EGE IŞIK ÖZATAY [email protected]

Ο Burcu Perçin, ο οποίος περιγράφει την ύπαρξη του ανθρώπου ως μέρος της φύσης στο «Ascent to the New», με τις παλιές και νέες οικοδομικές μορφές που δημιουργεί, δηλώνει: «Η ανανέωση και ο χρωματισμός των παλαιών γλυπτών ενώ ενσωματώνεται με τη φύση, η σχέση και Η αλληλεπίδραση των χαρακτήρων με το περιβάλλον τους αποτελεί το κεντρικό σημείο της έκθεσης.

Ως ανθρωπότητα, παλεύουμε με τη φύση στον κόσμο μας, που ορίζεται ως το «ωχρό μπλε σημείο» από τον Carl Sagan. Ίσως για πρώτη φορά, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είμαστε ο μοναδικός ιδιοκτήτης της φύσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο καλλιτέχνης Burcu Perçin αντικατοπτρίζει αυτή τη συνειδητοποίηση στα έργα του στην «Ανάβαση στο Νέο», την έκθεση που άνοιξε η Merkür Gallery στη νέα της τοποθεσία στο Polat Piyalepaşa. εξηγεί την ύπαρξη του ανθρώπου ως μέρος της φύσης, με τις παλιές και νέες μορφές κατασκευής που δημιούργησε. Μιλήσαμε με τον Perçin, ο οποίος αναμειγνύει φανταστικές και πραγματικές εικόνες στους πίνακές του και περιλαμβάνει και γλυπτά αυτή τη φορά στην έκθεσή του, για την «Ανάληψη στο Νέο» και την παραγωγή του κατά τη διαδικασία της πανδημίας.

Από νωρίς στην καλλιτεχνική σας ζωή, επικεντρωθείτε σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, δυσλειτουργικά ναυπηγεία και πολυώροφα κτίρια. Η εστίασή σας σε αυτό το θέμα έχει να κάνει με το να είσαι καλλιτέχνης που ζει στην Κωνσταντινούπολη;

Burcu Perçin. ΦΩΤΟ: KAYHAN KAYGUSUZ
Εργάστηκα με διαφορετικούς τρόπους στην αρχή της εργασίας μου σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη και τα περίχωρά της. Δεν ξέρω πώς θα γινόταν αν έμενα σε άλλη πόλη, αλλά πάντα θα με ενδιέφεραν ερωτήσεις που αμφισβητούν τη σχέση μας με το περιβάλλον. Από την παιδική μου ηλικία, το πιο επιδραστικό και ευαίσθητο θέμα στη ζωή ήταν η φύση και η σχέση ανθρώπου και φύσης. Πάντα σκεφτόμουν πώς μπορεί να θεραπευτεί αυτή η προβληματική σχέση, πώς μπορούμε να ζήσουμε σε αρμονία με τη φύση. Στις πρώτες μου εκθέσεις το εξέφρασα οπτικοποιώντας βιομηχανικά απόβλητα, εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά κτίρια και εγκαταλειμμένους χώρους. Αυτοί οι χώροι, που έχουν χάσει τη λειτουργία τους και έχουν μετατραπεί σε μέσο ενοικίασης, με τράβηξαν τόσο σε μορφή όσο και σε ουσία. Οι τεράστιοι χώροι όπου εργάζονταν κάποτε εκατοντάδες άνθρωποι είναι τώρα εγκαταλελειμμένοι, η παραγωγή σταμάτησε, άδεια και έρημο…

Το κύριο θέμα της νέας σας έκθεσης «Ascent to the New» είναι η φύση και οι παλιές και νέες μορφές κατασκευής του ανθρώπου πάνω στη φύση. Πώς αντιμετωπίσατε αυτό το πρόβλημα;
Στην πραγματικότητα, άλλαξα σε ένα εντελώς νέο θέμα. ο αρχαίος κόσμος … Φυσικά, μπορούμε να τα δούμε όλα συνολικά, μιας και η προηγούμενη σειρά με έστρεψε εσωτερικά σε αυτό το θέμα. Δεν είναι τυχαίο που πέρασα από την ανασκαφή λατομείων πέτρας και μαρμάρου στην αρχαιολογική ανασκαφή, με τον καιρό άρχισα να ενδιαφέρομαι για την ιστορία των μαρμάρων. Για άλλη μια φορά, εξετάζοντας την παράδοση του κήπου στην προηγούμενη έκθεση, συνάντησα τον αρχαίο κόσμο. Γιατί εκεί πρώτα ξεκινάει η παράδοση του τοπίου. Βλέπουμε τα πρώτα παραδείγματα στις αρχαίες πόλεις. Η καλλιέργεια αυτής της γεωγραφίας περισσότερο ιστορικά και πολιτισμικά και η λήψη αναφορών στα έργα μου με οδήγησε σε ένα ανοιχτό ταξίδι. Στην αρχή δούλευα σε αρχαίες πόλεις, αλλά με την πάροδο του χρόνου κυριάρχησε η αρχαιότητα.

