Μπαίνουμε σε αγώνες που θα μειώσουν τον κύκλο των φαβορί στον αριθμό των δακτύλων του ενός χεριού και μετά από αυτό οι νέοι πρωταθλητές μπορούν να προβλεφθούν με πολύ μεγαλύτερη βεβαιότητα.

Νέοι, καθώς δεν υπάρχουν νικητές από πέρυσι, ο Novak Okov και η Naomi Osaka. Το πρώτο για γνωστούς λόγους, και ο Ιάπωνας αποκλείστηκε νωρίς.

Οι εκλογές για τον νέο «πρόεδρο» προκηρύχθηκαν μόλις η τριμελής επιτροπή του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Μελβούρνης έκρινε ότι η αποβολή του Νόβακ ήταν εντός του νόμου. Και αυτό είναι τουλάχιστον ξεκάθαρο, αν και υπάρχει ακόμα ηχώ από το δεκαήμερο έπος της Μελβούρνης, το οποίο θα έχει έντονες επιπτώσεις αργότερα στη σεζόν.

Για παράδειγμα, ο Μπόρις Μπέκερ δεν ξέρει τι έχει στο μυαλό του ο Νόβακ αυτή τη στιγμή, και είμαι σίγουρος ότι θα έδινε τα πάντα για να μάθει ποιο δρόμο να ακολουθήσει.

Πολλοί θα ήθελαν να το διαβάσουν τώρα, γιατί μετά από αυτή τη σεζόν πλέι οφ δύο εβδομάδων σε αυστραλιανό έδαφος, ο κόσμος αναπόφευκτα θα γυρίσει στη σελίδα όπου το όνομα του Νόβακ είναι δεσμευμένο.

Αυτό μας οδηγεί να σκεφτούμε σοβαρά τις προσωπικότητες, τους χαρακτήρες στον κόσμο του τένις. Ποιες είναι οι πραγματικές προσωπικότητες σήμερα, γιατί τα ονόματα διαφέρουν από άλλα;

Το τένις ήταν πάντα βυθισμένο σε φανταστικούς χαρακτήρες, συναρπαστικές ιστορίες ζωής και τα γήπεδα τένις δεν ήταν και εξακολουθούν να είναι παρά τέλεια αμφιθέατρα, όπου οι άνθρωποι απολάμβαναν και εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα κυριότερα σημεία του αθλήματος και το διαδικτυακό τους δράμα.

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά βιβλία για χαρακτήρες που ξεσήκωσαν τους πάντες στα γήπεδα, που ξεσήκωσαν τη σκόνη με τις δηλώσεις τους και μετά θα είχαν κλωτσήσει ρακέτες και μπάλες πριν από πολύ καιρό, και μερικά μιλιούνται ακόμα σήμερα, εξαρτάται απλώς από το πλαίσιο.

Φωτογραφία: Profimedia

Ο κόσμος του τένις εξελίσσεται συνεχώς, αναζητώντας την έκσταση του, αναζητώντας το τέλειο μονοπάτι για να παραμένει πάντα συγκεκριμένος, αυθεντικός, μαγνητικός για τις πλατιές μάζες. Και είναι και καλό και κατανοητό.

Ωστόσο, ο Μπέκερ δεν ξέρει αν ο Νόβακ θα εμβολιαστεί ή όχι; Αν και ολόκληρος ο κόσμος μπόρεσε για άλλη μια φορά να δει στην πράξη τι σημαίνει όταν το παιχνίδι έχει δυνατό χαρακτήρα, πότε παλεύει για τις αρχές του και όταν εμμένει στις στάσεις και τη σωματική του αυτονομία.

Δεν έχουν σπάσει τόσα δόρατα στο τένις δύση γύρω από τις πολλές απόψεις και απόψεις του Novak, που δεν τους είναι ακόμη ξεκάθαρο ότι όσο σκληρά και αν προσπαθούν να μετακινήσουν το κέντρο ισορροπίας του, θα παραμείνει συγκεντρωμένος σε ένα πράγμα – να είναι καλά , πώς να βοηθάει τους άλλους και πώς να επιτυγχάνει τους αθλητικούς του στόχους σε όλα αυτά.

Η αποστολή του Novak στη Μελβούρνη άνοιξε πολλά άλλα ζητήματα, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με το τένις, αλλά έχουν να κάνουν με τη ζωή μας, τα ανθρώπινα δικαιώματα και εκθέτουν την υποκρισία στην υποκρισία. του κόσμου όπου μας πείθουν ότι όλα είναι καλά και ότι υπάρχει κάποιος να μας φροντίσει, απλά πρέπει να εγκαταλείψουμε τα δικαιώματά μας στην ελευθερία της γνώμης, γιατί αν την έχουμε, όπως ο Νόβακ, τότε μπορεί να συμβεί, ας πούμε, κάποιος να μας απαγορεύσει να μπούμε στη χώρα του.

