ΤΟΙΧΟΣ – Το Κουρδικό Ίδρυμα Πολιτισμού και Έρευνας (KÜRT-KAV) είναι το πρώτο ίδρυμα που έχει εγγραφεί ως «Κούρδος» στην Τουρκία. Ωστόσο, το ίδρυμα μοιάζει πλέον με ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο. Δεν υπάρχει κανείς σε ένα 4όροφο κτίριο 100 μέτρα από την πλατεία Ταξίμ. Η διοίκηση και τα μέλη δεν παρευρίσκονται πλέον στις συνεδριάσεις. Εάν ο Köroğlu Karaaslan, ο γενικός γραμματέας του Kurdish-Kav, δεν ενταχθεί στο ίδρυμα, θα παραμείνει ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο σε μια από τις εποχές που οι Κούρδοι το χρειάζονται περισσότερο.

Ούτε οι Κούρδοι μπορούν να φτάσουν στο ίδρυμα, ούτε το ίδρυμα μπορεί να φτάσει σε κανέναν για να οργανώσει τις εκδηλώσεις. Η πλειοψηφία του διοικητικού προσωπικού είναι τα ονόματα που εμπλέκονται στη δημιουργία του ιδρύματος. Το ίδρυμα γίνεται όλο και πιο ήσυχο γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει. Για το λόγο αυτό, οι δραστηριότητες και οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την ίδρυση βρίσκονται σε πτώση.

Σκοπός της δημιουργίας του Kurd-Kav είναι να κάνει επιστημονική έρευνα και συλλογές για τον κουρδικό πολιτισμό, την τέχνη και τη λογοτεχνία, να τα καταγράψει, να τα μεταδώσει στο κοινό και να τα ζωντανέψει. Κατά καιρούς πραγματοποιούνταν εορτασμοί του Νορβιού, σεμινάρια και πάνελ, καθώς και ημέρες μνήμης. Ωστόσο, είναι σχεδόν αδύνατο να συναντήσετε πια ακόμη και αυτές τις δραστηριότητες.

ΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ;

Η ίδρυση του ιδρύματος χρονολογείται από τη σφαγή της Χαλάμπτζα. Στην Κωνσταντινούπολη, μια ομάδα Κούρδων πολιτικών, δικηγόρων και επιχειρηματιών συγκέντρωναν βοήθεια και οργάνωναν εκδηλώσεις για τους πρόσφυγες που διέφυγαν από τη σφαγή της Χαλάμπτζα.

Αυτή η ομάδα συνέχισε να συνεδριάζει στη συνέχεια. Ήθελαν να κάνουν αυτή την επιτροπή μόνιμη. Κάποιοι ήθελαν να δημιουργήσουν ένα κόμμα. Αυτές οι συζητήσεις και διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν μέχρι το 1992. Ο Köroğlu Karaaslan, γενικός γραμματέας του Κουρδικού Ιδρύματος Πολιτισμού και Έρευνας, είπε ότι αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα ίδρυμα το 1992 με 100 διανοούμενους, συγγραφείς και δικηγόρους, και στη συνέχεια αγόρασαν το σημερινό κτίριο συγκεντρώνοντας χρήματα .

«Εντοπίσαμε 100 άτομα, αλλά 2 άτομα δεν μπορούσαν να συμπληρώσουν τα έγγραφά τους. Γι’ αυτό ιδρύθηκε από 98 άτομα», είπε ο Karaaslan. Αργότερα, ζητήθηκε να ονομαστεί το Ίδρυμα Ερευνών για τον Κουρδικό Πολιτισμό. Αυτό το όνομα έγινε αποδεκτό. Εγγράφηκε το 1996. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Δημοκρατίας της Τουρκίας έγινε δεκτό ένα ίδρυμα με κουρδικό όνομα από το δικαστήριο. Γι’ αυτό θέλουμε να προστατεύσουμε αυτόν τον θεσμό. Ο Mehmet Celal Baykara τσακώθηκε πολύ με τα δικαστήρια για το όνομα. Τελικά υιοθέτησαν αυτό το όνομα. Επί του παρόντος, το ίδρυμα έχει σχεδόν 160 ιδρυτές και μέλη. Πολλά ιδρυτικά μέλη έχουν πεθάνει. Κάποιοι επίσης σκοτώθηκαν. Περίπου 40 άτομα έπρεπε να πάνε στην Ευρώπη», είπε.

«Το KURT-KAV ΕΧΕΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ»

