ΤΟΙΧΟΣ – Η διαδικασία, η οποία ξεκίνησε με τον θάνατο 33 στρατιωτών στην επίθεση σε μέλη της TAF στο Idlib στις 27 Φεβρουαρίου 2020, προκάλεσε έντονο μεταναστευτικό κίνημα στα τουρκοελληνικά σύνορα. Με την απόφαση να μην εμποδίσουν τη διέλευση στην Ευρώπη που ανακοίνωσαν κυβερνητικά στελέχη, οι πρόσφυγες ξεκίνησαν να περάσουν τα ελληνικά σύνορα τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Φεβρουαρίου.

Ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού ανακοίνωσε στις 7 Μαρτίου 2020 ότι ο αριθμός των μεταναστών που πέρασαν στην Ελλάδα ήταν 142.175, αλλά ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) και οι ελληνικές αρχές διέψευσαν αυτόν τον αριθμό.

«ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΣΜΟ»

Από την Ένωση Ερευνών για τη Μετανάστευση, η Δρ. Sibel Karadağ επισημαίνει ότι αυτό που συνέβη στο Pazarkule ήταν ένα σημείο καμπής όσον αφορά τις μεταναστευτικές πολιτικές μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ: «Μετά από αυτό, έλαβε χώρα μια σειρά γεγονότων που επηρέασαν όχι μόνο την Τουρκία αλλά και πολλά σημεία στην περιφέρεια της Ευρώπης. Για παράδειγμα, μετά την Τουρκία, το Μαρόκο έκανε παρόμοια κίνηση κατά της ΕΕ και ακολούθησε ένα παρόμοιο γεγονός στη Λευκορωσία. Γιατί και τα κράτη μαθαίνουν το ένα από το άλλο. Ενάντια σε όλη αυτή τη βρώμικη μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι χώρες αναπτύσσουν επίσης τρόπους με τους οποίους μπορούν να την χτυπήσουν ξανά. Η Τουρκία είναι μια από τις κορυφαίες χώρες σε αυτόν τον τομέα.

Η Δρ. Sibel Karadağ περιγράφει αυτό που συνέβη στο Pazarkule το 2020 ως «το πιο κρυστάλλινο παράδειγμα του πώς το ζήτημα της μετανάστευσης έχει γίνει εργαλείο εκβιασμού στην εξωτερική πολιτική»: «Ήταν επίσης ένα παράδειγμα που δείχνει ότι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας το 2016 ήταν ουσιαστικά τερματίστηκε. Δεν ήξερε η Τουρκία ότι ακόμα κι αν άνοιγε τα δικά της σύνορα, αυτοί οι άνθρωποι θα μπλοκάρονταν από την Ελλάδα; Φυσικά ήξερε. Γνωρίζαμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να περάσουν τα σύνορα de facto.

Σύμφωνα με τον Karadağ, δεν είναι τυχαίο ότι οι πρόσφυγες κατευθύνθηκαν στο Pazarkule, ένα από τα πιο ισχυρά σημεία διέλευσης των συνόρων με την τεχνολογική και ραντάρ υποδομή του. «Πάνω απ ‘όλα, η επιλογή της αναλογίας δεν είναι μια τυχαία απόφαση. Με όλη αυτή την τεχνολογική υποδομή, η βία που ασκεί η ΕΕ θα μπορούσε να παρατηρηθεί πολύ καλά και θα μπορούσε να γίνει ορατή στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Το Pazarkule ήταν μια εκδήλωση στην οποία η Τουρκία είχε στόχο να αυξήσει τη δική της πίστωση.

Δηλώνει ότι αυτό το σχέδιο έχει αποκτήσει ζωή με τον οπλισμό της Ελλάδας στα σύνορα όσο ποτέ άλλοτε, είπε ο Δρ Μαυροβούνιο. «Η βία έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Χιλιάδες άνθρωποι παρέμειναν στη μέση αυτής της τραγωδίας. Αυτή η παράσταση κράτησε περίπου ένα μήνα. Ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου και ολοκληρώθηκε στις 28 Μαρτίου. Το βράδυ της 27ης Μαρτίου το τουρκικό κράτος τους έδιωξε από την περιοχή. Όταν φύγαμε το επόμενο πρωί, ο χώρος ήταν άδειος και καθαρίστηκε σαν να μην ήταν τίποτα εδώ και ένα μήνα.

Ο ΠΡΟΣΦΥΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ PAZARKULE: ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΕΚΕΙ

Ένας από τους πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν βίαια από το Pazarkule είναι ο Αχμέτ, 25 ετών, που έφτασε στην Τουρκία πριν από 5,5 χρόνια από το Αφγανιστάν, όπου απειλούνταν. Ο Αχμέτ, ο οποίος επισκέφτηκε πρώτα το Πακιστάν, μετά το Ιράν και τέλος το Βαν στα σύνορα, λέει: «Η Τουρκία είναι καλή γιατί είναι μουσουλμανική, οι δύο χώρες είναι φίλες. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα λέει ότι πουθενά δεν μπορεί να μοιάζει με τη χώρα του και του λείπει η οικογένειά του, την οποία δεν έχει δει εδώ και 6 χρόνια.

