Το ελληνικό νησί της Σαμοθράκης είναι η ενσάρκωση όλων των αποχρώσεων του πράσινου. Σιγά σιγά, οι βραχώδεις πλαγιές του όρους Σάος (1.611 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας) δίνουν τη θέση τους σε απότομους λόφους καλυμμένους με πλατάνια, δάση βελανιδιάς και επιβλητικούς κέδρους.

Τροφοδοτούνται από τα καθαρά νερά τριών ποταμών, εκεί ευδοκιμούν σπάνια και ενδημικά φυτά. Τα λαχανικά ευδοκιμούν στα χωράφια γύρω από το λιμάνι της Καμαριώτισσας, στα δυτικά του νησιού, ενώ ελαιόδεντρα και ηλιακοί συλλέκτες πλαισιώνουν τη νότια ακτή.

Βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος, κοντά στα βορειοανατολικά σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, το νησί βρίσκεται σε μικρή απόσταση με το φέρι από την Αλεξανδρούπολη, μόλις 50 χλμ. από τα βουλγαρικά σύνορα. Η Σαμοθράκη ήταν διάσημη στον αρχαίο κόσμο για το θρησκευτικό της ιερό. Σήμερα, το νησί προσελκύει οικοτουρίστες.

Εδώ είναι μερικά ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με αυτό:

Ένα νησί σχεδιασμένο για «νεαρά πόδια»

Η πόλη Τέρμα, στη βόρεια ακτή, αποτελεί μια καλή βάση για να εξερευνήσετε το νησί. Τα περισσότερα καταλύματα είναι απλά και εστιάζονται στην περιβαλλοντική δέσμευση. Ποιος χρειάζεται πολυτέλεια όταν έξω από το παράθυρό σου υπάρχει ποτάμι;

“Η Σαμοθράκη είναι ένα διαφορετικό νησί. Υπάρχουν καταπράσινα δάση, ποτάμια και καταρράκτες. Ο κόσμος έρχεται να περπατήσει στα βουνά, και κάποιοι και για τη θάλασσα. Είναι ένα παρθένο νησί”, εξηγεί η Καλιόπη Παρσελιάς, κάτοικος του νησιού.

Έχει σύνταξη για πάνω από 30 χρόνια. Αρχικά οι καλεσμένοι ήταν κυρίως ελληνικές οικογένειες και λίγοι Γερμανοί.

«Τώρα έχουμε ανθρώπους από όλη την Ευρώπη», λέει, με μια σημαντική προειδοποίηση: «Κυρίως νέοι, γιατί η Σαμοθράκη χρειάζεται νεαρά πόδια για να περπατήσει».

Ποταμοί περίπατοι και καταρράκτες

Στο βόρειο τμήμα της Σαμοθράκης, καταρράκτες κατεβαίνουν πάνω από λείους βράχους, σχηματίζοντας φυσικές πισίνες ποταμών, που ονομάζονται από τους Έλληνες Βάτρι. Οι τρεις πυρκαγιές στον ποταμό Τσιβδογιάνη βρίσκονται λίγο έξω από τα Θέρμα και είναι οι πιο εύκολοι στην πρόσβαση. Είναι αδύνατο να αγγίξεις το κάτω μέρος του πρώτου Vatra με τα πόδια σου, αλλά το Griya Vatra, το δεύτερο, δεν είναι τόσο βαθύ.

Άλλα τρία κρούσματα εντοπίζονται περίπου 5 χιλιόμετρα ανατολικά των Θέρμων, κατά μήκος της παραλιακής οδού. Το ποτάμι που τα διασχίζει είναι ο Φονιάς, που τρέχει από το όρος Σάος και χύνεται στη θάλασσα.Φονιάς στα ελληνικά σημαίνει «δολοφόνος», που σίγουρα ταιριάζει με την ωμή του δύναμη. Σε ξηρό καιρό, ωστόσο, το μονοπάτι προς την πρώτη φωτιά είναι σχετικά εύκολο στην πλοήγηση. Η κοίτη του ποταμού περιβάλλεται από τεράστια πλατάνια, χρυσές φτέρες και παλιές γκρίζες πέτρες.