Ο Καραασλάν είπε ότι στρατολόγησαν μέλη με την απόφαση του συνεδρίου εάν υποβάλουν αίτηση για πολιτισμό, τέχνη και σεμινάρια και όταν πίστευαν ότι θα ήταν επωφελές για το ίδρυμα, και είπε, «Όταν ιδρύθηκε, είχε κεντρικό ρόλο στην Κωνσταντινούπολη. Έχει επισκεφθεί πολύ. Πραγματοποιήθηκαν συνέδρια, πάνελ, σεμινάρια. Έχουμε στείλει πολλούς μαθητές στη Σουηδία και την Ελλάδα για να αποκτήσουν το πιστοποιητικό καθηγητή Κούρδων. Στέλναμε 10 άτομα τη φορά. Στέλναμε 10 άτομα στην Ελλάδα και 10 στη Σουηδία. Το έχουμε στείλει έτσι πολλές φορές. Επειδή δεν υπήρχε τέτοιο πεδίο στην Τουρκία, στείλαμε φοιτητές σε αυτές τις χώρες. Ήρθαν με τα πιστοποιητικά. Αργότερα, υποβάλαμε αίτηση για να φτιάξουμε μια τάξη για μαθήματα κουρδικών. Ωστόσο, η Επαρχιακή Διεύθυνση Εθνικής Εκπαίδευσης στην Κωνσταντινούπολη δεν έδωσε άδεια. Μετά από αυτό το αίτημα, το γραφείο του κυβερνήτη στην Κωνσταντινούπολη έκλεισε το ίδρυμα το 2005. Εμείς αντιταθήκαμε, αλλά σφράγισαν την αίθουσα που προσφέραμε να διδάξουμε για 2 χρόνια. Γι’ αυτό δεν μπορούσαμε να δώσουμε διαλέξεις γιατί η αίθουσα ήταν σφραγισμένη. Ακόμα δώσαμε μαθήματα, αλλά δεν μπορούσαμε να δώσουμε πιστοποιητικά.

«Ο ΚΟΥΡΤ-ΚΑΒ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΕ ΚΟΥΡΔΟΥ»

Ο Karaaslan επεσήμανε ότι δεν μπορούσαν να αυξήσουν τις δραστηριότητες λόγω των περιορισμένων ευκαιριών τους, αλλά δεν πρέπει να λησμονείται ότι το ίδρυμα είναι το σπίτι των Κούρδων και κάλεσε επίσης τους Κούρδους να χρησιμοποιήσουν το ίδρυμα:

«Διοργανώνουμε συνέδρια, σεμινάρια και προωθητικές ενέργειες σε σημαντικές μέρες για τους Κούρδους, αν και λίγες. Το κτήριο μας είναι ανοιχτό. Μερικοί από τους καλλιτέχνες και τους συγγραφείς μας έρχονται να προωθήσουν τα βιβλία τους. Ήμασταν κλειστοί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ωστόσο, εκδηλώσεις γίνονται πλέον, έστω και μια φορά το μήνα. Στο πλαίσιο αυτό, αν κάποιος το επιθυμεί, μπορεί να χρησιμοποιήσει το κτήριο μας. Μπορεί να οργανώσει εκδηλώσεις. Θέλουμε επίσης να κάνουμε περισσότερες δραστηριότητες, αλλά οι δυνατότητές μας είναι περιορισμένες. Αυτό οφείλεται τόσο στην έλλειψη οικονομικών πόρων όσο και σε έλλειψη προσωπικού. Ωστόσο, προσπαθούμε να κάνουμε το μέγιστο. Η διοίκηση του ιδρύματος έχει μια απόφαση ως εξής: Κάθε Κούρδος που επιθυμεί να χρησιμοποιήσει αυτό το κτίριο μπορεί να χρησιμοποιήσει το ίδρυμα χωρίς καν να λάβει άδεια από τη διοίκηση. Αυτό το ίδρυμα είναι η πατρίδα των Κούρδων. Κάθε Κούρδος μπορεί να κάνει ό,τι χρειάζεται εδώ. Είναι απόφαση της διοίκησης μας. Όταν το θέλουν, το κτίριο είναι δικό τους. Έχουμε μιλήσει σε πολλές ομάδες γι’ αυτό. Κάποιοι έρχονται. Στόχος μας είναι να κάνουμε τουλάχιστον μία δραστηριότητα το μήνα. Τις επόμενες μέρες θα διοργανώσουμε συμπόσιο για τη σφαγή της Χαλάμπτζα. Η αίθουσα όπου πραγματοποιείται η εκδήλωση έχει χωρητικότητα 90 ατόμων. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για έκθεση ζωγραφικής. Πρέπει να προσεγγίσουμε τους ανθρώπους, και οι άνθρωποι πρέπει να μας προσεγγίσουν. Οι Κούρδοι έχουν σπίτι εδώ. Μπορούν να έρθουν εδώ. Δεν χρειάζεται να πάνε πουθενά αλλού. Αν γίνουν εκδηλώσεις θα είμαστε ανοιχτοί μέχρι την ώρα που θέλουν».

«ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΡΔΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ»

Τονίζοντας ότι το ίδρυμα χρειάζεται τους Κούρδους νέους, ο Karaaslan συνέχισε: «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να απασχολούμε επαγγελματίες. Έρχομαι στο ίδρυμα όποτε έχω χρόνο από τη δουλειά μου. Το ίδρυμα θα ήταν πιο αποτελεσματικό εάν μπορούσαμε να απασχολήσουμε δύο ή τρεις επαγγελματίες. Αν έχουμε την ευκαιρία, θα το κάνουμε. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουμε ούτε έναν μικρό μισθό και να φέρουμε κάποιον εδώ. Ας μας γνωρίσουν οι Κούρδοι. Οι ιδρυτές και πολλά από τα μέλη μας έχουν γεράσει. Μερικοί είναι νεκροί. Πολλοί άνθρωποι έπρεπε να πάνε στην Ευρώπη. Κάποιοι επέστρεψαν σπίτι τους. Πρέπει να προσλάβουμε νέους για το ίδρυμα.