Elif Eral | [email protected]Γεννημένος στη Γερμανία στις 5 Ιουλίου 1907, τα παιδικά χρόνια του Bittel πέρασαν στη σκιά του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. ξεκινά την τριτοβάθμια εκπαίδευση το 1926. Σπούδασε προϊστορία, πρωτοϊστορία, κλασική αρχαιολογία και αρχαία ιστορία στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης, του Βερολίνου, της Βιέννης και του Μάρμπουργκ. Απέκτησε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ το 1930, μετά το οποίο πραγματοποίησε ερευνητικά ταξίδια στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη, τη Συρία και την Κύπρο με υποτροφία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Για τον Bittel, ο οποίος ταξίδεψε επίσης μέσω της Βουλγαρίας και της Τουρκίας την ίδια χρονιά, αυτό το ταξίδι τον έφερε να συναντήσει την αρχαιολογία της Ανατολίας, πάνω στην οποία θα δούλευε όλη του τη ζωή. Την 1η Σεπτεμβρίου 1931, στο πλαίσιο του έργου του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Κωνσταντινούπολη, πραγματοποίησε ανασκαφή στην πρωτεύουσα των Χετταίων, Boğazköy (Hattusa). Ο νεαρός αρχαιολόγος, μόλις 23 ετών, είναι πολύ ενθουσιασμένος με τις ανακαλύψεις που θα κάνει στη γεωγραφία της Ανατολίας. Η πρώτη ανασκαφή του Bittel στο Boğazköy είχε αρχικά ως στόχο την επιθεώρηση αρχαίων ανασκαφών στην περιοχή, στη συνέχεια το πεδίο των ανασκαφών επεκτάθηκε.

class=”medianet-inline-adv”>

δάσκαλος. Ο Δρ. Bittel έπαιξε σημαντικό ρόλο στις πρώτες ανακαλύψεις της Δημοκρατίας στον τομέα της αρχαιολογίας με τις σπουδές του και τους φοιτητές που εκπαίδευσε.

επισκέφτηκε την Ανατολία

Ο Bittel, ο οποίος έκανε διάφορες ανασκαφές στην Αίγυπτο το χειμώνα μέχρι το 1933, εστιάζει στην Ανατολία το καλοκαίρι. Τώρα διορίζεται ειδικός στο Γερμανικό Ινστιτούτο της Κωνσταντινούπολης και συμμετέχει σε διάφορες ανασκαφές στην Ελλάδα και την Κρήτη. Εκείνα τα χρόνια, με τις οδηγίες του Ατατούρκ, η έρευνα στην ιστορία και την αρχαιολογία επιταχύνθηκε στα πανεπιστήμια. Η Τουρκική Ιστορική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1931 για να ξεκινήσει τη διδασκαλία της αρχαιολογίας στα πανεπιστήμια της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας. φινίρισμα οι προετοιμασίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Πολλοί επιστήμονες που έφυγαν από τη Γερμανία του Χίτλερ κατέχουν θέσεις σε πανεπιστήμια στους τομείς της ιστορίας, της αρχαιολογίας και των αρχαίων γλωσσών, καθώς και σε άλλους τομείς. Ο Bittel στέκεται αλληλέγγυος με τους Γερμανούς συναδέλφους του, παρακολουθώντας προσεκτικά πολλές ανασκαφές που ξεκίνησαν όχι μόνο στο Boğazköy αλλά και στην Ανατολία αυτά τα χρόνια, συμμετέχοντας ενεργά σε ορισμένες από αυτές και συμμετέχοντας σε κάποιες από αυτές ως παρατηρητής. Ένα από αυτά είναι οι ανασκαφές της Τροίας, που τον ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Ωστόσο, αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο και την ενέργειά του στο Boğazköy και επικεντρώνεται στην κουλτούρα των Χετταίων.

class=”medianet-inline-adv”>

δάσκαλος. Δρ Μια φωτογραφία του Kurt Bittel τραβηγμένη στη Γερμανία το 1957.

