MEDIMAGAZINE – “Ενώ πολλοί διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν πολύτιμες θεραπευτικές εμπειρίες, ο ελληνικός πολιτισμός πρέπει να θεωρείται το λίκνο της σύγχρονης ιατρικής. Η εμπειρία του ΙπποκράτηΑυτοκρατορίαΠρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η προσπάθεια διαχωρισμού της ιατρικής από το πεδίο της φιλοσοφίας, που διαμορφώθηκε κυρίως από τον Πλάτωνα, εστιάζοντας Τα τελευταία εκατό χρόνια, η ιατρική έχει γίνει ένας ανεξάρτητος κλάδος.

Η Ιπποκρατική ιατρική είναι τέχνη (techne) και θα πρέπει να επανέλθουμε στη σκέψη που έχει αναπτύξει σε αυτόν τον τομέα. Ο όρος «τέχνη» που περιγράφει την ιατρική (τεχνική iatrike) πρέπει να περιγράφεται ξεκινώντας από τα βασικά στοιχεία. Για αυτό, πρώτα απ’ όλα, η τέχνη της προ-αριστοτελικής εποχής (techneΠρέπει να θέσουμε τα βασικά της κατανόησης [1]:

• “Techneείναι πληροφορίες που σχετίζονται με έναν συγκεκριμένο τομέα. Υπάρχει λοιπόν ένα αντικείμενο εργασίας και μελέτης της φύσης αυτού του αντικειμένου.
• Οργανώνεται σύμφωνα με συγκεκριμένο στόχο.
• Αυτό δίνει ένα χρήσιμο αποτέλεσμα.
• Απαιτεί την κυριαρχία γενικών ορθολογικών αρχών που μπορούν να εξηγηθούν και επομένως να διδαχθούν.

Υπό το φως αυτών των αρχών, η τέχνη της ιατρικής, δηλαδή “τεχνική iatrikeμπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

• Το συγκεκριμένο πεδίο σπουδών του είναι το άρρωστο ανθρώπινο σώμα.
• Στόχος της ιατρικής τέχνης είναι να θεραπεύει και να βοηθά τον ασθενή.
• Το προϊόν (αποτέλεσμα) της ιατρικής τέχνης είναι η κατάσταση υγείας που επιφέρει σε κάθε ασθενή.
• Η τέχνη της ιατρικής διερευνά γενικές αρχές και προσφέρει μια λογική εξήγηση των πράξεών του.

Ο Ιπποκράτης, ο οποίος ήταν μέλος της Ασκληπιείου σχολής μέσω του πατέρα και του παππού του, έκανε αυτές τις δηλώσεις με βάση κάποια κριτική που δεχόταν στην εποχή του. Εκείνη την εποχή, οι παραδοσιακοί θεραπευτές και οι θεραπευτές των ναών (θρησκευτικά θεραπευτικά ιδρύματα της εποχής) είχαν αντιρρήσεις για την τέχνη της ιατρικής. Σύμφωνα με αυτούς, η ιατρική δεν ήταν θέμα τέχνης, αλλά τύχης. Η θεραπεία δεν ήταν το επίτευγμα της τέχνης, αλλά η τύχη. Ωστόσο, υπό το φως των αρχών που συνοψίσαμε παραπάνω, η ανάγκη να γίνει τέχνη σε σοβαρό επίπεδο συνείδησης είναι εντυπωσιακή. Ο Ιπποκράτης, ο οποίος εισήγαγε την ιατρική ως τέχνη στην αρχαία Ελλάδα και συστηματοποίησε τη διδασκαλία, χαιρετίστηκε στη Σύγκλητο της Αθήνας ως μια προσωπικότητα σεβαστή σε όλη την Ελλάδα για τα επιτεύγματά του. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι χρόνια μετά τον Ιπποκράτη, έχουμε ακόμα να υπερασπιστούμε την ιατρική τέχνη σε αυτή τη γεωγραφία. Αν το θέμα ήταν απλώς μια καθαρά θεωρητική συζήτηση, κανείς δεν θα ενδιαφερόταν αν παρέμενε μια ατελείωτη συζήτηση μεταξύ μερικών πολύ ενδιαφερόμενων ακαδημαϊκών. Δυστυχώς, η κατάσταση είναι πιο σοβαρή από αυτό.

