«Έπρεπε να διεκδικήσω το αξίωμα με ένα στιλέτο στην πλάτη μου!»

Η «λογοτεχνία των θυμάτων» είναι ακριβώς αυτό.

Αν κάτσουν στο τραπέζι των έξι και μείνουν χωριστά, έχουν ένα τραγούδι: «Το έφτιαξα μόνος μου, το βρήκα μόνος μου!». » «Χλόμιασα σαν τριαντάφυλλο!»

***

Κάθε μέρα, χρονιά και εποχή έχει πνεύμα.

Αυτό το πνεύμα αντανακλάται σε πολιτικές, κοινωνικές, ατομικές και θεσμικές συμπεριφορές, συναισθήματα και νοοτροπία.

Στη χθεσινή του ομιλία, ο Κεμάλ Μπέης τόνισε ότι με αυτό το συνέδριο γιορτάζαμε τα 100 χρόνια του κόμματος.

Ωστόσο, οι συμβάσεις έρχονται και παρέρχονται. Τα συνέδρια που επιφέρουν τις αλλαγές που θα βιωθούν και θα κρατηθούν ζωντανές μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Αυτό ακριβώς αποκαλούν φιλόσοφοι, συγγραφείς, πολιτικοί και, για παράδειγμα, συγγραφείς οικονομικών βιβλίων: «το πνεύμα των καιρών»:

«Στην Τουρκία, το έθνος μας πάντα κατάφερνε να προσαρμοστεί στο πνεύμα των καιρών και ξεπέρασε το κράτος, τη γραφειοκρατία, ακόμη και την πολιτική».

Ο Muhterem είπε αυτά τα λόγια όχι για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που γέμισαν τους δρόμους και τις πλατείες για να γιορτάσουν την 100η επέτειο της 29ης Οκτωβρίου, αλλά για το αόρατο κουρδικό μελάνι «Δημοκρατική Πρωτοβουλία» που ξεκίνησε είναι δέκα ετών. (30.09.2013)

Γεια σου, ρε μέρες.

***

Οι εφημερίδες ρώτησαν για την άνοδο των αριστερών κομμάτων στην Ευρώπη κατά την Αραβική Άνοιξη, ξεκινώντας από τη Γαλλία, μετά στη Γερμανία και την Ελλάδα.

Ο Κεμάλ Μπέης απάντησε:

«Το πνεύμα των καιρών απαιτεί σοσιαλδημοκρατία. » (Habertürk 15/05/2012)

Λέγοντας πνεύμα εννοούσε να κάθεσαι σε ένα τραπέζι με έξι καρέκλες και να φωνάζω.

Δεν ήρθε κανείς.

Αλλά η Φατίχα απαγγέλθηκε για 39 βουλευτικές έδρες.

Το CHP χάνει ψηφοφόρους, όχι εκλογές, με τον Kılıçdaroğlu.

***

Το CHP βρήκε χθες τον «νέο» πρόεδρό του.

Σήμερα είναι η μέρα που ο Bülent Ecevit, ο 3ος πρόεδρος του CHP, στάλθηκε στην αιωνιότητα. Χθες κανείς από χαρά δεν σκέφτηκε να πει το όνομά του σε μια στιγμή σιωπής. Ίσως κάποιος στο σημερινό προεδρικό συμβούλιο να το θυμάται αυτό.

***

Δεν γίνεσαι ηγέτης κερδίζοντας ένα συνέδριο, αγοράζεις ένα εισιτήριο για να γίνεις ηγέτης. Ο κ. Κεμάλ έχει κερδίσει το συνέδριο πολλές φορές για 13,5 χρόνια. Ο νονός μου χάνει τις εκλογές.

Το τρένο έχει ήδη φύγει για αυτόν.

Η πολιτική ιστορία αλλά και αυτή του CHP το μαρτυρούν.

Εδώ, γράψτε δίπλα του:

Πάρε το στην άκρη και σε παρακαλώ γράψε:

Ο Αντνάν Μεντερές και ο Τζελάλ Μπαγιάρ χωρίστηκαν από το CHP (1945).

Ήρθαν στην εξουσία με τις πρώτες εκλογές το 1950.

Το 1964, ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ εξελέγη αρχηγός του Κόμματος Δικαιοσύνης.

Πρωθυπουργός στις πρώτες εκλογές το 1965!

Το 1972, ο Μπουλέντ Ετζεβίτ έγινε αρχηγός του CHP.

Πρωθυπουργός στις πρώτες εκλογές το 1973!

Το 1982, ο Turgut Özal ίδρυσε την ANAP.

Πρωθυπουργός στις πρώτες εκλογές το 1983!

Ο Ταγίπ Ερντογάν ίδρυσε το AKP το 2001.

Ήταν στην εξουσία το 2002, στην εξουσία 3 μήνες αργότερα και στην εξουσία για 21 χρόνια.

Ένας πολιτικός που αποτυγχάνει να φέρει το κόμμα του στην εξουσία στις πρώτες εκλογές αφού γίνει πρόεδρος είναι χάσιμο χρόνου τόσο για το κόμμα του όσο και για τη χώρα. Υποδεικνύω.