ΤΕΙΧΟΣ – Αποκαλύφθηκαν οι δεσμοί του ελληνικής καταγωγής δημάρχου της Χιμάρας, Φρέντι Μπελέρι, ο οποίος κρατήθηκε στην Αλβανία για φερόμενη «εξαπάτηση» των τοπικών εκλογών, με εξτρεμιστικές εθνικιστικές ομάδες στην Ελλάδα. Για στενές σχέσεις του Μπελέρι με την ακροδεξιά έκανε λόγο η εφημερίδα Εφημερίδα των Συντακτών, προσκείμενη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ.

Η διαμάχη ξεκίνησε όταν ο δήμαρχος της Χιμάρας Φρέντι Μπελέρι συνελήφθη και φυλακίστηκε από τις αλβανικές αρχές λίγες μέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Δράση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε για τον Μπελέρι, ο οποίος είναι φυλακισμένος στην Αλβανία, στη Χιμάρα, με τη συμμετοχή του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτη Σχινά μέσω βίντεο. Καθώς η ενέργεια δημιούργησε διπλωματική ένταση στη γραμμή Αθήνα-Τίρανα, ο Αλβανός πρωθυπουργός επέκρινε την τελευταία εξέλιξη.

Καθώς η ένταση στη γραμμή Αθήνα-Τίρανα παρέμενε στην ατζέντα, ο ελληνικός αντιπολιτευόμενος Τύπος εστίασε στο πολιτικό παρελθόν του Μπελέρι. Σύμφωνα με την εφημερίδα Εφημερίδα των Συντακτών, η ιστορία του Μπελέρι με υπερεθνικιστικά στοιχεία στην Ελλάδα εγείρει ερωτηματικά.

Τραβηγμένη στα ελληνοαλβανικά σύνορα

Το αμφιλεγόμενο όνομα Μπελέρι καταγράφηκε το 1995 κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, μαζί με 7 άτομα με οπλισμένο και στρατιωτικό εξοπλισμό. Η ομάδα του Μπελέρι συνελήφθη στις 18 και 19 Μαρτίου 1995 στην περιοχή Δελφινάκι των Ιωαννίνων, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Την ώρα που η ομάδα συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον ελληνικού δικαστηρίου, επικρατούσε εσωτερική αναταραχή στην Αλβανία. Τα κυριότερα ελληνικά ΜΜΕ της εποχής, και συγκεκριμένα η εφημερίδα Τα Νέα, έγραψαν ότι «κάποιες ακροδεξιές προκλητικές ομάδες με πολιτικούς δεσμούς προσπαθούσαν να σπείρουν το χάος στην Αλβανία».

Οι δραστηριότητες της ένοπλης ομάδας, που αρχικά κατηγορούνταν για σοβαρά εγκλήματα, όπως ταραχές και κατοχή παράνομων όπλων, έλαβαν ευρεία κάλυψη στον ελληνικό Τύπο της εποχής. Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε επίσης στο κοινό ότι «θα αντιμετωπίσει το περιστατικό». Ωστόσο, στην πορεία της έρευνας προέκυψαν διασυνδέσεις με τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών και το περιστατικό έπεσε στη λήθη με την πάροδο του χρόνου. Μετά τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα, τα ονόματα που εμπλέκονται στο περιστατικό έλαβαν ελαφρές ποινές.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Εφημερίδα των Συντακτών, ο Μπελέρι συνέχισε τους δεσμούς του με την ακροδεξιά μετά από αυτό το περιστατικό. Έτσι διατηρεί στενές σχέσεις με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, τον αρχηγό του φασιστικού κόμματος ΛΑΟΣ, που φώναζε το 2009 «Θα επιστρέψουμε και ο κόσμος θα τρέμει», συνδεόμενος με τους νεοναζί.

Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, ο Μπελέρι επαίνεσε τον Καρατζαφέρη για το ότι έθεσε το θέμα της «Βορείου Ηπείρου» και επέκρινε τα κυρίαρχα ελληνικά κόμματα. Το κόμμα του ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, από την άλλη, εισήλθε στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία σχηματίστηκε εκμεταλλευόμενος την πολιτική ασάφεια που προκάλεσε η οικονομική κρίση της επόμενης περιόδου. Μέλη αυτής της κυβέρνησης εντάχθηκαν αργότερα στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας και σήμερα συνεχίζουν να υπηρετούν ως ανώτερα στελέχη στην κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο Μπελέρι πανηγύρισε και το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή για τις αμφιλεγόμενες ενέργειές του στην Αλβανία την ίδια περίοδο. Ο εθνικός του εθνικισμός και η υπεράσπιση του ελληνισμού έκαναν τον Μπελέρι αγαπητός στους υπερεθνικιστές.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

Τα τελευταία χρόνια, ο Μπελέρι, ο οποίος έχει στενούς δεσμούς με την ελληνική ακροδεξιά, έχει αρχίσει να επιβάλλεται στην αλβανική πολιτική σκηνή.

Η πρόσφατη εκλογική περιφρόνηση του πρωθυπουργού Έντι Ράμα εναντίον του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματός του έχει ευθυγραμμίσει τον αμφιλεγόμενο πολιτικό με το αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ο έλεγχος της τουριστικής πρωτεύουσας στη Χιμάρα είναι η βάση αυτής της αντιπαλότητας. Στην Ελλάδα, από την άλλη, μεγάλα τμήματα του κοινού συνεχίζουν να υπερασπίζονται τον Μπελέρι. Όμως ο προηγούμενος ακτιβισμός του και οι δεσμοί του με υπερεθνικιστές έφεραν την Ελλάδα σε δύσκολη θέση, γεγονός που πίεσε την ΕΕ για την απελευθέρωσή του.