Ο Ιπποκράτης, πρώτα απ’ όλα, εναντίον όσων αμφισβητούν την εγκυρότητα και την αποτελεσματικότητα της ιατρικής τέχνης για τα δικά τους συμφέροντα.τεχνική iatrikeΜάλλον δεν συνειδητοποίησε ότι ήταν ο πρωτοπόρος της σύγχρονης ιατρικής όταν έθεσε τις αρχές της. Ωστόσο, 2500 χρόνια μετά τον Ιπποκράτη, οι σύγχρονοι Ασκληπιείς ιερείς, κάτω από την επίθεση ενός άλλου σεχταρισμού στις ίδιες χώρες, δημιούργησαν ένα νέοτεχνική iatrikeΕπισημοποιήθηκαν για να αποδείξουν τις αρχές τους παρά τη θέλησή τους. Σε αντίθεση με τον Ιπποκράτη, θα ήταν μάταιο για τους σύγχρονους Ασκληπιείς να ελπίζουν προς όφελος της λογικής. Φαίνεται ότι τα ερωτήματα που έρχονται αυτή τη φορά δεν μπορούν να απαντηθούν με βάση τη λογική. Το κίνημα αμφισβήτησης γιατρών και αμφισβήτησης της ιατρικής έχει γίνει μαζικό από τον Μάρτιο του 2022. Ας αφήσουμε το ζήτημα της θέσης των εργαλείων επικοινωνίας σε αυτό το αρχείο στους επαγγελματίες και ας εστιάσουμε στις καταστροφικές συνέπειες του προβλήματος για τους γιατρούς.

Ο γιατρός ως θύμα

Οι γιατροί έχουν εκτεθεί σε διάφορες πράξεις βίας για πολλά χρόνια, όπως φαίνεται σε πολλές διαφορετικές χώρες ή άλλες επαγγελματικές ομάδες. Παρακάτω είναι η λίστα που μάλλον λείπει, αναφέρονται αρκετοί γιατροί που σκοτώθηκαν εν ώρα υπηρεσίας στο νοσοκομείο.

2 Αυγούστου 1988: Καρδιοχειρουργός Αναπλ. Dr. Edip Kürklü (Νοσοκομείο Κωνσταντινούπολης-Τοπκαπί)

11 Νοεμβρίου 2005: Ο θωρακοχειρουργός Prof. Dr. Göksel Kalaycı (Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης-Νοσοκομείο Ιατρικής Σχολής Κωνσταντινούπολης)

15 Ιανουαρίου 2008: Πνευμονολόγος Dr. Ali Menekşe (Giresun-Lung Disease Hospital) – Το νοσοκομείο διορίστηκε.

17 Απριλίου 2012: Ο θωρακοχειρουργός Dr. Ersin Arslan (Κρατικό Νοσοκομείο Γκαζιαντέπ-Δικηγόρος Cengiz Gökçek) – Το νοσοκομείο ονομάστηκε.

30 Νοεμβρίου 2012: Βοηθός επείγουσας ιατρικής Dr. Melike Erdem (Νοσοκομείο Εκπαίδευσης και Έρευνας της Κωνσταντινούπολης-Ümraniye) – μην εκπλαγείτε από τον θάνατο από αυτοκτονία, έβαλε τέλος στη ζωή της πηδώντας από τον έκτο όροφο από το νοσοκομείο λόγω της κατάθλιψής του αφού υπερασπίστηκε την καταγγελία του SABİM.

29 Μαΐου 2015: Θωρακοχειρουργός Dr. Kamil Furtun (Samsun – Samsun Thoracic Diseases and Thoracic Surgery Hospital)

19 Νοεμβρίου 2015- Ειδικός Γυναικολογίας και Μαιευτικής Δρ. Aynur Dağdemir (Νοσοκομείο Samsun-Buyuk Anadolu)

2 Οκτωβρίου 2018: Ψυχίατρος Dr. Fikret Haciosman (Κωνσταντινούπολη – Νοσοκομείο Medicana)

δάσκαλος. Οι διαφάνειες παρουσίασης των μαρτύρων του επαγγέλματός μας που ετοίμασε ο Haluk Eraksoy (πιθανώς το 2016) είναι προσβάσιμες από την αντίστοιχη διεύθυνση Διαδικτύου. [2].

