Όσοι θέλουν να αφαιρεθεί η έκθεση του Feshane όχι “μόνο ένα μάτσο εξτρεμιστές” Τώρα ξέρουμε.
Εκπρόσωπος της Ομάδας του Μητροπολιτικού Δημοτικού Συμβουλίου της Κωνσταντινούπολης του AKP Μουράτ ΤουρκιλμάζΗ δήλωση που ζητά την απομάκρυνση από την έκθεση το αποκαλύπτει ξεκάθαρα.
Πρέπει να δεις ότι αυτή η προσπάθεια να παρέμβουν στον τρόπο ζωής τους και να επιβάλουν τον δικό τους τρόπο ζωής μετατρέπεται σε επίσημη κρατική πολιτική.
Ο εκπρόσωπος της ομάδας AKP μιλάει πολύ ξεκάθαρα: “(Feshane) SΦιλοξένησε μια οργάνωση που εξέθεσε ένα εργαλείο με νομικά μηνύματα και έργα που θα ενοχλούσαν τους ηθικά μέσους Τούρκους και τις οικογένειές τους».
Όπως καταλαβαίνετε, η παροχή «πολιτικών μηνυμάτων» υπόκειται στην εξουσιοδότηση κυρίων.
Ποια ήταν τα καθεστώτα όπου επιτρεπόταν να λέγεται «πολιτική»;
Το κυβερνών κόμμα αποφασίζει τώρα τι θα ενοχλήσει «τον μέσο Τούρκο και την οικογένειά του».
Θα αποφασίσουν οι πολίτες τι θα παρακολουθήσουν και τι όχι ή οι πολιτικοί στην εξουσία που ισχυρίζονται ότι μιλούν για τον «μέσο όρο»;
Κι αν μια μέρα αυτός που αποφασίζει ποιος πρέπει να αλλάξει ο «μέσος όρος»;
Ένα καθεστώς στο οποίο ο καθένας που έρχεται στην εξουσία θα επιβάλλει τον δικό του «μέσο όρο», είναι δημοκρατία ή μικροδικτατορία;
Προφανώς βρισκόμαστε στην τελευταία στάση του «τραμ της δημοκρατίας».
Το AKP υπερασπίζεται πλέον τη λογοκρισία σε τέτοιο βαθμό που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας, οριοθετεί τον τομέα όπου μπορεί να γίνει πολιτική και δίνει την εξουσιοδότησή του.
Λαμβάνουμε μια άλλη απάντηση στο ερώτημα εάν η δημοκρατία μπορεί να επιβιώσει σε χώρες όπου οι μουσουλμάνοι είναι η πλειοψηφία.
Τώρα, μπορούμε να το πούμε αυτό με βεβαιότητα: σε χώρες όπου οι πολιτικοί ισλαμιστές έχουν πάρει την εξουσία, η δημοκρατία είναι ένα καθεστώς που αποτελείται μόνο από εκλογές.
Οι θεσμοί και οι κανόνες της δημοκρατίας δεν είναι κάτι για το οποίο ενδιαφέρεται αυτό το είδος πολιτικής.
Η λογοκρισία και ο καταπιεστικός χαρακτήρας του καθεστώτος δυναμώνουν, αλλά η αντιπολίτευση σιωπά.
Αν κρίνουμε από τη σιωπή τους, η αντιπολίτευση Κεμάλ ΚιλιτσντάρογλουΤο «δεξιό» τμήμα, που εντάχθηκε στη Βουλή υπό την πτέρυγα της Τουρκίας, δεν έχει πρόβλημα με τέτοιες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής τους.
Λοιπόν, το CHP δεν έχει λόγο; Γιατί σιωπούν;
Ποιος θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα της σιωπηλής πλειοψηφίας μπροστά σε αυτήν την ολοένα και πιο απελευθερωμένη νοοτροπία;
* * *
Τι συνέβη στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη στις 11 Ιουλίου 1995; Σφαγή της ΣρεμπρένιτσαΗ αναγνώριση της Τουρκίας ως γενοκτονίας και τα γεγονότα της 11ης Ιουλίου Ημέρα Μνήμης Γενοκτονίας να δηλωθεί ως Απορρίφθηκε με ψήφους υποστηρικτών του AKP και του MHP.