Όλα τα περιστασιακά δράματα με βίζες, δικαστήρια, κρατήσεις, είναι εκεί για να κρύψουν την ουσία των βρώμικων στόχων των μοναχών, που αν χρειαστεί θα παρακάμψουν το γράμμα του νόμου με τους πολιτικούς τους μαιάνδρους και θα μπερδέψουν όλο τον κόσμο. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, λοιπόν.

Ακόμη και ένας εκκεντρικός όπως ο Don McInroe καταλάβαινε πάντα τις αρχές με τις οποίες εκδιώχθηκε ο Novak από τη Μελβούρνη, αλλά όλα αυτά είναι πλέον πρωτόγνωρα, καθώς γνωρίζουμε ότι οι αληθινές προσωπικότητες θα αντέχουν πάντα στη βροχή, τον άνεμο και τον ήλιο. .

Φωτογραφία: Profimedia

Έχουμε έναν άλλο έξυπνο χαρακτήρα στο μυαλό μας, τον Ντανίλο Μεντβέντεφ. Ο Ρώσος έχει αυτή την απίστευτη συναισθηματική αφή, είναι εύκολο να τον αποκρούσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά έχει και τη σταθερότητα να τα περνάει όλα και να με οδηγεί στο τέλος, όπως σήμερα κόντρα στον Μαξίμ Κρέσι.

Ο Danil δεν αναμείχθηκε στη ζούγκλα του εξαιρετικά αποδοτικού σερβίς και βόλεϊ του Kresija, παρόλο που του προκάλεσε σοβαρό πονοκέφαλο.

Ήταν ενδιαφέρον να παρακολουθώ αυτές τις γραμμές, όταν ο Μαξίμ πηγαίνει να πάρει έναν φούρναρη, σιγά-σιγά, σαν να πήγαινε απλώς στην αγορά, έψαχνε για πατάτες.

Και η έκρηξη ενός Ρώσου που βρήκε αντίρρηση σε αυτό, γιατί Θεέ μου, “έχει χρόνο για όλα, και δεν χρειάζεται καν να πάω” Σε μια μικρή προσφορά, ας το πούμε στην ετικέτα.

Ο Danil βγήκε γρήγορα από το μαρτύριο, είναι ακόμα, όπως τότε απέναντι στον Kirjos, έτοιμος να τα μετατρέψει όλα σε αστείο, πάνω στο αλουμίνιο, για να αποκτήσει μαζικότητα στις κερκίδες. Έχει μάθει πολλά από λάθη του παρελθόντος, ο υπολογιστής του έχει υπολογίσει τέλεια όλες τις πιθανές πτυχές για να περιπλέξει περαιτέρω τις σχέσεις με το κοινό, τους αντιπάλους και τον κριτή, και βρίσκει πάντα μια γρήγορη διέξοδο.

Φωτογραφία: Profimedia

Ο Στέφανος Τσίτσιπας, από την άλλη πλευρά, δείχνει διαφορετικό χρώμα χαρακτήρα – έχει περισσότερα εσωτερικά και κρυφά παράπονα, θυμό για τον εαυτό του, εκφράζονται απογοητεύσεις, όπως συμβαίνει συχνά με τον Νόβακ σε ένα έξαλλο σφυροκόπημα στη μπάλα που πηγαίνει μακριά. λάκκους.

Φαίνεται να μην μπορεί να κάνει χωρίς προπόνηση εμβάπτισης, χωρίς κανένα σήμα από τον πατέρα του από τις εξέδρες, κάτι που αποκαλύπτει και πάλι την άλλη πλευρά της ανασφάλειάς του, την αυτοαμφιβολία του, που, όπως βλέπουμε, τον κάνει να έχει ακόμη μηδέν στον τίτλο του Grand Slam. . Με ένα άρωμα παιδικού θυμού και ανεξήγητης αλαζονείας, με την οποία οι δημοσιογράφοι συχνά δεν ικανοποιούνται όταν έρχονται αντιμέτωποι μαζί τους.

Όλα αυτά είναι καλά και όλα είναι απολύτως κατανοητά, γιατί το τένις είναι ένα διπλό παιχνίδι – με αντίπαλο και ενάντια στους δικούς του εσωτερικούς δαίμονες.

Απέναντι στον Tejor Fritz, ο Cicipas έδειξε την ένταση του ίδιου, αλλά και ως κάποιος που του αρέσει να βρίσκεται στο επίκεντρο του δράματος. Τόσο ελληνικά λοιπόν…

Φωτογραφία: Profimedia

Τι γίνεται όμως με τις προσωπικότητες που λέει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, όπως ο Nick Kirjos;

“Το τένις έχει κάνει πολύ κακή δουλειά στο παρελθόν όσον αφορά την αποδοχή της προσωπικότητας. Ανακοίνωσαν τρία παιχνίδια την τελευταία δεκαετία και τώρα έχουν παγιδευτεί εκεί, έτσι προσπάθησαν να σπρώξουν ένα από τα παιδιά από το Next Gene στη σκηνή. Μερικοί από αυτούς είναι πραγματικά συναρπαστικοί, όπως οι δύο Χαναναίοι, νομίζω ότι μπορούν να κάνουν μερικά πραγματικά ιδιαίτερα πράγματα στον αθλητισμό. Ωστόσο, το τένις αγωνίστηκε να αποδεχτεί διαφορετικές προσωπικότητες, όταν οι άνθρωποι ήθελαν να είναι διαφορετικοί. Όπως και ο Τανάσης Κοκινάκης – όταν τον βλέπω ως single κολλάω στην τηλεόραση, είτε κερδίζει είτε χάνει, σημασία έχει το πώς το κάνει. Το τένις πρέπει να αγκαλιάσει περισσότερους ανθρώπους», γιασαν κε Νικ.