Λέγοντας, «δεν θα έμενα ούτε λεπτό σε μια ξένη χώρα αν δεν έπρεπε, αλλά πρέπει να ζήσουμε και κανείς δεν το καταλαβαίνει», η ζωή του Αχμέτ στην Τουρκία είναι εξίσου περίπλοκη με τους τρόπους με τους οποίους μετανάστευσε. . «Για παράδειγμα, δεν μπορώ να βγάλω ταυτότητα εδώ και 5 χρόνια. Λένε πήγαινε σήμερα και έλα αργότερα. Τα νοσοκομεία δεν με δέχονται, αρρωσταίνω και δεν μπορώ να πάω. Δεν μπορώ να πιάσω ούτε μια γραμμή με τον εαυτό μου, τόσο δύσκολο είναι. Δεν υπάρχει αξιοπρεπής δουλειά. Μια μέρα δουλεύουμε στις οικοδομές, μια μέρα δουλεύουμε αλλού. Αφού είμαστε φυγάδες, δεν έχουμε συγκεκριμένη δουλειά. Επειδή χρειάζεσαι ταυτότητα για να δουλέψεις σε κατάλληλο μέρος, δεν την παίρνει από αυτόν. Κάποιοι όμως είναι καλοί, καταλαβαίνουν.

Εξηγώντας ότι είχε εκτεθεί σε ρατσισμό στην Τουρκία, ο Αχμέτ λέει: «Είπαν να πάτε πίσω στη χώρα σας και πέταξαν τα ποτήρια». Σύμφωνα με τον Αχμέτ, όταν ένας πρόσφυγας κάνει κάτι λάθος, όλοι οι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται το ίδιο. «Πέντε στα πέντε δάχτυλα δεν είναι ίδια. Ένας άνθρωπος κάνει κάτι λάθος εξαιτίας αυτού του ατόμου, βλέπει τους πάντες σαν αυτόν.

Αυτοί είναι οι λόγοι που ο Αχμέτ πήγε στην Αδριανούπολη όταν άκουσε τη δήλωση «Δεν θα εμποδίσουμε τις διελεύσεις». «Τι βίωσες εκεί;» όταν τον ρώτησα, «Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχω ζήσει εκεί. Ό,τι ερχόταν στο μυαλό μου ήρθε στο μυαλό. »

«Έριξαν σπρέι πιπεριού, λιποθύμησα τρεις φορές εκεί έξω στα δάση. Ήταν σκοτεινά. Είχα μαζί μου Αφγανούς, Σύρους, Ιρανούς. Χωρίς αυτούς, δεν θα ήμουν τώρα, θα ήμουν νεκρός. Έπιασε τον Αστυφύλακα σε τουρκικό έδαφος στην Αδριανούπολη και τον έστειλε μακριά. Δεν μπορούσαμε να περάσουμε, κανείς δεν μπορούσε να περάσει. Μάζεψαν με το ζόρι τις σκηνές του κόσμου πίσω μας. Υπήρχε συμφωνία, άνοιξε για λίγες μέρες, έφυγαν, δεν μπορούσαμε να πάμε.

Οι πρόσφυγες αγωνίζονται ακόμα να περάσουν τα σύνορα, αλλά όχι με την ίδια ένταση. ΜΚΟ αναφέρουν ότι οι πρόσφυγες πέφτουν θύματα βίας στα σύνορα, ληστεύονται και γυρνούν πίσω. Από την Ένωση Ερευνών Μετανάστευσης, η Δρ Sibel Karadağ λέει ότι είναι πρακτικά αδύνατο να περάσεις στην Ελλάδα μετά από αυτό που συνέβη στο Pazarkule το 2020.

«Πριν από το 2020, οι ανατροπές συνέβαιναν ακόμα στο Meriç, αλλά υπήρχαν και κάποιες που θα μπορούσαν να περάσουν. Εξάλλου, στις αναφορές όλων των μη κυβερνητικών οργανώσεων, η κατάσταση ήταν λίγο πιο ετερογενής. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια, αυτό έχει αλλάξει. Κανείς δεν μπορεί να περάσει τώρα.

«ΑΝ ΧΑΣΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΘΑ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ»

Ο Αχμέτ, ο οποίος εκτέθηκε στη βία και λιποθύμησε στο Παζαρκουλέ, σχεδιάζει να επιστρέψει στα σύνορα και να περάσει στην Ελλάδα, παρά όλα όσα πέρασε. Λέει ότι πολλοί φίλοι του συμφωνούν μαζί του: «Αν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χάσει τις εκλογές το 2023 -δεν ξέρω τα ονόματά τους- αν έρθουν οι αντίπαλοι, δεν τους αρέσουν οι ξένοι, τους στέλνουν πίσω στη χώρα τους. Γι’ αυτό όλοι λένε ότι πρέπει να είμαστε έξω μέχρι το 2023. Όλοι έχουν άγχος.

Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (IMO), περίπου 3.500 μετανάστες πέθαναν το 2021 στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στην ΕΕ μέσω θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων. Το 2021 ήταν η πιο θανατηφόρα χρονιά για τους μετανάστες στην περιοχή από το 2018.