Σύμφωνα με τον ίδιο, το κύριο πρόβλημα με την ταινία «Barbie», που εντείνεται τα τελευταία 20-30 λεπτά, είναι ότι προσπαθεί να είναι εντελώς σοβαρή, αλλά ως επί το πλείστον δεν είναι μια παραδοσιακή ταινία στούντιο από πολλές απόψεις – όραμα , το χιούμορ υποβοηθήθηκε πολύ και από τους δύο ρόλους, κυρίως τον Ράιαν Γκόσλινγκ ως Κεν. Εδώ, εκμεταλλεύεται αυτή την ανόητη γοητεία όχι ενός άντρα αλλά μιας κούκλας.

«Συμφωνώ κάπως ότι η ταινία δεν έχει ισορροπία, αλλά προσπαθεί επίσης να είναι δίκαιη με τον χαρακτήρα του Ken και να δείξει ότι ο απατηλός κόσμος της Barbie, με ένα βασίλειο που κυριαρχείται εξ ολοκλήρου από γυναίκες, αφήνει όλους τους Kens να αισθάνονται αποξενωμένοι και ανικανοποίητοι. το φινάλε παρουσιάζει την ιδανική κοινωνία αρμονίας όλων εκείνων που θέλουν να μπορούν να υπάρχουν και να κάνουν το καλύτερο», είπε ο Πάβελ Σιμεόνοφ, ο οποίος βρήκε την ταινία αρκετά διαφορετική και διασκεδαστική, αυτό που περίμενε.

“Το ενδιαφέρον του θεατή είναι σε όλες τις συνοπτικές ιδέες και τις κωμικές αποφάσεις, και οι πιο αστείες στιγμές έχουν αληθινό χρώμα. Η ταινία λάμπει όταν η Barbie είναι στον κόσμο της και κάτι μπορεί να σου τραβήξει το μάτι”, πιστεύει επίσης ο Simeonov. .