class = “medyanet-inline-adv”>

Πώς αντιμετωπίσατε τη σχέση ανθρώπου και φύσης στον αρχαίο κόσμο, πώς επηρέασε η πανδημία εσάς και τη δουλειά σας;

Η φύση ανανεώνεται και μπορούμε να την παρατηρήσουμε θαυμάσια αν την αφήσουμε. Όταν ξεκίνησε η πανδημία, όλοι ήμασταν μάρτυρες της, έστω και για λίγο. Αρχίσαμε να μιλάμε για θέματα όπως η ανάκτηση του όζοντος. Το αντανακλούσα αυτό στη δουλειά μου πριν από την πανδημία. Υπήρχε ακόμη και μια σειρά έργων που ονόμασα «Αναγέννηση», υποδεικνύοντας την αυτο-αναδιάρθρωση των βουνών. Ένιωσα την ανάγκη να το τονίσω περισσότερο αυτό στην έκθεση «Ανάβαση στο Νέο». Τοποθέτησα αρχαία αγάλματα σε αναγεννούμενη φύση και έβγαλα φυτά από το σώμα τους. Μπορούμε να ανανεώσουμε τη ζωή μας ενσωματώνοντας τον εαυτό μας με τη φύση. Μπορούμε να το πάρουμε ως παράδειγμα. να θυμάστε ότι είμαστε μέρος του… Με αυτή την έννοια, η ανανέωση και ο χρωματισμός των παλαιών γλυπτών ενσωματώνοντας παράλληλα στη φύση, η σχέση και η αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων και του περιβάλλοντός τους αποτελούν το κεντρικό σημείο της έκθεσης. class = “medianet-inline-adv”>

Όταν άκουσα για πρώτη φορά τον τίτλο «Ανάληψη στο Νέο», φαινόταν να υποδηλώνει και ελπίδα και πνευματικό σημείο. Τι γίνεται, πού πάμε;
Η ανάληψη στο Νέο υποδηλώνει ελπίδα και καλό μέλλον. Σημαίνει ότι ο ωροσκόπος ζει. Έχει καθαρά θετικό νόημα. Για να κατανοήσουμε την εποχή που ζούμε σήμερα, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πολύ καλά το παρελθόν. Υπό αυτή την έννοια, η ιστορία και η αρχαιολογία είναι πολύ σημαντικές. Μπορούμε να διαβάσουμε την πραγματικότητα που ζούμε πλέον από αρχαιολογικά δεδομένα, μύθους και παραμύθια. Σε αυτό το πλαίσιο, τα αρχαία σώματα των πινάκων μου μεταφέρουν το μήνυμα ότι το παρελθόν θα φωτίσει το παρόν. Αντικατοπτρίζει ότι μπορούμε να καθιερώσουμε έναν νέο τρόπο ζωής με μια νέα συνειδητοποίηση. Μπορούμε επίσης να ζήσουμε, ελεύθερα, σε ενότητα, σε αρμονία με τη φύση.

class = “medyanet-inline-adv”>

Αυτή τη φορά βλέπουμε τα γλυπτά σας στην έκθεση…

Ναι, έχω τρία γλυπτά σε αυτή την έκθεση. Δύο επιτοίχια γλυπτά σας καλωσορίζουν στην είσοδο, μια γυναικεία και μια ανδρική φιγούρα. Τοποθέτησα το μεγάλο άγαλμα στην άλλη άκρη του εκθεσιακού χώρου. Αποφάσισα να δημιουργήσω αυτά τα γλυπτά με τον ενθουσιασμό που ένιωσα για τα ανάγλυφα του Σεβαστείου που είδα στο μουσείο της αρχαίας πόλης της Αφροδισιάδας. Ανάμεσα σε αυτά τα ανάγλυφα είναι παραστάσεις Ρωμαίων αυτοκρατόρων και σκηνές από την ελληνική μυθολογία. Πολύ εντυπωσιακές ρεαλιστικές παραστάσεις. Εκείνη την εποχή, δεν ήξερα πώς να φτιάξω κάτι από αυτό. Πρώτα έκανα τους πίνακες, μετά σχηματίστηκαν τα γλυπτά των πινάκων.
Η έκθεση του Burcu Perçin με τίτλο «Ascent to the New» μπορεί να δει μέχρι τις 5 Μαρτίου στη νέα τοποθεσία της Merkür Gallery στο Polat Piyalepaşa.