φώκιες των Χετταίων

Στις εκτεταμένες ανασκαφές το 1934, οι Χετταίοι βρήκαν μια πλάκα από τερακότα. κατάσταση το αρχείο είναι διαθέσιμο. Πάνω από 300 σφραγίδες των Χετταίων και σχεδόν οι μισές εκτυπώσεις είναι δίγλωσσες. Το 1936 κατάφερε να διαβάσει τις σφραγίδες μαζί με τον συνάδελφό του Hans Güterbock. Αυτή η ανακάλυψη ανακοινώνει για πρώτη φορά το όνομα ενός βασιλιά των Χετταίων στον αρχαιολογικό κόσμο: ο βασιλιάς Šuppiluliuma… Στη συνέχεια απαριθμεί άλλους Χετταίους βασιλιάδες ονομαστικά. Μία από τις μοναδικές συνεισφορές του Bittel στην αρχαιολογία της Ανατολίας είναι η αποσαφήνιση των ανάγλυφων του Yazılıkaya, του εθνικού ναού της αυτοκρατορίας των Χετταίων, 2 χλμ. από τη Hattusa. Ερμηνεύει ανάγλυφα με το όνομα, σκηνή με σκηνή και τα ερμηνεύει σε πολιτιστική κληρονομιά. Bittel, είναι ξεκάθαρο καιρός αποκαλύπτει ότι ο ναός ήταν ένας σημαντικός λατρευτικός χώρος όπου οι Χετταίοι πραγματοποιούσαν διάφορες δραστηριότητες. Ο Bittel συμμετέχει επίσης περιοδικά στις ανασκαφές του Alişar Höyük, τις οποίες το Γερμανικό Ινστιτούτο συνεχίζει στην περιοχή Sorgun στο Yozgat. Αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν μεγάλα λάθη στρωματογραφίας (στρωματογραφία) στην ανάλυση των αποτελεσμάτων των ανασκαφών που συνεχίζονται εδώ και τέσσερα χρόνια. Αποδεικνύει με στοιχεία ότι η στρωματοποίηση Alisar II πρέπει να χρονολογείται μετά το Alişar III και διορθώνει τη στρωματογραφία του τύμβου. Οι ανασκαφές Boğazköy, οι οποίες συνεχίστηκαν με την υποστήριξη του Γερμανικού Ινστιτούτου, ολοκληρώθηκαν το 1938 από το II. Ο Μπίτελ επιστρέφει για λίγο στη Γερμανία.

class=”medianet-inline-adv”>

Επιστρέφοντας στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στην Κωνσταντινούπολη ως διευθυντής το 1942, ο Bittel άρχισε επίσης να διδάσκει στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης (IU). Επέστρεψε στη Γερμανία το 1945 και συνέχισε τη δουλειά του εκεί. Το 1950 διορίστηκε καθηγητής στο Τμήμα Αρχαιολογίας της IU με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Η πρώτη του δουλειά θα είναι η ίδρυση της Έδρας της Προϊστορίας. Αυτό το έργο του Πρ. Δρ. Το σκηνοθετεί με τον Halet Çambel. Οι ανασκαφές του Boğazköy ξανάρχισαν το 1952. Χάρη στις ανασκαφές του Bittel στο Boğazköy, η φήμη της αρχαιολογίας της Ανατολίας ξεπερνά τα σύνορα. Εμπειρογνώμονες από πολλά πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο έρχονται σε ανασκαφές τύπου συνεδρίου για ανασκόπηση και δείπνα όπου συζητούνται τα ευρήματα διοργανώνονται στον αέρα ενός επιστημονικού συνεδρίου. Την ίδια χρονιά ξεκίνησαν οι ανασκαφές στο Fikirtepe, έναν από τους παλαιότερους οικισμούς της Κωνσταντινούπολης, υπό τη διεύθυνση των Bittel και Çambel. Κατά τις ανασκαφές που αποκαλύπτουν τον πολιτισμό του Φικιρτεπέ, προκύπτουν σημαντικά ευρήματα του νεολιθικού αγγειοπλάστη. Ο Μπίτελ συνέχισε τα μαθήματά του ως επικεφαλής του Τμήματος Προϊστορίας μέχρι το 1960, όταν μετακόμισε στο Βερολίνο ως επικεφαλής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Τα μάτια του δεν είναι προς τα πίσω, έδωσε τη θέση του στον Halet Çambel και εκπαίδευσε αρχαιολόγους που συμμετείχαν σε συνεχείς ανασκαφές σε όλη την Ανατολία. Συνεχίζει να μεταδίδει τις γνώσεις και την εμπειρία του στις νεότερες γενιές με τις διαλέξεις που δίνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο πανεπιστήμιο. Συνέχισε αυτά τα μαθήματα μέχρι το 1972. Οι ανασκαφές που ξεκίνησαν στο Pendik το 1981 ως συνέχεια του πολιτισμού Fikirtepe πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη του Bittel. Οι μαθητές πραγματοποιούν αυτές τις ανασκαφές, που είναι το καμάρι του Bittel. Ο Bittel, ο οποίος ήρθε για τελευταία φορά στην Τουρκία το 1988, επισκέπτεται επίσης την Έδρα Προϊστορίας της IU, την οποία θεωρεί σπίτι του. Εξετάζει μία προς μία τις εργασίες που έγιναν και τα αποτελέσματα των ερευνών στα συρτάρια του εργαστηρίου. Το γεγονός ότι το τμήμα που δημιουργήθηκε από το μηδέν έχει γίνει ανταγωνιστικό με τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια είναι πηγή υπερηφάνειας. Ο Μπίτελ, του οποίου η υγεία επιδεινώθηκε με την επιστροφή του στη Γερμανία, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Τουρκία, αλλά παρακολούθησε στενά όλες τις αρχαιολογικές εργασίες στην Ανατολία. Συνεχίζει τις συναντήσεις του με τους μαθητές και τους φίλους του, και εκφράζει τη νοσταλγία του για το σπίτι του με θέα την Κωνσταντινούπολη και τον Βόσπορο. Πέθανε στις 30 Ιανουαρίου 1991 σε ηλικία 84 ετών.

