Beyza TIRYAKI

Τώρα το καταλαβαίνω καλύτερα. Δεν μπορώ να μην κάνω μια μικρή έρευνα πριν πάω κάπου. Μερικές φορές αυτό σημαίνει έρευνα για μια πόλη, μερικές φορές το καφέ ή το εστιατόριο που θα πάω το βράδυ… Το παιχνίδι που θα πάω, την ταινία που θα δω, η λίστα συνεχίζεται. Φυσικά, κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί αν το κάνω σωστά ή λάθος. Αλλά αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορώ να βοηθήσω.
Πριν πάω στην Ελλάδα? Κέρδισα πολλά οφέλη από το έργο έρευνας και ανάπτυξης που έκανα μιλώντας με τους φίλους μου που έχουν ήδη βρεθεί εκεί, αναζητώντας σχόλια από όσους έχουν ήδη πάει εκεί, κρατώντας σημειώσεις και εξετάζοντας τις κάρτες. Ένα από τα πράγματα που έμαθα είναι ότι οι άνθρωποι που ζουν σε παραμεθόριες περιοχές χρησιμοποιούν συχνά τα δικά τους οχήματα για να περάσουν τα σύνορα για επαγγελματικούς σκοπούς. Πως και έτσι ? Ο ιδιοκτήτης του οχήματος παραλαμβάνει εσάς ή την οικογένειά σας από το σπίτι σας και σας μεταφέρει σε πόλεις κοντά στα σύνορα όπως το Dedeağaç, η Κομοτηνή, η Ξάνθη με μια συγκεκριμένη χρέωση. Έτσι, γίνεται μια ευκολία για όσους δεν επιθυμούν να οδηγούν τα δικά τους οχήματα και μια πύλη στο εμπόριο για όσους χρησιμοποιούν αυτόν τον δρόμο για επαγγελματικούς σκοπούς. Εάν θέλετε να προχωρήσετε σαν να οδηγούσατε το δικό σας όχημα και δεν θέλετε να περάσετε από συνοριακές διαδικασίες σχετικά με το όχημα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν τη μέθοδο.
Γενικά, αυτοί που έχουν συγγενείς στα σύνορα κάνουν αυτή τη διαδρομή. Όταν μοιράστηκα αυτήν την πιθανότητα με έναν αγαπημένο μου φίλο που είχε ήδη πάει στην Ελλάδα (αν και είχα συνομιλήσει κατ’ ιδίαν με ανθρώπους που ταξίδευαν από και προς τους αγαπημένους τους στα σύνορα), θυμάμαι ακόμα το γέλιο και το γέλιο του. λέγοντας “Λοιπόν, ας πάρουμε τα κίτρινα μικρά λεωφορεία από το Unkapanı και πάμε στην Ελλάδα”… Αυτό το θέμα έχει αναφερθεί τόσο πολύ στο παρελθόν που το γεγονός ότι συνάντησα ένα όχημα από το ταξιδιωτικό γραφείο στο οποίο πήγαινα, το οποίο ήταν δεν διαφέρει πολύ από ένα κίτρινο μίνι λεωφορείο, φαινόταν να δείχνει ότι ήταν η σειρά μου να γελάσω κρυφά. Κάπως έτσι πήγε το ταξίδι στην Ελλάδα με minibus.

Μας πήρε 270 χλμ. και περίπου 3-4 ώρες για να φύγουμε από την Κωνσταντινούπολη και να περάσουμε τα σύνορα Ύψαλα. Δεν αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες κατά την επεξεργασία των συνόρων. Έχω ακούσει ότι γενικά αν οι συναλλαγές σου είναι ολοκληρωμένες δεν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Φαινόταν ότι θα μπορούσατε να λύσετε μικρά προβλήματα στα σύνορα αγοράζοντας λίγο ούζο ή μερικά ποτά. Μετά τη διέλευση των συνόρων για 45 χλμ, φτάνει η Αλεξανδρούπολη (Αλεξανδρούπολη) και ακολουθούν η Κομοτηνή (Κομοτηνή), η Ξάνθη (Ξάνθη) και η Καβάλα. Η πρώτη μας στάση ήταν η Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Στη συνέχεια, παρόλο που έφτασε η Λάρισα, η Καλαμπάκα (Μετέωρα), η Λαμία, ακολουθήσαμε αυτή τη διαδρομή και τελειώσαμε το ταξίδι μας πηγαίνοντας στη δεύτερη στάση μας, Αθήνα (Αθήνα), Πειραιά (Πειραιάς), Κόρινθο (Στενό Κορινθίας) και τις παραμεθόριες πόλεις που επισκεφτήκαμε. καμία επίσκεψη κατά την επιστροφή μας.