Ο γιατρός ως θύμα

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Çukurova Medical Journal το 2020 ανέλυσε τις κλήσεις Code White που έγιναν το 2018 και ανέφερε μερικά ενδιαφέροντα αποτελέσματα. [3]. Ως αποτέλεσμα, 9108 περιστατικά Code White καταγράφηκαν μόνο το 2018. Το 77,5% εξ αυτών ήταν λεκτική, το 18,7% λεκτική και σωματική κακοποίηση (1705 περιπτώσεις) και το 3,8% (342 περιπτώσεις) σωματική κακοποίηση. Το 53,3% των αναφορών προέρχεται από δημόσια νοσοκομεία και το 35,2% από εκπαιδευτικά και ερευνητικά νοσοκομεία (88,5% συνολικά). Το 37,9% των περιστατικών Code White διαπράχθηκαν από τμήματα επειγόντων περιστατικών και το 29,8% από εξωτερικά ιατρεία. Ενώ το 47,0% των βίαιων περιστατικών στρέφεται εναντίον ιατρών, το 35,4% στρέφεται εναντίον μη ιατρού προσωπικού υγειονομικής περίθαλψης.

Μετά τις κοινοποιήσεις αυτές κινήθηκαν νομικές διαδικασίες για 78 αιτήματα. Σε αυτές τις 78 συναλλαγές διώχθηκαν 76 άτομα για 122 αδικήματα. Ως αποτέλεσμα της δίωξης επιβλήθηκαν δικαστικά πρόστιμα για 68 αδικήματα και ποινές φυλάκισης για 54 αδικήματα.

Όπως φαίνεται σε αυτήν την ανάλυση, υποθέτοντας ότι η λεκτική κακοποίηση δεν έχει σημασία και δεν υπάρχει ανάγκη τιμωρίας για αυτούς τους λόγους (δηλαδή μπορείτε να προσβάλλετε το προσωπικό του νοσοκομείου όπως θέλετε), μπορούμε χονδρικά να υπολογίσουμε ότι υποβλήθηκαν 78 αιτήματα για συνολικά 2047 αναφορές που περιλαμβάνει σωματική βία. Με άλλα λόγια, διαπιστώνουμε ότι το 3,8% των καταγγελιών βίας αποτελούν αντικείμενο δικαστικής αναφοράς και το ποσοστό φυλάκισης μεταξύ των αδικημάτων που εντοπίστηκαν σε αυτές τις αναφορές είναι 44,3%. Από αυτό το σύνολο δεδομένων και μόνο, μπορούμε να συμπεράνουμε: Εάν χτυπήσετε έναν γιατρό σε ένα νοσοκομείο, ο κίνδυνος να φυλακιστείτε σε αντάλλαγμα φαίνεται να είναι 1,7%. Αν το πάρουμε ως 2%, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν θα είσαι στη φυλακή μέχρι να κερδίσεις 50 γιατρούς. Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν 150.000 γιατροί που εργάζονται στην Τουρκία, αν κερδίσεις όλους τους γιατρούς, μπορείς να κερδίσεις 147.000 γιατρούς για το τίποτα (ή πληρώνοντας πρόστιμο), ενώ μόνο 3.000 περιπτώσεις οδηγούν σε ποινές φυλάκισης. Όπως βλέπετε, δεν μιλάει μάταια ο αγαπητός πολίτης που λέει στη συνέντευξη του δρόμου ότι το μεγαλύτερο πλούτο του είναι να χτυπάει γιατρό…

Υπάρχει νόμος που προστατεύει τον εγκληματία;

Αξιοσημείωτο είναι ένα άρθρο του Μεχμέτ Αρσλάν, το οποίο διερευνά τις διαφορές μεταξύ Τουρκίας και Γερμανίας στα ποινικά μέτρα κατά της βίας κατά των εργαζομένων στον τομέα της υγείας. [4]. Στο τουρκικό ποινικό δίκαιο (TCK άρθρο 35 στ. 1), για να προκύψει η ευθύνη της αναγνώρισης, η εκτέλεση της αναγνώρισης και οι πράξεις που έγιναν πριν από την εκτέλεσή της πρέπει να είναι κατάλληλες, γεγονός που μειώνει το εύρος της ευθύνης που θα προκύψει ως αποτέλεσμα της εγκληματικής απόπειρας. Στο γερμανικό ποινικό δίκαιο (GermanCK 22 f. 1), η ευθύνη προκύπτει από την έναρξη της απόπειρας. Ο Μεχμέτ Αρσλάν δίνει το ακόλουθο παράδειγμα στο άρθρο του:

Ας υποθέσουμε ότι ένας ασθενής (ή ένας γονέας ενός ασθενούς) πετάει ένα ποτό για κατοικίδιο στο τραπέζι στον γιατρό στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης. Σύμφωνα με το τουρκικό ποινικό δίκαιο, δεν μπορεί να επιβληθεί ποινική ευθύνη γιατί η προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής και το πλαστικό γυαλί δεν είναι κατάλληλο για τραυματισμούς. Ωστόσο, το γερμανικό ποινικό δίκαιο δεν ασχολείται με λεπτομέρειες όπως το γυαλί κατάλληλο για τραυματισμό ή το χτύπημα του γιατρού. Ας μην αποκλίνουμε περαιτέρω στη νομική βιβλιογραφία εδώ, αλλά μπορούμε να συμφωνήσουμε στα εξής: Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καταπολέμηση της βίας είναι ξεκάθαρα και το ποινικό μας δίκαιο δεν φαίνεται πολύ τιμωρητικό εκτός εάν η επίθεση γίνεται απευθείας εναντίον ορισμένων ομάδων ( δικαστές, εισαγγελείς, στρατιωτικοί, αστυνομικοί κ.λπ.). Τουλάχιστον μέχρι να σε σκοτώσει κάποιος…

Η τέχνη είναι μεγάλη, η ζωή είναι μικρή

Οι γιατροί προσβάλλονται, ξυλοκοπούνται, τραυματίζονται και σκοτώνονται. Υπάρχει ο ορισμός του «γιατρού που αξίζει τον ξυλοδαρμό». Ούτως ή άλλως, το ερώτημα συνοψίζεται αμέσως στο πόσα χρήματα κερδίζουν οι γιατροί και ο γιατρός θεωρείται ως ένας κακοποιός που κλέβει χρήματα από την τσέπη κάποιου.. Εάν υπάρχει πεποίθηση ότι ο γιατρός (ή οι γιατροί) είναι ένοχοι σε ένα θέμα, το θέμα είναι “Το TTB έκλεισεσυνδέεται με το σύνθημά τους. Τα σωματεία των γιατρών ή η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γιατρών θεωρείται βαθμός απληστίας. Οι γιατροί προσπαθούν να προστατεύσουν τη λογική τους κοροϊδεύοντας την κατάσταση. Το hashtag «#tıpfakultelerikapatılsın», το οποίο προωθείται πρόσφατα από γιατρούς, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα. Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι καθόλου αστεία, δυστυχώς.

Πρέπει να υπερασπιστούμε την τέχνη της ιατρικής, 2500 χρόνια μετά τον Ιπποκράτη, ενάντια στην παράλογη σκέψη και τις συζητήσεις υπέρβασης. Ωστόσο, όπως είπε ο Ιπποκράτης: «Ars longa, vita brevis, occasio praeceps, experimentum periculosum, udicium difficile». Στα Τουρκικά: η τέχνη είναι μεγάλη, η ζωή μικρή, οι ευκαιρίες φευγαλέες, οι εμπειρίες εξαπατούν, η λήψη αποφάσεων δύσκολη.

Δάσκαλος. Δρ Αντίλ Πολάτ

Μάρτιος 2022

Bagcilar, Κωνσταντινούπολη

Πόροι:

1 Bjorn Hofmann. Η Ιατρική ως Techne – Μια προοπτική από την αρχαιότητα. Journal of Medicine and Philosophy 2003, Vol. 28, αρ. 4, σελ. 403–425

2 https://www.klimik.org.tr/wp-content/uploads/2016/06/Meslek-%C5%9Eehitlenen-Haluk-ERAKSOY.pdf (Πρόσβαση στις 21 Μαρτίου 2022)

3 Ναζάν Τορούν. Αξιολόγηση δεδομένων Code White για τη βία. Cukurova Med J 2020;45(3):977-984 DOI: 10.17826/cumj.726340

4 Mehmed Arslan. Σύγκριση μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας, ποινικά μέτρα κατά της βίας που ασκείται από επαγγελματίες υγείας. Περιοδικό TBB 2019 (145) (http://tbbdergisi.barobirlik.org.tr/m2019-145-1882) – πρόσβαση στις 22 Μαρτίου 2022.