Η μουσική είναι τροφή για την ψυχή. Κατά τη γνώμη μου, πολύ σημαντικός παράγοντας δεν είναι μόνο η μουσική αλλά και η σκηνή. Όταν ξεκίνησα τη νέα χρονιά, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα αφιερώσω φέτος στη βελτίωση του εαυτού μου σε επίπεδο πολιτισμού και τέχνης. Δεν ξέρω αν πιστεύετε στις αποφάσεις της Πρωτοχρονιάς, αλλά εγώ πιστεύω. Γι’ αυτό τον πρώτο μήνα του τρέχοντος έτους σκέφτηκα πολύ τι θα μπορούσα να κάνω σε επίπεδο πολιτισμού και τέχνης. Έβαλα στόχο να διαβάσω ένα βιβλίο. Επιπλέον, αποφάσισα να παρακολουθήσω περισσότερο θέατρο από ό,τι είχα εδώ και πολύ καιρό. Αρχικά, έβαλα στόχο να βλέπω θέατρο κάθε Σαββατοκύριακο τον Ιανουάριο. Το πρώτο έργο που παρακολούθησα ήταν η «Λυσιστράτη», ένα από τα έργα του Κρατικού Θεάτρου της Σμύρνης. Παρακολούθησα ένα πολύ όμορφο κομμάτι όπου γέλασα πολύ και οι ιστορικές υφές και η μουσική ήταν μπροστά και στο κέντρο. Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτό το παιχνίδι, την ιστορία του και τις σκέψεις μου για το παιχνίδι.

Το θέμα του παιχνιδιού είναι: Οι γυναίκες ενώνονται για να τερματίσουν τον πολύχρονο πόλεμο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης. Ξεκινούν απεργία για να αλλάξουν την κοινωνική αντίληψη για τις γυναίκες, να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους και να έχουν λόγο στη διαχείριση του κράτους και της οικογένειας. Η Λυσιστράτη συγκεντρώνει γυναίκες από όλη τη χώρα για να τερματίσει την ανδροκρατούμενη κοινωνική τάξη και εξαπολύει την αντίστασή τους ενάντια στους άνδρες. Οι γυναίκες αρπάζουν τον θησαυρό της χώρας και ορκίζονται να χωρίσουν τους συζύγους τους μέχρι το τέλος του πολέμου. Αν και οι συνθήκες είναι δύσκολες και για τα δύο στρατόπεδα, διεξάγεται άγριος αγώνας. Ποιος λοιπόν έγραψε τη Λυσιστράτη και πώς πρωτοπαρουσιάστηκε;

Η Λυσιστράτη είναι ένα μονόπρακτο που γράφτηκε από τον Αριστοφάνη το 411 π.Χ. Το έργο, που πιστεύεται ότι παίχτηκε για πρώτη φορά την άνοιξη του 411 π.Χ., θεωρείται ένα από τα πρώτα αντιπολεμικά έργα στην ιστορία του θεάτρου. Πρόκειται για τα γεγονότα που συμβαίνουν όταν οι γυναίκες, κουρασμένες να περιμένουν τους άνδρες τους να επιστρέψουν από τον πόλεμο, αποφασίζουν να μην μοιραστούν το κρεβάτι τους με άντρες μέχρι το τέλος του πολέμου, για να βάλουν θητεία. Το έργο, γνωστό ως η καλύτερα κατασκευασμένη και πιο ανθρώπινη κωμωδία του συγγραφέα, έχει ανέβει από εκατοντάδες θεατρικές εταιρείες σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Το έργο διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο στην Τουρκία το 1983 με την ταινία «The Shalvar Affair» με τον Şener Şen, ως comic strip του Γερμανού σκιτσογράφου Ralf König το 1987 και ως όπερα του Αμερικανού συνθέτη Mark Adamo το 2005. Lysistrata, η οποία εκτίθεται στο Κρατικό Θέατρο της Σμύρνης, ανεβαίνει με τη μετάφραση του Ergun Sav και τη σκηνοθεσία του Sabri Özmener, αναμεμειγμένα με τα σημερινά θέματα. Ο Işın Karakan Yıldız ερμηνεύει τον ομώνυμο ρόλο και τον ρόλο της Λυσιστράτης, από την οποία πήρε το όνομά του το έργο.

Το έργο ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, εμπλουτισμένο με μουσική, κοστούμια και σκηνικά. Υπάρχει πολύ γέλιο στο έργο και πολλά συναισθήματα βιώνονται μαζί. Το θέμα της παράστασης ανέβηκε στο σωστό μέρος και τη σωστή στιγμή, με θέμα το τι συμβαίνει στην τρέχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων με ίχνη βγαλμένα από την ιστορία. Το μόνο σημείο που με ενόχλησε στο παιχνίδι, το οποίο περιέχει μακροχρόνιες τιράντες, είναι ότι υπάρχουν μονόλογοι που συνεχίζονται εκτενώς για να εξηγήσουν το θέμα. Ένα άλλο παράπονο που έχω είναι ότι οι άνθρωποι ανεβαίνουν στη σκηνή μέσα από τα καθίσματα σαν να θέλουν να συμπεριλάβουν το κοινό στην αίθουσα. Φυσικά, ενώ αυτή η μέθοδος θα μπορούσε να προσθέσει μερικές ωραίες κινήσεις στο παιχνίδι, το να το κάνω ξανά και ξανά στο παιχνίδι μου έγινε κάποια στιγμή βαρετό. Ωστόσο, όλες οι άλλες δυναμικές του παιχνιδιού ήταν πολύ καλές. Όπως είπα, η ενδυματολογία και η σκηνογραφία είχαν μεγάλη επιτυχία. Είναι ένα ωραίο παιχνίδι για να διασκεδάσετε. Αν θέλετε να δείτε ένα καλό έργο αυτόν τον μήνα, προτείνω να δώσετε μια ευκαιρία στη Λυσιστράτη. Αλλά βιαστείτε, τα εισιτήρια για παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο της Σμύρνης εξαντλούνται πολύ γρήγορα. Απολαύστε την παρακολούθηση…