Καθώς το ενδιαφέρον των εργοδοτών σε όλο τον κόσμο για την εξ αποστάσεως εργασία μειώνεται, όπως αποδεικνύεται από την τελευταία ανάλυση από την πλατφόρμα «Linkedin», η οποία διαπιστώνει ότι ο αριθμός των διαφημίσεων για αυτή τη μορφή εργασιακής δέσμευσης μειώνεται, στη Σερβία μια τέτοια συνεργασία εξακολουθεί να είναι μεταξύ των αγαπημένων πλεονεκτημάτων της εργαζομένων, ιδιαίτερα ειδικών πληροφορικής. Μία στις τρεις διαφημίσεις στον τομέα της πληροφορικής αναφέρεται σε αυτό το είδος εργασίας, σύμφωνα με στοιχεία του μεγαλύτερου ιστότοπου εργασίας helloworld.rs. Μπορεί η τρέχουσα ενεργειακή κρίση, καθώς και η φθίνουσα σημασία της πανδημίας στην αγορά εργασίας, να επηρεάσουν τους τοπικούς εργοδότες να χάσουν το ενδιαφέρον τους για πρόσληψη απομακρυσμένων εργαζομένων;

Ο Dragoljub Rajić από το Δίκτυο Υποστήριξης Επιχειρήσεων υπενθυμίζει ότι στον ιδιωτικό τομέα στη Σερβία, το 18-22% των εργαζομένων εργάζεται στο διαδίκτυο, αλλά οι εταιρείες πληροφορικής είναι επίσης πιο πιθανό να επιμείνουν να έρθουν οι εργαζόμενοι στη δουλειά.

– Αυτή η τάση σε όλο τον κόσμο έχει παρατηρηθεί σε συναντήσεις με διευθυντικά στελέχη, καθώς οι εργαζόμενοι χρειάζονται όλο και περισσότερο να βλέπονται προσωπικά, προκειμένου να κλείσουν σημαντικές συμφωνίες. Στην πραγματικότητα, έχει αποδειχθεί ότι ο όγκος των νέων συναλλαγών που πραγματοποιούνται είναι σημαντικά χαμηλότερος όταν διαπραγματεύονται ηλεκτρονικά. Ειδικά με νέες εταιρείες που μόλις άρχισαν να δουλεύουν. Η σωματική επαφή αφήνει περισσότερο χώρο για καλύτερες προσφορές από ό,τι όταν υπάρχει διαδικτυακή επικοινωνία – λέει ο Rajić. Υπενθυμίζει ότι η κοινωνικοποίηση είναι σημαντική και για τις εταιρείες, γι’ αυτό και υπάρχει αυτή η τάση επιστροφής στις εταιρείες.

– Αν και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη Σερβία παρατηρούν ότι οι πωλήσεις τους μειώνονται εάν εργάζονται στο διαδίκτυο, η ανάπτυξή τους επίσης μένει στάσιμη, επειδή δεν υπάρχει ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων με νέους πελάτες. Εκτός από τον τομέα της πληροφορικής, στη Σερβία υπάρχει διαδικτυακή εργασία στο κομμάτι των διοικητικών και οικονομικών υποθέσεων, αλλά και σε όλα τα συστήματα που βασίζονται σε εξωτερικά προσβάσιμες ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Έτσι μπορεί να γίνει σε ένα καλό μέρος των συναλλαγών που σχετίζονται με την οργάνωση των μεταφορών και της κυκλοφορίας, τα logistics και το μάρκετινγκ, από την προετοιμασία μέχρι την έκδοση… – παραθέτει .

Ωστόσο, τη στιγμή που η πανδημία υποχώρησε και οι πολίτες επέστρεφαν ομαδικά στα γραφεία, ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, άρχισαν να εξετάζουν το ενδεχόμενο επιστροφής της εξ αποστάσεως εργασίας προκειμένου να εξοικονομήσουν ενέργεια στις εταιρείες. Μπορεί αυτό να επηρεάσει και την οικονομία μας;

– Όλα εξαρτώνται από χώρα σε χώρα, πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα. Στο τέλος, όλα θα καταλήξουν σε μια σύσταση, εκτός εάν οι κυβερνήσεις κάνουν μια γενική πρόταση στις επιχειρήσεις. Ωστόσο, εάν υπάρχει ανάγκη για φυσική αλληλεπίδραση, οι εταιρείες θα συνεχίσουν να προτιμούν τη ζωντανή εργασία ακόμη και υπό τέτοιες συνθήκες, ανεξάρτητα από την κρίση. Διότι, να έχετε κατά νου ότι όλα εξαρτώνται από το επίπεδο ανάπτυξης της οικονομίας. Οι οικονομίες που βασίζονται στην εργασία και τις υπηρεσίες γνώσης, όπου εκτελείται λιγότερο άμεση καθημερινή σωματική εργασία, θα έχουν υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων στη διαδικτυακή σφαίρα – εξηγεί ο Rajić. Προσθέτει ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύει για τη Σερβία, γιατί η πλειοψηφία των εργαζομένων μας πρέπει να έρθουν στη δουλειά για να δουλέψουν, γιατί μιλάμε για πωλητές, εργάτες αποθήκης, μεταφορείς εμπορευμάτων, εργάτες σε μηχανές στα εργοστάσια…

Έρευνες δείχνουν ότι στον ιδιωτικό τομέα στη Σερβία, το 18-22% των εργαζομένων κάνουν τη δουλειά τους στο Διαδίκτυο, και αυτό μόνο στις μεγάλες πόλεις, επειδή στις πόλεις της ενδοχώρας είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ίσως μόνο το 5% κάνει επιχειρήσεις με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, αν η έρευνα περιελάμβανε τον δημόσιο τομέα, όπου υπάρχει και διαδικτυακή εργασία, αλλά γίνεται λιγότερο λόγος, το ποσοστό των εργαζομένων που εργάζονται από το σπίτι θα ήταν κάτω από 18%.