class=”medianet-inline-adv”>

Ο Bittel έκανε τις πρώτες του ανασκαφές στη Hattusa το 1931.class=”medianet-inline-adv”>

«Όχι ένα συνέδριο, αλλά μια γιορτή της γνώσης»

Σύμφωνα με δηλώσεις φίλων και μαθητών του, δεν είναι μόνο οι εκτεταμένες γνώσεις του στον τομέα της αρχαιολογίας που κάνει τον Bittel μοναδικό. Είναι επίσης ένας επιστήμονας που έχει έντονο ενδιαφέρον για όλη την επιστήμη, την τέχνη και την τεχνολογία, και προσφέρει ευρεία και βαθιά γνώση εξετάζοντας κάθε θέμα από κάθε οπτική γωνία. Ένας από τους μαθητές του, ο καθηγητής Δρ. Ουφούκ Εσίν είπε τα εξής κατά τη διάρκεια της συνάντησης μνήμης που πραγματοποιήθηκε μετά τον θάνατο του Μπίτελ: «Νομίζω ότι τα ταξίδια στην Ανατολία που πολλοί από εμάς πήραν μαζί του κατά τη διάρκεια των σπουδών μας, ειδικά το γεγονός ότι μας είπε για την Τροία, πέτρα-πέτρα, είναι φαινόμενα που δεν μπορούν να διαγραφούν από τις αναμνήσεις μας. Οι διαλέξεις του δεν ήταν διαλέξεις αλλά γιορτή γνώσης. Ξεκινούσε από την παραμικρή λεπτομέρεια, τα συνέδεε με εκπληκτικούς τρόπους, δείχνοντάς μας πόσο σημαντικές ήταν οι ανακαλύψεις που πιστεύαμε ότι ήταν οι πιο ασήμαντες, στο τέλος θα κατέληγε σε μια απίστευτη σύνθεση, εκθέτοντας έναν αρχαίο πολιτισμό που ζωντάνεψε μπροστά στα μάτια μας . Σήμερα, δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε την αρχαιολογία της Ανατολίας χωρίς να διαβάσουμε τα έργα του Bittel. Ήταν ένας «τελειομανής», ένας μάνατζερ προσεκτικός στην κάθε λεπτομέρεια και που δεν συγχωρούσε λάθη. Ο Bittel, ο οποίος ήταν πολύ καλός ομιλητής, ήταν το σύμβολο μιας καλοσυνάτης, καλοπροαίρετης, χαρισματικής προσωπικότητας που δεν φύλαγε τη βοήθεια των μαθητών και των φίλων του από κάθε άποψη, εκτιμημένη, πιστή και προικισμένη.

μια αυτόνομη βιβλιοθήκη

Bittel; Έχει γράψει πάνω από 250 βιβλία και άρθρα, συμπεριλαμβανομένων πολλών θεμάτων όπως οι ανασκαφές στο Boğazköy, οι τάφοι των Σελτζούκων, ο ρωμαϊκός δρόμος και οι μπαρόκ εκκλησιαστικές κατασκευές. Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του Bittel, ο οποίος ήταν αρκετά παραγωγικός για να δημιουργήσει μόνος του μια βιβλιοθήκη, είναι: Ανάγλυφα Yazılıkaya, Hittite Burial Traditions, Hattusha: The Capital of the Hittites, Boğazköy Guide, Hittites…