Ο ξένος Τύπος, που παρακολουθούσε στενά τις εκλογές στην Τουρκία, έκανε είδηση ​​κατά της Τουρκίας. Στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν κατά καιρούς τα εξώφυλλα της βρετανικής εφημερίδας The Economist που περιέχουν αρνητικές πτυχές της Τουρκίας. Περιλαμβάνει επίσης αναλυτικά άρθρα. Σε προεκλογική περίοδο, η εφημερίδα που αναφέρει «Η δικτατορία φτάνει στην Τουρκία» παρουσιάζει τα εξώφυλλα και τις εικόνες με το όνομα της δημοκρατίας. Η εφημερίδα, η οποία περιελάμβανε μια διαφορετική ανάλυση μετά τις εκλογές, ανέφερε ότι οι φήμες ότι ο Ερντογάν θα ηττηθεί ήταν υπερβολικές.

Είναι δύσκολο για μια χώρα να γνωρίζει από κοντά την εσωτερική πολιτική μιας άλλης χώρας. Αυτό σημαίνει ότι του είναι δύσκολο να επηρεάσει με αυτόν τον τρόπο το εκλογικό σώμα. Γιατί λοιπόν τέτοιες πληροφορίες που στοχεύουν την Τουρκία εμφανίζονται στον Economist και σε πολλά άλλα δυτικά μέσα ενημέρωσης;

Η Τουρκία ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Στην πραγματικότητα, έχουμε ξαναδεί αυτή την είδηση ​​το 2013 ως “Δημοκρατικός ή Σουλτάνος;” του Προέδρου Ερντογάν Απεικονίστηκαν με βασιλική ενδυμασία.
Το 2017, φάνηκαν τα εξώφυλλα της Türkiye να διολισθαίνουν στη δικτατορία. Υπήρχε πάντα έμφαση στη δημοκρατία σε αυτές τις ειδήσεις. σιΌπως είπαμε, αυτή η είδηση ​​δεν προορίζεται για τους Τούρκους ψηφοφόρους. Οι παγκόσμιες δυνάμεις καταβάλλουν προσπάθειες να διαμορφώσουν την πολιτική μέσω της διαχείρισης της αντίληψης. Αυτές οι καμπάνιες πολλαπλασιάζονται από καιρό σε καιρό. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία δεν απομακρύνεται από τη Δύση, ακολουθεί μια πολιτική ισορροπίας.

Η έμφαση δίνεται πάντα στην ελευθερία και τη δημοκρατία όταν έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η προσέγγιση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι μια αρνητική εξέλιξη για τα δικά τους συμφέροντα.

Ο Economist είπε στις 19 Ιανουαρίου ότι η Τουρκία θα μπορούσε να βρίσκεται στο χείλος της δικτατορίας και σε αυτό το άρθρο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και οι σύμμαχοί του Στον Πρόεδρο Ερντογάν Είπε ότι έπρεπε να στείλει ένα ισχυρότερο μήνυμα.

Η ΕΡΩΤΗΣΗ « Ο ΕΡΔΟΓΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ;

Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Εγώ ο ίδιος μένω πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Καθώς η ρητορική του δικτάτορα εξαπλώθηκε στον Ερντογάν, ακόμη και ο κύκλος των φίλων του ή ο ταξιτζής που του είπα ότι είμαι Τούρκος αναρωτήθηκε, δεν είναι ο Ερντογάν δικτάτορας; Χρειαζόταν επιβεβαίωση από εμένα.

Όταν ρώτησα γιατί κάνατε αυτή την ερώτηση, πήρα την απάντηση που το είπαν όλοι. Αυτό συνέβαινε επίσης όταν οι συζητήσεις για το Ισλάμ πολλαπλασιάστηκαν και διαμορφώθηκε μια νέα αντίληψη βάζοντας συνεχώς τις έννοιες του Ισλάμ και της τρομοκρατίας δίπλα-δίπλα. Με άλλα λόγια, η Δύση προσανατολίζει την αντίληψη όπως της ταιριάζει, όπως ο πηλός μοντελοποίησης. Ομοίως, όταν υπάρχουν θετικά πράγματα, επιστρέφει.

Το κοινό-στόχος δεν είναι η Τουρκία, αλλά η ανάλυση απευθύνεται σε ανθρώπους που ζουν εκεί. Το κοινό-στόχος είναι οι δυτικοί αγοραστές. Αυτό επηρεάζει πολλούς ανθρώπους, από άτομα που σκέφτονται να επενδύσουν στη χώρα σας μέχρι εκείνους που σχεδιάζουν να έρθουν ως τουρίστες. Κουνάει την εικόνα σου. Δίνει ενδείξεις για το πώς πρέπει να διαμορφωθούν οι πολιτικές των δυτικών χωρών έναντι της Τουρκίας. Άλλα σημαντικά μηνύματα που δίνουν αυτές οι αναλύσεις είναι ότι εάν ο Ερντογάν εκλεγεί στις επόμενες εκλογές, θα αποκλειστεί ακόμη περισσότερο από τη Δύση.

Ας δώσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Ο ανταποκριτής του Economist Piotr Zalewski ισχυρίζεται ότι η αντιπολίτευση στην Τουρκία έδωσε λευκές επιταγές στον Πρόεδρο Ερντογάν για πολλά θέματα, λέγοντας: Η διπλωματία του CHP στην Ανατολική Μεσόγειο, η παρέμβασή του στη Λιβύη, η προσέγγισή του με τη Ρωσία, ακόμη και η αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 που υποστηρίζονται την απόκτησή του.

Ωστόσο, σε όλα αυτά τα θέματα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης άσκησε σοβαρή κριτική. Οι αναλύσεις της Τουρκίας που προέκυψαν από αυτές τις προοπτικές, από την άλλη, προσπάθησαν να παραπληροφορήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη ή να την απαξιώνουν διαρκώς και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όποια κυβέρνηση κι αν έρθει, αυτό θα συνεχιστεί.