Σεράι Σαχίνλερ – Διεθνής πλατφόρμα performance art, ο καλλιτέχνης του Performistanbul Ekin Bernay παρήγαγε ένα αξιόλογο έργο στο Victoria & Albert, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία στον κόσμο, στις 26 Νοεμβρίου. Η 33λεπτη παράσταση που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε οκτώ μεγάλους πίνακες στην αίθουσα Raphael του Μουσείου του Λονδίνου γοήτευσε το κοινό.

Η ιστορία της εκπροσώπησης του Bernay που ονομάζεται “Atlas” είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε τη σύνθεση του «Σείκιλου Επιτάφιου», που θεωρείται η παλαιότερη μουσική σύνθεση. Το μνημείο Seikilos είναι μια αρχαία ελληνική ταφική πέτρα που βρέθηκε στην αρχαία πόλη Tralleis κατά την κατασκευή του σιδηροδρόμου Aydın-İzmir μεταξύ 1882-1883. Προσελκύει την προσοχή των επιστημόνων με τη μουσική του εμφάνιση και οι ακόλουθες φράσεις καθορίζονται ως αποτέλεσμα των κριτικών: «Λάμψε όσο ζεις / Μην φοβάσαι ποτέ / Η ζωή υπάρχει μόνο για λίγο / Και ο χρόνος / Διεκδικεί το δίκιο της . Αυτά τα διαχρονικά λόγια έθεσαν σε κίνηση τον Bernay. Δυστυχώς, αυτό το μνημείο βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας από το 1966 …

Το μυστικό της σπονδυλικής στήλης

Ένα άλλο βάρος απόδοσης βρίσκεται στη «ραχοκοκαλιά». Ο θρύλος του Τιτάνα, ο «Άτλας», που καταδικάστηκε να κουβαλά τον ουρανό στους ώμους του, δίνει το όνομά του και στον σπόνδυλο C1, που συνδέει το κρανίο μας με τη σπονδυλική στήλη. Ο Bernay λέει ότι πιστεύει ότι αυτό το οστό είναι μια αντανάκλαση της ανθρώπινης εμπειρίας στον κόσμο. Προχωρώντας παραπέρα δανειζόμενος ιδέες από τη σοφία και τον μυστικισμό του δάσους, ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει την παράσταση σε τέσσερα μέρη: «Γεννήθηκα, περπατάω στο δρόμο, πετυχαίνω την αιώνια γαλήνη μου και ξεπερνώ τα όρια του σώματός μου. Εκτός από μια φυσική παρουσίαση, η παράσταση είναι μια μεταφορά που θα αμφισβητήσει την τρέχουσα συμβολική σημασία της «σπονδυλικής στήλης».

Στο κυνήγι της αλήθειας

Κατά κάποιον τρόπο, ο «Άτλας» αναζητά την αίσθηση της αλήθειας… Είναι σαν μια παλίρροια μεταξύ ζωής και θανάτου. Σε ένα μέρος της παράστασης, ο καλλιτέχνης περπατά προς τα πίσω με μια φούστα μήκους επτά μέτρων. Ακριβώς όπως η ζωή. Ωστόσο, όταν κάνουμε backup μπορούμε να δούμε τι υπάρχει στις τσάντες μας. Η ιδέα για την παράσταση προέρχεται από την αναζήτηση της Ekin Bernay για μια αίσθηση αλήθειας, εστιάζοντας στη σπονδυλική στήλη της, την οποία περιγράφει ως «τον άξονα της πραγματικότητάς μου από τον οποίο δημιουργούνται όλες οι εμπειρίες μου στον κόσμο, το μέρος όπου οι νευρώνες μεταδίδουν σημαντικά σήματα. να ελέγχουν κάθε στιγμή της προσομοίωσης που ονομάζεται ζωή. Ο Bernay είπε, «Στην πραγματικότητα μιλάω για τον εαυτό μου. Εγώ και εσύ είμαστε ουσιαστικά το ίδιο πράγμα. Όλοι ξέρουμε πού πάμε. Πεθαίνουμε. Πώς το βλέπουμε αυτό; Στην επιστροφή βλέπεις το μονοπάτι που πήρες και το παρελθόν σου. Έχεις ιδέες για αυτό το μέρος στο μυαλό σου, δεν ξέρεις το μέλλον, απλά κοιτάς τη ζωή», λέει. Ο Άτλας, «ένα» μνημείο διαχρονικότητας «στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, μπορεί να προβληθεί. στα κοινωνικά δίκτυα της Performistanbul.

χορευτική κινητική θεραπεία

Ο Ekin Bernay συνέχισε την κλινική του εργασία ως Θεραπευτής Χορευτικών Κινήσεων αφού απέκτησε το μεταπτυχιακό του στη Χορευτική Ψυχοθεραπεία Κινήσεων στο Πανεπιστήμιο του Roehampton. Έχει ασχοληθεί με την ψυχική υγεία, τον αυτισμό, το δημοτικό σχολείο και τα προσφυγόπουλα. Στη ζωντανή καλλιτεχνική της πρακτική, η καλλιτέχνις προσπαθεί να φέρει και να συνδυάσει τις ανακαλύψεις της χορευτικής κινητικής θεραπείας σε ένα ευρύτερο κοινό μέσω παραστατικών εργαστηρίων.