Η 135η επέτειος από τη γέννηση της Dora Gabe, που γιορτάστηκε στις 24 Αυγούστου, γιορτάστηκε με την προβολή μιας ταινίας ντοκιμαντέρ στο χωριό Dabovik της Dobruja. Ως τόπος γέννησής της δίνεται η Dubovik, αν και υπάρχουν υποθέσεις ότι γεννήθηκε σε άλλο κοντινό χωριό και, αμέσως μετά, η οικογένεια μετακόμισε στο Dubovik.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με κατάθεση στεφάνων και λουλουδιών μπροστά από το μνημείο Dora Gabe, που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του ομώνυμου κοινοτικού κέντρου.

Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του χωριού μπορούν επίσης να επισκεφθούν το έκθεμα του μουσείου με τα υπάρχοντά του, που βρίσκεται στο λόμπι του κοινοτικού κέντρου.

Δωρήθηκε από την Ένωση Βουλγάρων Συγγραφέων. Κρατικά Αρχεία – Dobrich και Art Gallery – Dobrich συμμετείχαν στους εορτασμούς με την ευκαιρία της 135ης επετείου από τη γέννηση της ποιήτριας Dora Gabe με ψηφιακές εκθέσεις από τις εκμεταλλεύσεις τους. Τα δείχνουν στις σελίδες τους στο Facebook.

Ποιήτρια, συγγραφέας, μεταφράστρια από τα πολωνικά, τσέχικα, ρωσικά, γαλλικά και ελληνικά, ενεργό δημόσιο πρόσωπο και ακτιβίστρια για την απελευθέρωση της Δοβρουτσά – αυτή είναι μόνο μια σύντομη περιγραφή της πλούσιας προσωπικότητάς της.

Στις 31 Αυγούστου λήγει η προθεσμία υποβολής προτάσεων από τους νικητές του Εθνικού Λογοτεχνικού Βραβείου «Dora Gabe» του Δήμου Ντόμπριτς. Ιδρύθηκε το 2002 στην 115η επέτειο από τη γέννηση της Dora Gabe και βραβεύεται για σημαντικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα στο πνεύμα των μηνυμάτων της Dora Gabe για την προσφορά της στην εθνική λογοτεχνία. Το βραβείο απονέμεται κάθε πέντε χρόνια. Οι κάτοχοί του είναι οι: Elka Nyagolova (2003), Liliana Stefanova (2008), Rada Moskova (2013) και Kamelia Kondova (2018).

Η ποιήτρια Έλκα Νιαγκόλοβα είναι ευγνώμων στη μοίρα που γνώρισε τη Ντόρα Γκέιμπ σε πολύ νεαρή ηλικία.

Μη υποπτευόμενη ότι μια μέρα η ζωή θα την προόριζε να έχει έναν τόσο πολύτιμο δάσκαλο, η Nyagolova κατάφερε να τραβήξει την προσοχή του Gabe ακόμη και ως μαθητής. Κατά την πρώτη τους συνάντηση στο Ντόμπριτς, έμεινε για λίγο άφωνη από ενθουσιασμό.

“Είναι ένα τεράστιο δώρο από τη μοίρα. Ήμουν παιδί όταν την είδα για πρώτη φορά ζωντανά. Ήταν στο Ντόμπριτς και γιόρταζε τα γενέθλιά της. Είχαν επιλέξει πολλά παιδιά για να της δώσουν λουλούδια και να τη συγχαρούν. Η δασκάλα μου έγραψε τις μικρές λέξεις που είχα να πω, αλλά ξαφνικά ήταν σαν να έπεσε στο μυαλό μου ένας κενός καμβάς. Ξέχασα τις λέξεις – την κοιτάζω – δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά τα μάτια γεμάτα ζεστασιά. Αγαπούσε τα παιδιά. Με κοίταξε με μάτια ελαφίνας και ξεκίνησα μιλώντας με δικά μου λόγια, νομίζω ότι ήταν πιο αυθεντικό, το κοινό με ενθάρρυνε και με χειροκρότησε», θυμάται η Nyagolova.

Πέρασαν πολλά χρόνια μετά από αυτό το περιστατικό πριν ξαναδούμε ο ένας τον άλλον, πριν ξαναβρεθούμε για πάντα, λέει ο ποιητής.

Στα φοιτητικά χρόνια της Έλκα Νιαγκόλοβα, οι συναντήσεις με την Ντόρα Γκέιμπ έγιναν παράδοση. Την περιγράφει ως πολύ πατριώτη. Αγαπούσε πολύ την πατρίδα της, αγαπούσε τη Δοβρουτζά. Για αυτήν, η Dobruja ήταν μια εικόνα, λέει η Nyagolova. “Πίστευε ότι η ζωή της ήταν συνώνυμη με τη Dobruja. » Ο Gabe της είπε ότι μετά την επιστροφή της Dobruja στη Βουλγαρία το 1940, ένιωθε ότι άρχιζε να ζει μια δεύτερη ζωή – τόσο λογοτεχνική όσο και προσωπική.

Ακούστε περισσότερα τη συνομιλία της Svetlana Valkova με την Elka Nyagolova: