Η Τουρκία, η οποία τερμάτισε τρίτη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και έχασε την ευκαιρία να συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 και στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, άνοιξε μια νέα σελίδα πριν από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008. χρυσός μια σελίδα…

ΕΥΡΩ Η ομάδα Crescent and Star υπό την ηγεσία του Fatih Terim, ο οποίος αποφάσισε να συμμετάσχει το 2008, συνέχισε να εργάζεται για αυτόν τον στόχο. Αντιμετωπίζοντας Ελλάδα, Νορβηγία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Ουγγαρία, Μάλτα και Μολδαβία στον όμιλο C κατά τη διάρκεια των προκριματικών, η Τουρκία τερμάτισε τον όμιλο στη δεύτερη θέση πίσω από την Ελλάδα χάρη στα καλά της αποτελέσματα και προκρίθηκε να συμμετάσχει στον τελικό του EURO 2008 που φιλοξενήθηκε στην Αυστρία και την Ελβετία.

Ανοίξαμε το τουρνουά στο οποίο επρόκειτο να γράψουμε ιστορία με τον αγώνα με την Πορτογαλία, αλλά απογοητευτήκαμε. Φύγαμε από το γήπεδο χάνοντας 2-0 χάρη στα γκολ που πέτυχαν οι Πέπε και Μεϊρέλες στο δεύτερο ημίχρονο. Μετά τον αγώνα, ο Φατίχ Τερίμ προσπάθησε να παραμείνει αισιόδοξος λέγοντας: “Δεν θα χάσουμε την ελπίδα μας. Η σημασία του αγώνα με την Ελβετία έχει αυξηθεί ξανά”.

Όπως η Τουρκία, έτσι και η Ελβετία έχασε τον πρώτο της αγώνα. Με άλλα λόγια, καμία ομάδα δεν είχε την πολυτέλεια να χάσει. Έβρεχε πολύ στο στάδιο St. Jakob Park στη Βασιλεία. Η Ελβετία έκλεισε το ημίχρονο με γκολ του τουρκικής καταγωγής παίκτη Χακάν Γιακίν, προηγούμενη με 1-0. Αν ο Χακάν Γιακάν έστελνε την μπάλα στην κενή εστία στο 35ο λεπτό, όλες οι ελπίδες μας θα είχαν τελειώσει.

Υπήρχε μια πολύ διαφορετική Türkiye στον αγωνιστικό χώρο στο δεύτερο ημίχρονο. Πήραμε ισοπαλία με τον Semih Şentürk, τον οποίο έφερε ο Fatih Terim στο ημίχρονο. Στη συνέχεια, οι δύο ομάδες έχασαν μεγάλες ευκαιρίες. Ο Arda Turan ανέβηκε στη σκηνή λίγα λεπτά πριν το τέλος ενός αγώνα που κόβει την ανάσα. Κερδίσαμε το γκολ της Ελβετίας με ένα υπέροχο γκολ και βγήκαμε νικητές από το γήπεδο με 2-1.

Μετά ήταν οι εξετάσεις της Τσεχίας και έπρεπε να κερδίσουμε ξανά. Ωστόσο, είχαμε πολλούς τραυματισμούς και απείμασταν πολύ από το να είμαστε η ιδανική ομάδα. Οι Τσέχοι ήταν οι πιο αποτελεσματικοί στο πρώτο ημίχρονο και σκόραραν με κεφαλιά του Κόλερ. Αν και ο Plasil διπλασίασε τη διαφορά σε 62 λεπτά, αντίθετα με τις προσδοκίες, δεν κάνουμε πίσω.

Το γκολ του Αρντά Τουράν πυροδότησε μια ιστορική επιστροφή στο 75ο λεπτό. Όταν ο Πετρ Τσεχ, ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο, έκανε ένα απίστευτο λάθος στο 87′, το μόνο που έμεινε ήταν ο Νιχάτ Καβετσί να ισοφαρίσει το σκορ στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα. Όταν όλοι πίστευαν ότι ο αγώνας θα κριθεί στα πέναλτι, ο Νιχάτ Καχβετσί πέτυχε ένα εξαιρετικό γκολ στο 90ο λεπτό και έβγαλε την Τουρκία στους δρόμους. Ναι, καταφέραμε να επιστρέψουμε άλλη μια φορά και δεν είχαμε τελειώσει ακόμα.

Τα λόγια του Φατίχ Τερίμ: «Η Τουρκία δεν τελείωσε μέχρι να πει ότι τελείωσε» ήταν πλέον χαραγμένα στο μυαλό όλων. Τίποτα δεν είχε τελειώσει πριν μπουν οι Τούρκοι στα αποδυτήρια!

Τέταρτο Αντίπαλός μας στον τελικό ήταν η Κροατία. Παρόλο που κάναμε ιστορικές επιστροφές απέναντι στην Ελβετία και την Τσεχία, οι Κροάτες θεωρήθηκαν φαβορί για τον αγώνα. Ωστόσο, η Τουρκία ήταν η ομάδα που ξεκίνησε γρήγορα το ματς και έπαιξε πιο επιθετικά. Φαινόταν ότι τα αστέρια και η ημισέληνος δεν ήθελαν να βασιστούν σε θαύματα αυτή τη φορά.

Οι Κροάτες ισορρόπησαν το ματς στο δεύτερο ημίχρονο. Στα επόμενα τμήματα, όταν έπεσε ο ρυθμός, άρχισαν οι παράταση. Η Τουρκία σκόπευε να τελειώσει τη δουλειά σκοράροντας ένα γκολ και οι Κροάτες σκόπευαν να πάνε το ματς στα πέναλτι, αλλά ήταν αυτοί που πέτυχαν το γκολ με τον Κλάνιτς. Επιπλέον, τα λεπτά έδειχναν 119 λεπτά.

Φαινόταν ότι όλα είχαν τελειώσει, είχαμε φτάσει στο τέλος του δρόμου, αλλά ο Semih Şentürk πέτυχε ένα απίστευτο γκολ στο 120+2 λεπτό και είπε: «Δεν τελείωσε μέχρι να πει η Τουρκία ότι τελείωσε». Οι Κροάτες ήταν συντετριμμένοι και η ομάδα των Σταρ και Κρεσέντ ξεκίνησε τη διαδικασία των πέναλτι με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Σκοράραμε, έχασαν και κερδίσαμε τη διαδικασία των πέναλτι με 3-1 και φτάσαμε στα ημιτελικά, ανακοινώνοντας για άλλη μια φορά στον κόσμο τη δύναμη, την επιμονή και την αποφασιστικότητα των Τούρκων.

ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Ναι, ήμασταν στον ημιτελικό και είχαμε φτάσει στο υψηλότερο σημείο που είχαμε φτάσει ποτέ σε τελικό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Αν και αντίπαλός μας στον ημιτελικό ήταν η Γερμανία, όλοι πίστευαν ότι θα παίξουν τον τελικό. Θέλαμε περισσότερα και ήμασταν ακόμα πολύ αποφασισμένοι.

Ξεκινήσαμε έξοχα τον αγώνα στο Saint Jacob Park της Βασιλείας, δεν δώσαμε ανάσα στους Γερμανούς και προηγηθήκαμε με τον Uğur στο 23ο λεπτό. Η Γερμανία ισοφάρισε με τον Σβαϊνστάιγκερ στο 26′ και προηγήθηκε με τον Κλόζε στο 80′. Αυτή η ερώτηση ήταν στο μυαλό όλων. Μπορεί η Τουρκία να επιστρέψει ξανά;

Ναι, επιστρέψαμε. Ο Semih Şenturk σκόραρε ξανά, ισοφαρίσαμε στο 86ο λεπτό και είχαμε μεγάλες ελπίδες να περάσουμε στον τελικό. Αλλά αυτή τη φορά θα χάναμε με ένα γκολ της τελευταίας στιγμής. Αποχαιρετήσαμε δραματικά το τουρνουά στο οποίο γράψαμε ιστορία με το συγκλονιστικό γκολ του Λαμ στο 90ο λεπτό και σηματοδοτήσαμε την επιστροφή μας.

Ξυπνήσαμε από το όνειρό μας με το τελευταίο σφύριγμα του τυχερού μας διαιτητή Μάσιμο Μπουσάκα και φέραμε στο τέλος το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008.

Όχι, ποτέ δεν λυπηθήκαμε, ήμασταν χαρούμενοι. Δεν ήμασταν σοκαρισμένοι, αλλά περήφανοι. Γιατί παλέψαμε μέχρι το τέλος σε κάθε αγώνα, δεν τα παρατήσαμε μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, κάναμε ό,τι μπορούσε, φτάσαμε στα ημιτελικά και επιστρέψαμε από την πύλη του τελικού. Είχαμε γράψει ιστορία, δεν μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα σε αυτές τις συνθήκες.