Συχνά χρησιμοποιούμε τις λέξεις ιθαγένεια ή υπηκοότητα στην κοινή γλώσσα, αλλά συχνά απορρίπτουμε τις νομικές ή πολιτικές έννοιες που περιέχουν ως αποκομμένες από βάθος. Ωστόσο, αυτή η λέξη είναι μια πλήρης περιοχή του ​​αντικείμενου δικαίου και απαιτεί μια πολύ ευρεία διεπιστημονική αλληλεπίδραση από τη διαμόρφωση της προσωπικότητας έως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις αυτού του ατόμου.
Περιλαμβάνει τόσο επέκταση δικαιωμάτων και εξουσιών όσο και συμμετοχή σε μια πολιτική κοινότητα.
Στο σημείο αυτό, όταν κοιτάμε την ιστορική διαδικασία, συναντάμε την κατανόηση της δημοκρατίας και της ιθαγένειας στην αρχαία Ελλάδα, που είναι το δικαίωμα συμμετοχής στην πολιτική της αστυνομίας, δηλαδή της πόλης-κράτους. Η αντίληψη της ελευθερίας, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων για το έθνος μετά τη Γαλλική Επανάσταση, που αναπτύχθηκε υπό την επίδραση πρωτοπόρων στοχαστών όπως ο John Locke, ο Diderot, ο Volteire, ο Rousseau και ο Sieyes τον 17ο αιώνα, και η αντίληψη της ελευθερίας, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων για το έθνος τον δέκατο έβδομο αιώνα, ιδιαίτερα με τους τρόπους του φιλελευθερισμού, στα μέσα του Μεσαίωνα, στην πορεία του φιλελευθερισμού. Δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι το πλαίσιο της ισότητας, της αρετής και της δημοσιότητας αρθρώνεται στο πλαίσιο των ιστορικών μελετών του .

ΑΠΟΤΡΟΠΗΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ
Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που περιγράφονται ως η παγκόσμια κλιματική αλλαγή και η κύρια αιτία της κατανάλωσης βιομηχανικών ορυκτών καυσίμων, έχουν προκαλέσει θανατηφόρο πλήγμα στο οικοσύστημα και τη βιοποικιλότητα της Γης. Σε αυτό το σημείο έρχονται στο μυαλό ορισμοί της «μεταβολικής σχισμής» του Καρλ Μαρξ και της «αλλοτρίωσης της φύσης» της Elisée Reclus, ειρωνικά!
Σε όλες αυτές τις εξελίξεις, αν και τα κράτη θεωρούνται ως οι κύριοι παράγοντες κατά της κλιματικής αλλαγής στην παγκόσμια σκηνή, ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι οι κύριοι παραγωγοί της κρίσης είναι εταιρείες κολοσσοί και άλλοι παράγοντες του κεφαλαίου! Σε όλες τις περιπτώσεις, τα κράτη αντιμετωπίζουν το ζήτημα στο πλαίσιο της οικονομικής βιωσιμότητας και όχι στο πλαίσιο της ύπαρξης/αφανισμού. Φυσικά, αυτή η προσέγγιση απέχει πολύ από το να αποτρέψει την επιδείνωση της οικολογικής κρίσης. Εάν συμβεί αυτό, θα είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο και να αναληφθούν πολιτικές και τεχνολογικές πρωτοβουλίες όπου η οικολογία είναι η κύρια ατζέντα.

ΠΡΑΣΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σε αυτό το σημείο, είναι επιτακτική ανάγκη η έννοια της ιθαγένειας που διαμορφώνεται στην αγορά του έθνους-κράτους να εξελιχθεί σε μια παγκόσμια πρωτοβουλία «οικολογικής ιθαγένειας» σε διακρατική κλίμακα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε ένα παγκόσμιο πρόβλημα όπως η οικολογική κρίση. Θα πρέπει να προστεθεί μια τέταρτη διάσταση στο πλαίσιο των περιβαλλοντικών και κλιματικών δικαιωμάτων. Ήταν μια μέρα πριν τον αφανισμό. Ωστόσο, το πνεύμα της εποχής και οι ανάγκες απαιτούν τη άρθρωση νέων αρετών και νέων συνειδήσεων με την έννοια της ιθαγένειας που διαμορφώθηκε από την αρχαία Ελλάδα.
Αλλά αυτή δεν είναι μια αργή διαδικασία μεταρρύθμισης, είναι μια συλλογική και μακροπρόθεσμη συλλογική δράση της ανθρωπότητας για την υλοποίηση υπερεθνικών νομικών ρυθμίσεων μετά από μετασχηματισμό της συνείδησης στην οποία θα δημιουργηθούν επαναστατικοί μετασχηματισμοί της οικολογικής αντίληψης…
Η δεκαετία του 2020 θα είναι η τελευταία ευκαιρία για την ανθρωπότητα να δημιουργήσει μια βιώσιμη πράσινη οικονομία στη συμμετοχική δημοκρατία ως συνειδητοί, υπεύθυνοι, ενεργοί και ενεργοί «πράσινοι πολίτες». Εάν δεν μπορούμε να μεταμορφώσουμε τον κόσμο με όλες τις μορφές παραγωγής, τη δυναμική και τα συστήματά του, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας και της πολιτικής, δεν θα υπάρχει μέλλον στον ορίζοντα!