Ο πρώτος καταρράκτης λέγεται και Φονιάς. Εδώ μπορείτε να δείτε ανθρώπους να λιάζονται, παιδιά να παίζουν στις ρηχές λιμνούλες και κολυμβητές να κάνουν μπάνιο στο αναζωογονητικό σπρέι από την πρώτη φωτιά. Στα μισά του βράχου υπάρχει ακόμη και ένα σχοινί συνδεδεμένο σε ένα δέντρο με το οποίο, όπως ο Ταρζάν, οι επισκέπτες μπορούν να βουτήξουν στα παγωμένα νερά από κάτω.

Η δεύτερη φωτιά, τα Γεράνια, βρίσκεται μετά από άλλα 30 λεπτά πεζοπορίας. Υπάρχει και μονοπάτι προς την Κλειδόση, τον τρίτο καταρράκτη, αλλά δεν προτείνεται σε ανεκπαίδευτο λόγω του μεγάλου βαθμού δυσκολίας του.

Ορειβασία για επαγγελματίες

Το μετ’ επιστροφής ταξίδι από τα Θέρμα μέχρι την κορυφή του Φεγγάρι, όπως αποκαλούν οι Έλληνες το όρος Σάος, είναι κάτι παραπάνω από 17 χιλιόμετρα, αλλά σύμφωνα με τους ντόπιους μόνο οι «γενναίοι» προσπαθούν να φτάσουν στην κορυφή.

Το μονοπάτι είναι δύσκολο να αναρριχηθεί, αλλά υπάρχουν σαφώς σηματοδοτημένα μονοπάτια, ώστε οι πεζοπόροι να μην κινδυνεύουν να γλιστρήσουν ή να πέσουν.

Παραλίες και βαρκάδα

Για τους λιγότερο ενεργητικούς, οι Θέρμες έχουν ιαματικά λουτρά με πηγές που χρονολογούνται από τη βυζαντινή εποχή, καθώς και παραλίες σχεδόν παντού. Ο Κήπος, κοντά στην ανατολική ακτή, έχει όμορφα μπλε βότσαλα, ενώ η Παχειά Αμμος, στα νότια, είναι η μοναδική αμμώδης παραλία του νησιού.

Μπορείτε να νοικιάσετε σκάφος στην Καμαριώτισσα ή στα Θέρμα. Σταματούν στη δυσπρόσιτη παραλία του Βάτου. Ο «κρεμασμένος καταρράκτης» είναι προσβάσιμος και με βάρκα. Είναι ένας σπάνιος καταρράκτης που κατεβαίνει κατευθείαν στη θάλασσα χωρίς να αγγίζει τα βράχια, εξ ου και το όνομά του.

Πιο πέρα ​​κατά μήκος της νότιας ακτής, φωτεινοί γκρίζοι βράχοι υψώνονται απειλητικά πάνω από τα κύματα, καλυμμένοι με κάτι που μοιάζει με ένα τεράστιο αφηρημένο έργο τέχνης. Είναι Tis grias ta pania, ή «το λινό της γριάς». Ο θρύλος λέει ότι μια μέρα, ένας δυνατός άνεμος έκανε τα ρούχα μιας γυναίκας να πέσουν στα βράχια. Θυμωμένη με την απώλειά της, ξεστόμισε κατάρες που έκαναν τα ρούχα της πέτρα.

Αρχαία κατάλοιπα

Η Σαμοθράκη είναι και για τους λάτρεις της ιστορίας. Το Αρσινόιον, ή Ιερό των Μεγάλων Θεών, βρίσκεται το περίφημο άγαλμα της θεάς Νίκης. Λαξευμένο τον 2ο αιώνα π.Χ. και σήμερα εκτίθεται στο Λούβρο, είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα αρχαίας τέχνης.

Ο ναός χρονολογείται πριν από την εποχή της κλασικής αρχαίας Ελλάδας και κάποτε ήταν θρησκευτικό κέντρο του Βορείου Αιγαίου. Έχει μερικώς ανακατασκευαστεί και υπάρχει αντίγραφο του διάσημου αγάλματος στο μικρό μουσείο.

