρώτος κουρέας ανδρών στην Κωνσταντινούπολη, που μου έκοψε τα μαλλιά για δεκαετίες και όταν συναντηθήκαμε χρόνια αργότερα στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε, είπε: «Μη νομίζεις, όχι ότι υπάρχει διαφορά με τον Βρε Ερντογάν. Εκεί με αδίκησαν, ήρθα εδώ, εξοστρακίστηκα λόγω του «Τούρκικου»».
Ο σκηνοθέτης Özbudak μετέφερε το πολυχώρο κομμάτι, για το οποίο αναλαμβάνει και τη σκηνογραφία, σε μια τοποθεσία, μια ξύλινη προβλήτα που εκτείνεται από τη μια πλευρά στη θάλασσα και από τη μια πλευρά στη στεριά. Σε αυτήν την κινητή παιδική χαρά που μπορούν να τραβήξουν οι παίκτες και να περιστραφούν αριστερά και δεξιά, οι μη σκηνικοί χαρακτήρες κάθονται σε ξύλινες καρέκλες γύρω από την προβλήτα, δίνοντας έμφαση τόσο στη χρονική φύση των γεγονότων. Η διαχείριση των παικτών είναι εξαιρετική, όπως πάντα. Πάνω από όλα Φεραμούζ Πις!».Το γεγονός ότι ορισμένοι ηθοποιοί που ερμήνευσαν άσχημα επειδή σκηνοθετήθηκαν άσχημα έχουν κάνει θαύματα για άλλη μια φορά αποδεικνύει πόσο σημαντικός είναι ένας καλός σκηνοθέτης.
Λες και αυτό που μπορεί να γίνει με ένα κασκόλ/κόκκινο πέπλο είναι η συνταγή για δημιουργικότητα. Είναι ένα πολύ καλογραμμένο, σκηνοθετημένο και ερμηνευμένο έργο. Δεν πρέπει να χάσετε, 10 Δεκεμβρίου και 21 Ιανουαρίου ΣΗΜΕΙΟτο παλιό μέρος του στο Kanyon Hann Sahne‘πολύ. Απολαύστε την παρακολούθηση.
“Φαγητό σπασίκλα. Περήφανος μπέικον λάτρης. Θανάσιμος αλκοόλ. Εξοργιστικά ταπεινός λύτης προβλημάτων. Πιστοποιημένος γκουρού μπύρας.”