Και έχει απόλυτο δίκιο. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο πλανήτης του τένις περιστρέφεται πραγματικά γύρω από τους τρεις μεγάλους εδώ και δέκα χρόνια, είναι επίσης αλήθεια ότι ο κόσμος είχε πάντα κατανόηση για τον Φέντερερ ή τον Ναδάλ, αλλά όχι για τον Νόβακ, που τους χώρισε και που τους χώρισε. κατάφερε να προλάβει και να τους προσπεράσει μετά τις πρώτες ήττες.

Αυτή η καναδική Μέκκα, που δόθηκε στη Μελβούρνη φέτος από τους Denis Apovalov και Felix Oe-Aliasim, είναι πραγματικά ένα αναζωογονητικό τονωτικό σε αυτήν την αυστραλιανή πτήση και δείχνει πόσο η σκληρή δουλειά από μια ομοσπονδία τένις αποδίδει τελικά.

Οι Χαναανίτες έχουν κάνει πολλά τα τελευταία 15 χρόνια για να αναπτύξουν τη βάση, να προσελκύσουν πολύ κόσμο στη χώρα και τώρα είναι τόσο δημοφιλείς στη Μελβούρνη όσο ήταν, με τους Jarid, Edberg, Wilander, να παίζουν χώρες που μετά από ένα μεγάλο κύμα επιτυχία στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 δεν παίζει πλέον τένις.

Φωτογραφία: Profimedia

Η επιμονή του χαρακτήρα εκφράζεται επίσης όταν κάποιος, όπως ο Γάλλος Aliz Korne, δεν φτάνει στα προημιτελικά μέχρι την 63η προσπάθεια, σε ένα pot των συνθηκών, όταν κερδίζει τον πρώην νούμερο ένα όπως η Simona Halep, που δούλεψε άψογα στο γήπεδο. Και τότε πώς μπορεί να μην κυλήσει ένα ποτάμι από δάκρυα χαράς από αυτήν, ή από τον Ige vjontek, τέλος πάντων;

Ως μέρος αυτής της ιστορίας χαρακτήρων της Μελβούρνης, ταιριάζει απόλυτα το παράδειγμα της Αμερικανίδας Desika Pegula, η οποία βρίσκεται στα προημιτελικά για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Όχι γι’ αυτό, μετά τη νίκη επί της Μαρίας Σάκαρη την Κυριακή, αυτό το κορίτσι είναι περίπου μισό εκατομμύριο δολάρια πλουσιότερο και τώρα βρίσκεται στο νούμερο ένα, η Έλι Μπάρτι.

Γι’ αυτό έσπασε τον μύθο των τεμπέληδων εκατομμυριούχων!

Η Pegula είναι το πλουσιότερο κορίτσι στον κόσμο του τένις, απλώς και μόνο επειδή είναι κληρονόμος 4,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, από τον πατέρα της, Terence, ο οποίος είναι ο 522ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και που έχει αποκτήσει αυτόν τον πλούτο κάνοντας επιχειρήσεις στη βιομηχανία φυσικού αερίου .

Και είναι ακριβώς αυτό το γεγονός που δεν ενοχλεί τη Ντεσίκα να βρει το δρόμο της στον δύσκολο κόσμο του τένις, παρά τον τεράστιο πλούτο και το γεγονός ότι έχει περισσότερα χρήματα από κάποιες χώρες.

Το κορίτσι είναι κυριολεκτικά πιο δυνατό από έναν Fidi, του οποίου το ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα για το 2020 ήταν 3,85 δισ. ευρώ!

Έχει όμως τη θέληση και την επιθυμία να κερδίσει. Στο γήπεδο, μια ρακέτα στο χέρι. Δεν είναι στις Μαλδίβες, και θα μπορούσε να είναι. Και έτσι, ένα μεγάλο χειροκρότημα για τη Δέσικα.

Μένει να δούμε ποιος από όλους αυτούς τους χαρακτήρες θα έχει την τύχη να επιστρέψει από τη Μελβούρνη με τρόπαια.

Γιατί ο συνδυασμός χαρακτήρα και αθλητικού πνεύματος βγάζει τους καλύτερους πρωταθλητές.

Και δόξα τω Θεώ, αυτό δεν του έλειψε ποτέ στο τένις.

Pratite nas naoj Facebook Εγώ Ίνσταγκραμ σελίδα, Κελάδημα λογαριασμός και ασχοληθείτε με την επιστήμη Viber κοινότητα.