Πριν από τις 15 Ιουλίου, η συμβολική προσπάθεια της FETÖ να δημιουργήσει κοινή γνώμη στην Τουρκία ήταν να τραγουδήσουν ξένα παιδιά τον εθνικό ύμνο σε διάφορες χώρες.

Η μάσκα έπεσε, τώρα βρισκόμαστε στην εποχή των FETOists που ήθελαν την επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Τουρκία για την Κύπρο.

Η ελληνική εφημερίδα Τα Νέα δημοσίευσε στις σελίδες της τις αναρτήσεις στα social media του δραπέτη ακαδημαϊκού Mehmet Efe Çaman:

“Εφαρμόστε στην Τουρκία τα ίδια κριτήρια όπως για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Ρωσία είναι ένα κράτος-επιθετικό που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Η Τουρκία κάνει το ίδιο από το 1974. Η Τουρκία είναι επίσης ένα κράτος-επιθετικό που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.”

Αυτό δεν αρκεί, συνεχίζει: «Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να διορθώσει αυτό το πρόβλημα και να αναγκάσει την Άγκυρα να τερματίσει την παράνομη κατοχή της.

Ο Nâzım Hikmet ξεκίνησε το πρώτο κεφάλαιο του έπους Kuvayi Milliye για την περίοδο 1918-19 λέγοντας «Είδαμε φωτιά και προδοσία», είμαστε στο 2022. Ακόμα βλέπουμε τα ίδια πράγματα.

Γιατί ο Πούτιν έχασε τον πόλεμο της εικόνας;

Η κοινή γνώμη δεν ερμηνεύει τους πολέμους κοιτάζοντας μόνο τον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο.

Στον πόλεμο της Νότιας Οσετίας το 2008, ο Πρόεδρος της Γεωργίας Σαακασβίλι ήταν εναντίον του Πούτιν.

Το 2022, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι αντιμετωπίζει τον Πούτιν.

Ο Σαακασβίλι να μοιάζει σαν να του επιτέθηκαν κατά την επίσκεψή του στο μέτωπο
Εθεάθη να σέρνεται στο έδαφος και να κάνει τούμπες στη ζωντανή μετάδοση του BBC ενώ έτρωγε τη γραβάτα του.

Zelenskiy, ABD’nin
Αρνούμενος να δεχτεί το αίτημα απέλασης, χρησιμοποίησε την κυριαρχία της κάμερας στους δρόμους του Κιέβου, μεταμφιεσμένος σε ιππότη που υπερασπίστηκε τη χώρα του με τίμημα τη ζωή του.

Ενώ ο Πούτιν έλεγε απειλητικές φράσεις με το καθαρό ξύρισμα και το ξυράφι του κοστούμι, ο Ζελένσκι έλεγε πατριωτικές φράσεις με το αθλητικό χακί και τα γένια 2-3 ημερών.

Αυτές οι έντονες διαφορές και το γεγονός ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πολύ πιο διαδεδομένα από το 2008 έχουν καταστρέψει την εικόνα του Πούτιν. Παρόλο που έχασε τον πόλεμο, έφερε τον Πούτιν σε ευθυγράμμιση με τον άνθρωπο που δεν μπορεί ποτέ να έχει δίκιο με την ευφυΐα του και την επικοινωνιακή του στρατηγική.

Όσοι περιφρονούν τον Ζελένσκι ως «ο παλιό κωμικό» φαίνεται να έχουν ξεχάσει ότι το να κάνεις τους ανθρώπους να γελούν είναι πιο δύσκολο από το να κλαίς και ότι το χιούμορ είναι στην πραγματικότητα προϊόν οξυδερκούς εξυπνάδας.

Ο κ. Κεμάλ δεν πρέπει να είναι ένας από τους 6

Έξι κόμματα ανακοίνωσαν δημόσια τη «Συναίνεση για το Ενισχυμένο Κοινοβουλευτικό Σύστημα».

