Ο δρόμος μυρίζει ενθουσιασμό για την ιστορία

Ο δρόμος μυρίζει ενθουσιασμό για την ιστορία

Η οδός Kapanca, η οποία ενσαρκώνει τα χαρακτηριστικά της οθωμανικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, μαγεύει όσους τη βλέπουν. Η αρχιτεκτονική υφή των ξύλινων κτιρίων που βρίσκονται στο δρόμο για αιώνες διατηρείται ακόμη. Η οδός Kapanca, που βρίσκεται στην περιοχή Akçakoca της περιοχής Izmit στο Kocaeli, έχει προσελκύσει πρόσφατα μεγάλο ενδιαφέρον από λάτρεις της φωτογραφίας, νιόπαντρα ζευγάρια και καλλιτέχνες. Ο δρόμος μήκους περίπου 150 μέτρων που αποτελείται από ξύλινα κτίρια παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά της οθωμανικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα. Αν και τα περισσότερα σπίτια του δρόμου έχουν ανακαινιστεί, η αρχιτεκτονική του υφή έχει διατηρηθεί. Περίπου 18 από τα σπίτια έχουν τεθεί υπό προστασία βάσει του Νόμου για την Προστασία της Πολιτιστικής και Φυσικής Περιουσίας. Ενώ η πλειονότητα των σπιτιών στο δρόμο χρησιμοποιούνται ως κτίρια μουσείων ή ιδρυμάτων, υπάρχουν επίσης μερικά σπίτια όπου συνεχίζουν να ζουν οι πολίτες. «Δώσαμε τα δικαιώματά μας στην Ελλάδα σε αντάλλαγμα για αυτό το σπίτι τη στιγμή της ανταλλαγής» Ο Onur Çaylak, ο οποίος ζει σε ένα αρμενικό σπίτι 110 ετών που κληρονόμησε από τον παππού του στην περιοχή, τόνισε ότι το σπίτι μεταβιβάστηκε σε αυτούς. κατά την περίοδο ανταλλαγής και παραιτήθηκαν από τα δικαιώματά τους στην Ελλάδα με αντάλλαγμα το σπίτι. Ο Çaylak είπε: «Ήρθαμε εδώ με τον ερχομό του παππού μας από την Καβάλα. Μπορώ να πω ότι τα παιδικά μου χρόνια πέρασαν εδώ. Παρόλο που έχω ζήσει σε διάφορες πόλεις λόγω δουλειάς, έχω επιστρέψει στον παππού μου και μένω εδώ. Ο παππούς μας μετακόμισε εδώ όταν ήρθε από την Ελλάδα. Εδώ ζούσαν 15 νοικοκυριά. Αυτή τη στιγμή μένουμε μόνο εγώ και η μητέρα μου. Είναι ένα αρμενικό σπίτι 110 ετών με 3 ορόφους. Κατά την ανταλλαγή παραχωρήσαμε τα δικαιώματά μας στην Ελλάδα με αντάλλαγμα αυτό το σπίτι. Την περίοδο που στάθηκα εδώ, έλαβα πολλή εκπαίδευση, η οποία συνήθως ανήκει σε παλιές παραδόσεις όπως η μινιατούρα και η καλλιγραφία, αντάξια αυτής της γειτονιάς. Είναι ένα μέρος που θα μπορούσε να είναι ο Pierre Loti του Izmit ή του Safranbolu. “Θα ήθελα αυτό το μέρος να είναι ένα κέντρο τέχνης” Ο Onur Çaylak, ο οποίος επεσήμανε ότι η περιοχή με τα καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά δεν έχει δει ακόμη την αξία που της αξίζει, είπε ότι επιθυμεί πραγματικά αυτός ο τόπος να είναι ένα κέντρο τέχνης. Ο Çaylak είπε: «Αυτή τη στιγμή είναι το αγαπημένο σημείο για φωτογράφους, τηλεοπτικές εκπομπές, νύφη και γαμπρό και πολλούς ανθρώπους. Θα ήθελα αυτό το μέρος να είναι το κέντρο της τέχνης, όπως βλέπουμε σε πολλές άλλες πόλεις. Θα ήθελα να είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι βρίσκουν γαλήνη με την άφιξή τους σε ένα εντελώς ιστορικό μέρος. Σκέφτηκα να φτιάξω ένα café du livre, ειδικά για τις νεότερες γενιές, τόσο για να μιλήσω για τα ιστορικά μέρη εδώ όσο και για να ανακαλύψω την υφή του. Δυστυχώς, λόγω της πανδημίας, δεν μπόρεσα να το κάνω. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούν να γίνουν στη διαδικασία ανάπτυξης. Αυτό το μέρος μπορεί να είναι ένα κέντρο τέχνης όπως το Balat. «Προσπαθώ σαν φαντάρος αυτή η γειτονιά να αποκτήσει καλλιτεχνική ταυτότητα», είπε.