Ωστόσο, το ίδιο στέλεχος, λίγο πριν απορρίψει αυτή την πρόταση, είχε ψηφίσει υπέρ της κοινοβουλευτικής δήλωσης που έλεγε «Δεν θα ξεχάσουμε τη σφαγή της Σερεμπρένιτσα».
Αυτό το AKP είναι ένα πραγματικά περίεργο κόμμα.
Όταν ο βουλευτής της Αριστεράς των Πρασίνων στο Kocaeli, Gergerlioğlu, υπενθύμισε στα μέλη του AKP που είχαν καταψηφίσει την πρόταση στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας αυτή την αντίφαση, αυτή ήταν η απάντηση που του δόθηκε: τι συμβαίνει με εσάς!
Τι εμπόδισε τον «τοπικό και εθνικό μας συνασπισμό με μουσουλμανικές ευαισθησίες» να ονομάσει αυτό το σοβαρό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκε στη Βοσνία;
Ξέρουμε ότι δεν τους αρέσουν οι Ρουμάνοι μετανάστες.
Όπως και ο Fesli Kadir, δεν μπορούν να πουν ανοιχτά «μακάρι να είχαν κερδίσει οι Έλληνες», αλλά προφανώς δεν έχουν ακόμη καταφέρει να συμβιβαστούν με τον ρόλο που έπαιξαν οι Ρουμελιοί στον πόλεμο της ανεξαρτησίας και την κατάργηση του Σουλτανάτου και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας.
Μνημείο Potocari στη Σρεμπρένιτσα
* * *
Οι παραλίες της Αλικαρνασσού Γκιουμουσλούκ έχουν χάσει τα δικαιώματά τους για τη «γαλάζια σημαία».
Βασισμένο στο Mert Inan News της Haber Global coli έφτασε τέσσερις φορές την οριακή τιμή στις 25 Απριλίου. Η ρύπανση από τα απόβλητα είναι διπλάσια από τις κανονικές τιμές.
Υποστηρίζεται ότι η απόρριψη των αποβλήτων λυμάτων που μεταφέρονται με φορτηγά κενού στο υδάτινο ρεύμα όπου δίνεται το νερό επεξεργασίας παίζει επίσης ρόλο.
Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.
Ο κόλπος Gumusluk πλησιάζει καθημερινά στον θάνατο.
Ο στεγασμένος κόλπος έχει μετατραπεί σε ελεύθερη μαρίνα. Περισσότερες βάρκες είναι αγκυροβολημένες από αυτές που μπορούν να αντέξουν τα πρόβατα.
Γνωρίζουμε επίσης ότι κάποιοι από αυτούς πετούν τα λύματα τους από ντους και πιάτα στη θάλασσα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά Υπάρχει και υπηρεσία «πειρατικής μαρίνας» στον κόλπο!
Λιμενική Αρχή της Αλικαρνασσού Αναρωτιέμαι γιατί αυτός ο πειρατής δεν μπορεί να επέμβει στη μαρίνα.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στο Gümüşlük.
Σχεδόν όλοι οι κλειστοί κόλποι γύρω από το Bodrum, συμπεριλαμβανομένου του Cennet Bay, έχουν μετατραπεί σε δωρεάν μαρίνες.
Μόλις αγκυροβολήσουν και αγκυροβολήσουν από την πρύμνη στο έδαφος, τα σκάφη δεν κινούνται καν.
το ιδιο ΠΡΟΒΛΗΜΑ Μούρα Hisaronu και Gocek Αυτό ισχύει και για.
Υπάρχουν βάρκες που αγκυροβολούν σε αυτούς τους όρμους και δεν κινούνται για εβδομάδες.
Η πρόσβαση σε αυτούς τους κλειστούς κόλπους πρέπει να περιοριστεί.
Θα πρέπει να υπάρχει ένας αριθμός τόξων, η αγκύρωση και η αγκύρωση της πρύμνης στο έδαφος θα πρέπει να απαγορεύεται.
Η περίοδος προσάρτησης στα θησαυροφυλάκια θα πρέπει επίσης να περιοριστεί σε τρεις ή τέσσερις ημέρες και να πληρωθεί, έτσι ώστε το εισόδημα που θα αποκτηθεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση των ρυπογόνων στοιχείων γύρω από τους κόλπους.
