Όταν ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας επισκέφθηκε την Πρίστινα για έκτη φορά πριν από ένα μήνα, τα τοπικά μέσα έγραψαν – «Ο Ντέντιγιας στο Κόσοβο σαν στο σπίτι του». Το γεγονός ότι η Αθήνα βελτιώνει τις σχέσεις της με τις αρχές στην Πρίστινα φαίνεται από την απόφαση που ελήφθη πέρυσι να ανοίξει πρεσβεία.

«Ήταν σαφές ότι η Ελλάδα ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος πριν. Υπάρχουν δύο λόγοι: ο πρώτος είναι η πίεση στην ΕΕ, η θέση της Ελλάδας ως η πιο υπερχρεωμένη χώρα και όλα όσα σχεδιάζουμε μετά την οικονομική κρίση και η δέσμευση της ΕΕ προς την Ελλάδα σε αυτό. σεβασμό. , και το άλλο είναι ότι μπήκε στον κύκλο των χωρών που βρίσκονται πιο κοντά στην Ουάσιγκτον», λέει ο Ζόραν Μιλιβόγεβιτς, πρώην διπλωμάτης.

Η εμπλοκή του μεσολαβητή στο διάλογο μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινα, Μίροσλαβ Λάιτσακ, Σλοβάκο και πρώην υπουργός Εξωτερικών, θα μπορούσε να είναι η κορυφή της ισορροπίας. Θα ήταν απροσδόκητο εάν η Σλοβακία δεν υποστήριζε αυτό που κάνει. Ισπανία, Κύπρος και Ρουμανία στη γραμμή στάσης, η οποία προς το παρόν, όπως φαίνεται, είναι αμετάβλητη.

“Οι χώρες της ΕΕ που δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο είναι ο πραγματικός στόχος αυτών των διαπραγματεύσεων, των διαλόγων και του γαλλογερμανικού εγγράφου. Στόχος είναι αυτά τα κράτη μέλη της ΕΕ να αποποιηθούν τη θέση τους”, λέει ο Ντράγκαν Μπίσενιτς, δημοσιογράφος και πρώην πρεσβευτής.

Δύο γεγονότα θα μπορούσαν να προμηνύουν το αποτέλεσμα

Ακόμη και πριν από τη δήλωση, δύο γεγονότα γνώστες μπορούσαν να προβλέψουν το αποτέλεσμα.

“Η πρώτη είναι η λεγόμενη ευρωπαϊκή πρόταση που έχει τη συναίνεση όλων των χωρών μελών, συμπεριλαμβανομένων των χωρών που δεν αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Σας υπενθυμίζω ότι η πρόταση είχε σημεία που ήταν αμετάβλητα, στα οποία το Βελιγράδι δεν μπορούσε να επηρεάσει, και Αυτή η πρόταση εγκρίθηκε με συναίνεση.Το δεύτερο γεγονός είναι η απελευθέρωση των θεωρήσεων, εκτός από την Ισπανία, όλες οι άλλες χώρες συμφώνησαν να αναγνωρίσουν τα έγγραφα του Κοσσυφοπεδίου», υπογράμμισε ο Stefan Surlić από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών.

κανενα απο τα δυο ψηφοφορία πριν από τρεις ημέρες σε μια οργάνωση που θεωρείται ως λόμπι της ΕΕ, δεν μπορεί να αποφύγει το πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία. Προς υποστήριξη της δήλωσης του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, του Ισπανού Josep Borelj – η Ένωση πρέπει να υιοθετήσει μια «δομική προσέγγιση» στην πολιτική απέναντι σε χώρες που «δεν έχουν το ίδιο όραμα για τον κόσμο με εμάς» και δεν θέλουν να πέσουν σε οποιοδήποτε από τα υπάρχοντα στρατόπεδα.

“Σίγουρα υπάρχει πίεση όταν πρόκειται για την Ελλάδα και τη Σλοβακία, αλλά και όταν πρόκειται για τη Μολδαβία και την Αρμενία. Αυτό θα πρέπει να αναγνωριστεί ως αποτέλεσμα πίεσης και απόκλισης από τις αρχές. Εάν η πίεση μειωθεί ή εξασθενήσει ή εάν υπάρξει λύση στο Ουκρανία, αν ξεκινούσε μια ειρηνευτική διαδικασία, πιστεύω ότι κάποιοι θα επέστρεφαν στην αρχή», λέει ο Milivojević.

Συγκροτούνται ομάδες εισηγητών για την προετοιμασία της ψηφοφορίας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση

Και ενώ οι υπολογισμοί γίνονται με χώρες που δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο, οι ενημερωμένες χώρες το βλέπουν ως επιθυμητό πόρο για τα συμφέροντα της Σερβίας. Μετά την ψηφοφορία κατά τη σύνοδο της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για την υποψηφιότητα της Πρίστινα, σχηματίζονται ομάδες εισηγητών για την προετοιμασία της ψηφοφορίας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση.

“Ας υποθέσουμε ότι σε αυτή τη στρατηγική θα συμβάλουν στη συνέχιση της υποψηφιότητας του Κοσσυφοπεδίου για το Συμβούλιο της Ευρώπης. Ωστόσο, πρέπει να ειπωθεί ότι οι επτά χώρες που καταψήφισαν δεν είναι μικρός αριθμός. Στην πραγματικότητα, δεν έγινε ποτέ ότι μια χώρα αμφισβητούμενη και αμφισβητούμενη σε αυτό το σημείο της διαδικασίας ένταξης στο Συμβούλιο της Ευρώπης και αυτές οι επτά χώρες μπορούν στην πραγματικότητα να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στη συνέχιση των εργασιών και στη λειτουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την υποψηφιότητα του Κοσσυφοπεδίου». παρατήρησε ο Μπίσενιτς.

Σε 15 χρόνια, αν και στην ίδια θέση, οι χώρες που δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο μπορούν πλέον να χωριστούν σε τρεις ομάδες – το σκληρό ρεύμα: Ισπανία, Κύπρος και Ρουμανία, το μαλακότερο περιλαμβάνει τη Σλοβακία, ενώ η θέση της Ελλάδας έχει επανειλημμένα αμφισβητηθεί.