Οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας, που φιλοξένησαν τόσες πολλές βασιλικές οικογένειες για πρώτη φορά μετά τον βασιλικό γάμο του Κωνσταντίνου στον ίδιο καθεδρικό ναό το 1964, έχουν κλείσει λόγω της κηδείας.

Μεγάλες ουρές βασιλικών υποστηρικτών και στενών φίλων του Κωνσταντίνου κατέβηκαν τα ξημερώματα στο παρεκκλήσι δίπλα στον καθεδρικό ναό για να αποτίσουν τα σέβη τους στο φέρετρο του βασιλιά, το οποίο ήταν τυλιγμένο με ελληνική σημαία.

Να σημειωθεί ότι μεταξύ αυτών των ατόμων ήταν και ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Αντώνης Σαμαράς και η σύζυγός του.

Ναύτης που κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960, ο Κωνσταντίνος Β’ ανέβηκε στον θρόνο σε ηλικία 24 ετών το 1964 μετά το θάνατο του πατέρα του, Βασιλιά Παύλου, και παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Άννα Μαρία από τη Δανία την ίδια χρονιά.

Ο Τζελάλ Μπαγιάρ, ο τότε Πρόεδρος της Τουρκίας, είχε στείλει στο ζευγάρι ένα πολύτιμο μεταξωτό χαλί ως γαμήλιο δώρο.

Η κυβερνητική κρίση που ξέσπασε μετά τη σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Κωνσταντίνου Β’ και του έμπειρου τότε Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου το 1965 πυροδότησε το «πραξικόπημα των συνταγματαρχών» τον Απρίλιο του 1967.

Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, άπειρος στη διοίκηση της χώρας, κατέφυγε στην Ιταλία με την οικογένειά του, φοβούμενος ότι θα «σκοτωθεί» μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα που ήθελε να ηγηθεί κατά της χούντας των συνταγματαρχών τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Σε συνέντευξή του για τη διαφυγή του στην Ιταλία, ο Κωνσταντίνος είπε ότι «αν και οι αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις ήταν στο πλευρό του, έπρεπε να πάει κρυφά στην Ιταλία για να αποτρέψει το ξέσπασμα ενός νέου εμφυλίου πολέμου στη χώρα, επειδή οι χερσαίες δυνάμεις υποστηρίχθηκαν από η χούντα».

Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, που ζούσε στην Αγγλία με μέλη της βασιλικής οικογένειας μέχρι την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο το 1974, έχασε τη λαϊκή ψηφοφορία που οργανώθηκε στην Ελλάδα την ίδια χρονιά με 30,8% έναντι 69,2% και έγινε ο «Υπερβολικός Βασιλιάς».

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος κατά του Στέμματος. Ερμηνεύεται ότι ο ελληνικός λαός αυτή την περίοδο κατηγόρησε τον βασιλιά Κωνσταντίνο ότι «δεν έδειξε αρκετή αντίσταση κατά της χούντας και αποφάσισε να τερματίσει τη βασιλική εποχή».

Αν και ο έκπτωτος βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ κέρδισε τη δίκη του κατά του ελληνικού κράτους, το οποίο κατάσχεσε τα περιουσιακά του στοιχεία στην Ελλάδα, δικαιούταν μόνο 13,7 εκατομμύρια δολάρια από τα 161 εκατομμύρια δολάρια που ζήτησε ως αποζημίωση.

Αν και του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια τα επόμενα χρόνια, ο Κωνσταντίνος Β’, ο οποίος συνέχισε τη ζωή του στην Αθήνα με δανική υπηκοότητα, δεν μπήκε ποτέ στην πολιτική μέχρι το θάνατό του, αλλά διατήρησε τις σχέσεις του με φιλοβασιλικούς πολιτικούς και απλούς πολίτες που υπάρχουν ακόμα.

Με τον θάνατο του Κωνσταντίνου Β’, που θα μείνει στην ελληνική πολιτική ιστορία ως ο «τραγικός βασιλιάς», έληξε «βιολογικά» και η βασιλική περίοδος που είχε ήδη τελειώσει το 1974.

Το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε το 1828, στο τέλος του αγώνα για ανεξαρτησία του ελληνικού λαού ενάντια στα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας το 1821.

Σύμφωνα με τις συνθήκες του 19ου αιώνα, ο γερμανικής καταγωγής βασιλιάς Όθωνας διορίστηκε αρχηγός του ελληνικού κράτους για να αποτρέψει εμφύλιους πολέμους στο νέο ελληνικό κράτος που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών χωρών και της Ρωσίας και να δώσει το ελληνικό κράτος ένα ευρωπαϊκό πρόσωπο.

Η βασιλική περίοδος στην Ελλάδα, που ξεκίνησε με τον βασιλιά Όθωνα, είχε πολωτική επίδραση στην εσωτερική πολιτική της χώρας.

Η βασιλική ιστορία έχει γεμίσει με περιστασιακή εξορία και επαναπατρισμό βασιλιάδων, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου βασιλιά Όθωνα.

Τα πιο αιματηρά γεγονότα στην ιστορία της ελληνικής πολιτικής έλαβαν χώρα το 1920 κατά την εξορία του βασιλιά Κωνσταντίνου Α’ (παππού του αείμνηστου βασιλιά Κωνσταντίνου Β’).

Ο λεγόμενος «φιλογερμανός» βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ επέστρεψε στην Ελλάδα από το Παρίσι, όπου βρισκόταν εξόριστος, από τη φιλοβασιλική κυβέρνηση του Δημήτρη Γκούναρη, η οποία κέρδισε τις εκλογές του 1920 παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις των Κεντρικών Δυνάμεων. , ιδιαίτερα η Αγγλία, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πρόοδό του.

Η απόφαση αυτή, που άλλαξε τη μοίρα της Ελλάδας αλλά και της Τουρκίας, έμεινε στην ιστορία ως «η απελευθέρωση της Τουρκίας» και «η Μικρασιατική καταστροφή της Ελλάδας».

Οι δύο πρωθυπουργοί, υπουργοί εξωτερικών, άμυνας και οικονομίας, και ο τελευταίος διοικητής του στρατού της Ανατολίας, Έλληνας στρατηγός Γεώργιος Χατσιανέστης, ο οποίος διέταξε τους ελληνικούς στρατούς να προχωρήσουν προς την Άγκυρα, κρίθηκαν ένοχοι για «προδοσία» και εκτελέστηκαν μετά από δίκη. ένα στρατοδικείο. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ πέθανε το 1922 στο Παρίσι, όπου και πάλι εξορίστηκε.