Αν πάμε με αυτή την ταχύτητα, θα χάσουμε εντελώς αυτά τα μούρα σε τρία έως πέντε χρόνια.
Τέλος πάντων, δεν έχω καμία ελπίδα για το Υπουργείο Περιβάλλοντος, αλλά το Υπουργείο Τουρισμού που θα υπολογίσει τα έσοδα που θα χαθούν, μπορεί να λάβει μέτρα για την ενεργοποίηση των αρμόδιων φορέων.
Ποιος είναι ο Mehmet Y. Yilmaz;Ο Mehmet Yakup Yılmaz γεννήθηκε στη Μαλάτια το 1956. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, Σχολή Πολιτικών Επιστημών, Τμήμα Οικονομικών και Οικονομικών το 1977, αφού ολοκλήρωσε το δημοτικό σχολείο στο Δημοτικό Σχολείο της Άγκυρας. Antalya Devrim, και το γυμνάσιο και το γυμνάσιο ως δωρεάν οικοτροφείο σχολείο στο Λύκειο Ντενιζλί. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία στην Άγκυρα το 1975, όταν ήταν φοιτητής στο SBF, Yankı Magazine υπό τον Mehmet Ali Kislali. Ήταν επίσης εκδότης του περιοδικού για ένα διάστημα. Πριν από το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980, εργάστηκε ως σύμβουλος Τύπου στην Τουρκική Ομοσπονδία Yol İş που υπάγεται στο İş και στα συνδικάτα YSE – İş και εξέδιδε τις εφημερίδες και τα περιοδικά του σωματείου. Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία στην Τουρκική Στρατιωτική Ακαδημία, επέστρεψε στο επάγγελμα στις εκδόσεις Istanbul Gelişim. Εργάστηκε ως αναπληρωτής συντάκτης των περιοδικών Erkekçe και Bilim στις Εκδόσεις Gelişim και στη συνέχεια ως συντάκτης του περιοδικού Gelişim TV. Μεταγράφηκε στη Hürriyet το 1985 και ίδρυσε το περιοδικό Hürriyet Group. Εξέδιδε περιοδικά όπως Tempo, Blue Jean, Playmen. Αργότερα, διορίστηκε γενικός διευθυντής περιοδικών εκδόσεων. Μαζί με τον Ercan Arıklı, ανέλαβε τη θέση του γενικού διευθυντή όταν η περιοδική έκδοση μετατράπηκε στην έκδοση νούμερο 1. Έγινε ο ιδρυτικός συντάκτης σε περιοδικά όπως Aktüel, Cosmopolitan, Penthouse και Oya. Υπήρξε ιδρυτής πάνω από 30 περιοδικών μέχρι σήμερα. Στις αρχές του 1995 εξέδιδε την εφημερίδα Posta. Ίδρυσε την εφημερίδα Fanatik στα τέλη της ίδιας χρονιάς και την εφημερίδα Radikal στα τέλη του 1996 και υπηρέτησε ως εκδότης τους. Το 2000 διορίστηκε εκδότης της εφημερίδας Milliyet. Μετά από 5,5 χρόνια στη θέση αυτή, ανέλαβε τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου του Ομίλου περιοδικών Doğan Burda. Εργάστηκε ως αρθρογράφος στην εφημερίδα Hürriyet από το 2005 έως τον Σεπτέμβριο του 2018. Άρχισε να γράφει στο T24 από τον Οκτώβριο του 2018. Τα βιβλία του με τίτλους “I Chose Red, Love Was Under Blue”, “Say Hi to All My Loves”, “Is There Life After Love”, “I Lost My Sense of Surprise, It Is Void”, συγκεντρωμένα από στήλες εφημερίδων, δημοσιεύθηκαν. Το μακροσκελές διήγημά του «Does Love Forgive Everything» έχει εκδοθεί και σε μορφή βιβλίου. Ο Mehmet Y. Yılmaz, «ο δημοσιογράφος που άρχισε να εκπέμπει περισσότερο στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης», είναι επίσης γνωστός για τα δοκίμια και τα σχόλιά του για το ποδόσφαιρο καθώς και για τις πολιτικές ειδήσεις. |
“Communicator. Hipster-friendly creator. Gamer. Travel expert. Coffee maven.”