Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την Τουρκία στην τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ο Μητσοτάκης είπε: «Δεν θέλουμε οι χώρες της ΕΕ να επιβάλουν βαριές οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία. Ωστόσο, η προειδοποίηση της ΕΕ για τις κυρώσεις απαιτεί από την Τουρκία να αποφύγει οποιεσδήποτε προκλητικές ενέργειες στην Περιμένουμε από την Τουρκία να επιδείξει μακροπρόθεσμη συνέχεια και συνέπεια», είπε.

Ο Μητσοτάκης μίλησε τέλος για τις στενές σχέσεις που έχει αναπτύξει η Ελλάδα με τις δύο αραβικές χώρες. Παράλληλα με τις συμμαχίες που έχει δημιουργήσει. Ενίσχυσε επίσης την άμυνά του και είπε ότι «επιθυμεί μια ειρηνική επίλυση όλων των διαφορών στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου».

Η λέξη «istikşafi», που χρησιμοποιείται ως το τουρκικό αντίστοιχο της αγγλικής λέξης «exploratory», έχει την έννοια της ανακάλυψης, της εύρεσης με αναζήτηση. Ωστόσο, η χρήση του στη διπλωματία είναι ευρύτερη: εξηγεί ότι τα μέρη που δεν μπορούν καν να συμφωνήσουν για τον ορισμό των προβλημάτων θα εξετάσουν τα ζητήματα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο και θα εργαστούν μόνο για διερευνητικούς σκοπούς καθορίζοντας ορισμούς, χωρίς να είναι δεσμευτικοί.

Η διαδικασία των διερευνητικών συναντήσεων είναι επίσης γνωστή ως χρήσιμη μέθοδος, καθώς περιλαμβάνει την παρουσίαση του έργου των διπλωματών στην πολιτική αρχή στο τελικό στάδιο και τη λήψη συγκεκριμένων βημάτων σε θέματα που είναι εξαιρετικά ευαίσθητα και για τις δύο χώρες μετά τις αξιολογήσεις που θα γίνουν κατά το τελευταίο στάδιο. το πολιτικό επίπεδο.

Τα μέρη συμφώνησαν επίσης σε ορισμένες αρχές σχετικά με τις διερευνητικές συνομιλίες. Το σημαντικότερο από αυτά ήταν να μην διαρρεύσει στον Τύπο πληροφορίες για το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων, δηλαδή να τεθεί σε εφαρμογή πλήρες μπλακ άουτ. Με εξαίρεση μία ή δύο αναφορές που διέρρευσαν στον ελληνικό Τύπο το 2010, παρατηρήθηκε ότι τα κόμματα σεβάστηκαν γενικά αυτήν την αρχή.

Τον Σεπτέμβριο του 2020, ανακοινώθηκε ότι τα μέρη θα αντιμετωπίσουν ζητήματα που σχετίζονται με το Αιγαίο Πέλαγος, ενεργοποιώντας εκ νέου τον μηχανισμό των «διερευνητικών συνομιλιών», που ξεκίνησε το 2002 αλλά ανεστάλη το 2016.

Ενώ η Ελλάδα επιθυμεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα του καθορισμού περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας μόνο ως μέρος της θεμελιώδους πολιτικής της, η Τουρκία επιθυμεί επίσης να θέσει στο τραπέζι το ζήτημα των νησιών και των νησίδων των οποίων το καθεστώς δεν έχει καθοριστεί, του εναέριου χώρου και των ένοπλων ελληνικών νησιών. Μετά από μήνες έντασης, τα μέρη ετοιμάζονται να μπουν σε μια νέα, πιο δύσκολη διαδικασία διαπραγμάτευσης.

Ο μηχανισμός «διερευνητικών συνομιλιών» που αναπτύχθηκε από την Τουρκία και την Ελλάδα για τη συζήτηση θεμάτων που σχετίζονται με το Αιγαίο βασίζεται στις αποφάσεις της συνόδου κορυφής του Ελσίνκι της ΕΕ το 1999. Το 1999, ενώ οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έμπαιναν σε περίοδο χαλάρωσης, η ΕΕ χορήγησε Το καθεστώς πλήρους μέλους της Τουρκίας, αλλά και να θέσει στο τραπέζι τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την επίλυση των προβλημάτων του Αιγαίου και του Κυπριακού με την Ελλάδα.