Η συντριπτική πλειοψηφία των προσκεκλημένων μελών των μέσων ενημέρωσης έχουν περάσει την επαγγελματική τους ζωή υποστηρίζοντας το κόμμα AKP.

Ανάμεσά τους ήταν τα ονόματα που απέρριψε το ΑΚ αλλά και εκείνοι που προτίμησαν να περπατήσουν με τους δύο προέδρους που κατά κάποιο τρόπο έσπασαν με το ΑΚ.

Αυτό το κομμάτι δεν είναι πολύ σημαντικό, το σημαντικό είναι ότι το όνομα του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ δεν αναφέρεται στις πενήντα σελίδες του κειμένου και στον πρόλογο.

Εάν αυτή ήταν μια συνειδητή επιλογή και όχι για να αναστατώσει ορισμένους από τους εταίρους της συμμαχίας, πρέπει να σταματήσει εκεί.

Ο πρόεδρος του CHP Kemal Kılıçdaroğlu δεν πρέπει να καθίσει σε αυτό το τραπέζι ως ένας από τους έξι ηγέτες.

Οι ψήφοι των αρχηγών των τεσσάρων δεξιών κομμάτων, των οποίων το συνολικό ποσοστό ψήφου του Kılıçdaroğlu έναντι μιας ψήφου, το εκλογικό όριο δεν αγγίζει ούτε το 10%, δεν πρέπει να είναι καθοριστικές.

Αριστερά με περίπου 1% δημόσια υποστήριξη, εάν φτάσουν το 2% ή το 5% της ισχύος μέσω διαπραγματεύσεων λόγω συμμαχιών 50% συν 1.
θα ήταν αντίθετο με το πνεύμα του δημοκρατικού συστήματος.

Η ελληνική πολιτική ως οδοκαθαριστής

Τα ψάρια οδοκαθαριστές δεν καθαρίζουν το ενυδρείο, στην πραγματικότητα τρέφονται μόνο με βυθιζόμενες τροφές που δεν τρώνε τα άλλα ψάρια.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση προσπαθεί να τραφεί από τη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, σαν οδοκαθαριστής αυτές τις μέρες. Η Αθήνα αντιμετωπίζει δύο σειρές σαν δόλωμα πεσμένο στον πάτο. Πρώτον, ταυτίστε το αυτονομιστικό κίνημα στην Ουκρανία με τη βόρεια Κύπρο.

Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είχε συμβεί στην Ελλάδα, ήταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ που πρότεινε πρώτος αυτή την ιδέα.

Η Αθήνα άρχισε να επεξεργάζεται τα λόγια του Λαβρόφ, ρωτώντας πώς αυτό που έχει κάνει η Τουρκία είναι διαφορετικό από αυτό που έχει κάνει η Ρωσία.

Η δεύτερη προσπάθεια της Αθήνας είναι να αναστήσει το σκοτωμένο από τις ΗΠΑ έργο EastMed.

Ο Υπουργός Ενέργειας της Ελλάδας απηύθυνε επιστολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξηγώντας ότι για να διασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, είναι απαραίτητο να αναζητηθούν διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις και να επενδύσουμε στην εισαγωγή ενεργειακών πόρων από την Αφρική ή τη Μέση Ανατολή.

Αντί να πει γάτα, «Λέει νιαούρισμα, έχει ουρά», περιέγραψε την EastMed χωρίς να την κατονομάσει.

Αυτό που ξεχνά η Αθήνα είναι το ενδεχόμενο απόφασης της Ρωσίας να αναγνωρίσει την ΤΔΒΚ, όπως και οι ουκρανικές αυτονομιστικές περιοχές, αύριο.

Δεδομένου ότι τα σκουπιδόψαρα ζουν στον βυθό, τρέφονται πάντα με υπολείμματα άλλων ψαριών, αυτή είναι η κατάσταση της κυβέρνησης στην Αθήνα.