Στο πάνελ που διοργανώθηκε στην Τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα στο πλαίσιο της 100ης επετείου από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, συζητήθηκαν οι τουρκοελληνικές σχέσεις την περίοδο 1930-1952 από τη σκοπιά της συνεργασίας.

Το πάνελ που διοργάνωσε ο Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Çağatay Erciyes συντόνισε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Mustafa Aydın από το Πανεπιστήμιο Kadir Has.

Ομιλητές του πάνελ ήταν ο Καθηγητής Καθ. Ο Δρ Enis Tulça και ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Evanthis Hacivasiliu, μίλησαν για την περίοδο φιλίας του τότε Έλληνα ηγέτη Ελευθέριου Βενιζέλου και του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Οι διμερείς σχέσεις και τα μέτρα αμοιβαίας αλληλεγγύης της εποχής, που έγιναν πρότυπο φιλίας, ιδιαίτερα γεγονότα όπως η φιλία Βενιζέλου-Ατατούρκ, η συνθήκη φιλίας Τουρκίας-Ελλάδας του 1930, το Βαλκανικό σύμφωνο του 1934 και ο διορισμός του Ατατούρκ από τον Βενιζέλο ως Πρόεδρος. Το Νόμπελ Ειρήνης, συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια του πάνελ.

Στην εναρκτήρια ομιλία του στο πάνελ, ο Aydin είπε ότι πάντα υπήρχαν θετικές περίοδοι στην ιστορία των τουρκοελληνικών σχέσεων και ότι η ιστορία πρέπει να γίνει καλά κατανοητή για να προωθηθεί η τρέχουσα θετική διαδικασία στις σχέσεις.

Ο Χατσιβασίλιου τόνισε ότι η επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ελλάδας, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930, προκαλεί έκπληξη ακόμη και για τη διεθνή κοινότητα και είπε ότι η φιλία μεταξύ των δύο χωρών αποτέλεσε ακόμη και παράδειγμα για την επίλυση διαφορών μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας εκείνη την εποχή.

Δηλώνοντας ότι υπήρχαν πολλές ρεβιζιονιστικές χώρες στην περιοχή εκείνη την εποχή, ο Hacivasiliu είπε ότι το γεγονός ότι η Τουρκία και η Ελλάδα δεν είχαν ρεβιζιονιστικές τάσεις και είχαν κοινά θεμελιώδη συμφέροντα ήταν αποτελεσματικό για την προσέγγιση αυτή την περίοδο.

Ο Χατσιβασίλιου είπε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία βρίσκονται δίπλα-δίπλα και συχνά υποστηρίζουν η μία την άλλη στις διεθνείς εξελίξεις.

Στην ομιλία του, ο Tulça εξήγησε αναλυτικά τα φιλικά βήματα που έγιναν στις διμερείς σχέσεις μεταξύ 1930 και 1952 και τόνισε ότι Ελλάδα και Τουρκία ενίσχυσαν την προσέγγισή τους με αμοιβαίες χειρονομίες αυτή την περίοδο.

Εφιστώντας την προσοχή στην υποψηφιότητα του Ατατούρκ για το Νόμπελ Ειρήνης από τον Βενιζέλο και τις στενές σχέσεις των δύο ηγετών, ο Tulça μίλησε επίσης για τη συμβολική σημασία του ταξιδιού του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα στο Κάιρο με την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Αυτή η εκδήλωση θα είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς μπορούν να αναπτυχθούν σχέσεις καλής γειτονίας».

Μιλώντας στον Ανταποκριτή του ΑΑ, ο Πρέσβης Erciyes είπε ότι στο πάνελ ως προσκεκλημένοι ήταν παρόντες Έλληνες ακαδημαϊκοί, ξένοι πρεσβευτές στην Αθήνα και μέλη του Τύπου.

Ο Ερκιγιέ τόνισε ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις βιώνουν πάντα σκαμπανεβάσματα και είπε:

“Η περίοδος 1930-1952 είναι μια περίοδος προσέγγισης των δύο χωρών που ξεκίνησε μεταξύ Ατατούρκ και Βενιζέλου. Είναι μια περίοδος που οι δύο (χώρες) συνεργάζονται. Σήμερα, μετά τον σεισμό στη χώρα μας, υπάρχει ένα θετικό κλίμα”. Οι Τούρκοι ηγέτες έχουν κοινή βούληση. Αυτή η εκδήλωση θα είναι ένα καλό παράδειγμα ότι, με αναφορά σε θετικές περιόδους του παρελθόντος, οι δύο χώρες μπορούν να επιλύσουν όλα τα προβλήματά τους μέσω αμοιβαίου διαλόγου και να αναπτύξουν σχέσεις καλής γειτονίας, εάν υπάρχει πολιτική βούληση.