Οι νάρκες κατά μήκος των συνόρων με την Ελλάδα αποδεικνύονται ένα από τα κύρια εμπόδια για την εξάλειψη του στοιχείου του αυλακιού.
Πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του 1930 η αποναρκοθέτηση ξεκίνησε στα τέλη του αιώνα.

Η φωτιά εντοπίζεται στο βουνό Slavyanka ή Alibotush, σε ελληνικό έδαφος. Η φωτιά καίει μεταξύ των δύο σημείων «Κουλάτα» και «Ίλιντεν», σε άμεση γειτνίαση με τα σύνορα με τη Βουλγαρία. Αλλά από πού προέρχονται τα ορυχεία; Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, η Ελλάδα άρχισε να ενισχύει τα βόρεια σύνορά της.

Σε μια γραμμή άνω των 150 χιλιομέτρων, χτίστηκαν οχυρώσεις και περίβολοι και η περιοχή ναρκοθετήθηκε. Την λένε γραμμή «Μεταξά». Στόχος του είναι να περιορίσει μια πιθανή επίθεση της Βουλγαρίας κατά της Ελλάδας.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τοποθετήθηκαν νάρκες δίπλα μας στα σύνορα, αλλά για έναν άλλο σκοπό: να σταματήσουν τους φυγάδες από το κομμουνιστικό καθεστώς.

Μετά τις αλλαγές του 1989, η αναγκαιότητά τους εξαφανίστηκε. Τα περισσότερα ναρκοπέδια έχουν καθαριστεί, αλλά αυτό είναι αδύνατο σε δυσπρόσιτες περιοχές.

Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένες νάρκες εξακολουθούν να βρίσκονται στο αυλάκι σήμερα και αποτελούν πρόβλημα για τους πυροσβέστες.

Σε χάρτη του 1940 φαίνεται ξεκάθαρα η γραμμή «Μεταξάς».

«Από το 35ο έτος ξεκίνησε η κατασκευή της γραμμής Μεταξά, που πήρε το όνομά του από τον Ιωάννη Μεταξά, που ήταν τότε δικτάτορας στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια αρκετά εντυπωσιακή εγκατάσταση, ειδικά αφού στην περιοχή της πυρκαγιάς του βουνού Slavyanka υπάρχει η ισχυρότερη οχύρωση – το φρούριο Ρούπελ», δήλωσε ο Δρ Kiril Alexiev, διευθυντής του RIM-Blagoevgrad.

Η ελληνική πλευρά επένδυσε 4 χρόνια και 100 εκατομμύρια δραχμές στην αμυντική γραμμή.

“Εκτός από νάρκες, υπήρχαν αντιαρματικοί σκαντζόχοιροι, πολυάριθμες αποθήκες, κρυφά σημεία βολής – στην πραγματικότητα, στόχευαν ενάντια σε μια πιθανή ξαφνική εισβολή στη Βουλγαρία. Από τον Βορρά”, πρόσθεσε ο Μπογκομίλ Μπόνεφ, υπουργός Εσωτερικών της Βουλγαρίας 1999.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Βουλγαρία ναρκοθέτησε επίσης όλα τα νότια σύνορά της. Η εκκαθάριση των ναρκοπεδίων ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι περισσότερες από τις νάρκες εξουδετερώθηκαν κατά τη διάρκεια της εποχής του Bogomil Bonev ως Υπουργού Εσωτερικών.

«Από τη βουλγαρική πλευρά υπήρχαν νάρκες σε όλο το μήκος των συνόρων, ο αριθμός τους ήταν τεράστιος, αν δεν κάνω λάθος καθαρίστηκαν περίπου 300.000 νάρκες. Ακόμα κι εγώ έλαβα την τελευταία νάρκη ως ενθύμιο, εκκαθαρισμένη φυσικά», σχολίασε ο Bogomil Bonev.

Μέχρι το τέλος του 1999, όλα τα ναρκοπέδια στο βουλγαρικό έδαφος είχαν αφαιρεθεί και τον Δεκέμβριο του 2000 καταστράφηκαν επίσης διαθέσιμα αποθέματα ναρκών κατά προσωπικού. Από ελληνικής πλευράς, ωστόσο, η διαδικασία δεν έχει τελειώσει.

«Και λόγω του ανώμαλου εδάφους ή των χρόνων που ήμασταν και στις δύο πλευρές του Σιδηρού Παραπετάσματος. Μετά από αυτό, προφανώς, η απομάκρυνση και η καταστροφή αυτών των ναρκοπεδίων δεν ήταν ποτέ στη σφαίρα συμφερόντων του «ελληνικού κράτους, και αυτό παραμένει πρόβλημα προτεραιότητας μέχρι σήμερα», πρόσθεσε ο Δρ Kiril Alexiev, διευθυντής της RIM-Blagoevgrad.

Ήδη υπήρξε πρόβλημα με τα ορυχεία. Οι περιπτώσεις ζώων που συναντούν νάρκες ξηράς στα σύνορα δεν αποτελούν εξαίρεση. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπήρξαν και τραυματισμοί.

Ακούστε τα τελευταία νέα όπου κι αν βρίσκεστε!

Ακολουθήστε μας στο Facebook Και
Ίνσταγκραμ

Ακολουθήστε το κανάλι BNT στο YouTube
Τώρα μπορείτε να μας παρακολουθήσετε και στο TikTok
Βρείτε μας στο ειδήσεις Google