Ανθρωποι

Σκαρφαλωμένη στο όρος Σάος, η Χώρα είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Η ακρόπολη, που χτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον Γενοβέζο ηγεμόνα Παλαμήδη Γκατελούτσι, προσφέρει εκπληκτική θέα στην πόλη. Τους έδωσε πανέμορφους δρόμους να περπατήσουν, όπου λουλούδια ξεσπούσαν από τα παράθυρα και κλαδιά δέντρων σκίαζαν εστιατόρια και καφετέριες. Και το μικρό Λαογραφικό Μουσείο Σαμοθράκης είναι γεμάτο θρησκευτικές εικόνες, φωτογραφίες και είδη σπιτιού.

Κατσίκες, λαχανικά και θαλασσινά

Στη Σαμοθράκη υπάρχουν παντού κατσίκια. Απεικονίζονται σε μπλουζάκια, τσάντες και μπαντάνες που πωλούνται σε καταστήματα με σουβενίρ. Έξω όμως από τα μαγαζιά, οι κατσίκες περιπλανώνται άσκοπα στους δρόμους, στέκονται στα κλαδιά των δέντρων, μασούν ανόητα και ακόμη αναζητούν τροφή, ακόμα και από τουρίστες.

«Οι κατσίκες μας είναι γνωστές σε όλη την Ελλάδα, αλλά όχι για τον λόγο που νομίζετε. Βόσκουν κοντά στη θάλασσα, οπότε το κρέας τους είναι πολύ νόστιμο», εξηγεί κάτοικος της περιοχής.

Τα καλύτερα πιάτα κατσίκας βρίσκονται σε οικογενειακά εστιατόρια, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε φυλλοβόλα δάση ή προσφέρουν όμορφα ηλιοβασιλέματα. Οι ντόπιοι γνωρίζουν περισσότερους από 20 διαφορετικούς τρόπους παρασκευής κατσικίσιου κρέατος. Είτε είναι ψητό στο φούρνο με δαμάσκηνα, μαριναρισμένο με κόκκινο κρασί, είτε σιγοβρασμένο σε κυδώνια, σχεδόν ό,τι προσφέρεται στο νησί καλλιεργείται ή φτιάχνεται από ντόπιους.

Εκτός όμως από το κρέας, η Σαμοθράκη προσφέρει εξαιρετικά θαλασσινά, όπως θα περίμενε κανείς από ένα ελληνικό νησί, και οι χορτοφαγικές σπεσιαλιτέ περιλαμβάνουν φασολάδα, τσιγκίριστα ή φασόλια στιφάδο που αφήνουν μια μέρα πριν τηγανιστούν. Πολλά εστιατόρια στα Θέρμα προσφέρουν επιλογές για vegan, όπως η παραδοσιακή σπινακόπιτα, το παραδοσιακό ελληνικό σπανακόπιτα και η φέτα.

Ορισμένα εστιατόρια πωλούν τα προϊόντα τους στις εγκαταστάσεις τους και τυρί, μέλι και ελαιόλαδο μπορούν να αγοραστούν απευθείας από φάρμες του νησιού.

Το βράδυ τα Θέρμα ζωντανεύουν με μια λαϊκή αγορά. Οι νησιώτες πουλούν εκλεκτά κοσμήματα με ημιπολύτιμους λίθους, χειροποίητες δερμάτινες τσάντες και πολλά άλλα προϊόντα.

Οι άνθρωποι που εργάζονται στον τουρισμό της Σαμοθράκης μεγάλωσαν εδώ και κανένας από αυτούς δεν θεωρεί δεδομένη την άγρια ​​ομορφιά του νησιού. Συνεργάζονται για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια γιατί, όπως λένε:

“Η Σαμοθράκη έχει πολύ καλή ενέργεια. Οι επισκέπτες λένε ότι είναι γαλήνιο. Όταν έρχονται εδώ, είναι κουρασμένοι, έχουν πολλά προβλήματα. Μετά από μια εβδομάδα όμως γίνονται νέοι άνθρωποι”.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο CNN, η μετάφραση και ο τίτλος βρίσκονται στο DEBATI.BG.

Περισσότερα ενδιαφέροντα νέα – διαβάστε εδώ