Ωστόσο, προειδοποιούν ότι μια τέτοια απόκλιση από την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, αντί της προσέγγισης που έχει δεσμευτεί η Σερβία στις Συμφωνίες Σύνδεσης, θα έχει συνέπειες για τη χώρα μας.

Αυτό υπογράμμισε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας Πίτερ Στάνο, ο οποίος είπε ότι η απόφαση της Σερβίας να ανεβάσει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία σε πρεσβευτικό επίπεδο είναι αντίθετη με τη θέση της Ένωσης.

«Η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξομάλυνση των σχέσεων με το καθεστώς στη Συρία είναι σαφής και αμετάβλητη και οι πρόσφατες εκλογές που διοργάνωσε το συριακό καθεστώς δεν μπορούν να οδηγήσουν σε κανένα μέτρο διεθνούς ομαλοποίησης», δήλωσε ο Stano σε γραπτή δήλωση. Ελεύθερη Ευρώπη.

Πρόσθεσε ότι η αποστολή του πρέσβη στη Δαμασκό ως επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής σημαίνει παράδοση των διαπιστευτηρίων στον αρχηγό του κράτους, όπως τόνισε, Μπασάρ αλ Άσαντ, ο οποίος εμφανίζεται στη λίστα κυρώσεων της ΕΕ και δεν έχει νομιμότητα ως πρόεδρος.

Όπως μας υπενθυμίζει η Suzana Grubjesic, αντιπρόεδρος του Κέντρου Εξωτερικής Πολιτικής στο Danas, υποχρέωση της Σερβίας είναι να εναρμονίσει σταδιακά την εξωτερική της πολιτική με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ.

– Η υποχρέωση αυτή είναι συμβατική και απορρέει από τη Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης. Το ποσοστό συμμόρφωσης από το 2014, από το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης και την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, κυμαίνεται μεταξύ 50 και 60%, χωρίς ανακοινώσεις ότι θα αυξηθεί στο εγγύς μέλλον, επειδή η εξωτερική πολιτική της Σερβίας παραμένει πολλαπλή -διάνυσμα, χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική κατεύθυνσης. Ο κύριος λόγος για την επιστροφή του πρέσβη στη Δαμασκό είναι το γεγονός ότι η Συρία δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου και των Μετόχια, καθώς και η προσκόλληση του συριακού καθεστώτος στη Ρωσία. Ένας άλλος λόγος είναι η ροή μεταναστών, η παρακολούθηση των οποίων είναι σημαντική όχι μόνο για τη Σερβία, αλλά για ολόκληρη την περιοχή, είπε.

Ο Grubjesic υπενθυμίζει ότι θα ήταν σημαντικό και ενθαρρυντικό για την ΕΕ να επιτρέψει επιτέλους το άνοιγμα του Κεφαλαίου 31, το οποίο αναφέρεται στην εξωτερική πολιτική, επειδή η έκθεση ελέγχου αναμένεται από το 2014.

Η Aleksandra Stanković, Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, υπενθυμίζει επίσης τις υποχρεώσεις αυτού του κεφαλαίου, τονίζοντας ότι η Σερβία επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι δεν ασκεί την εξωτερική της πολιτική στρατηγικά και κάνει απρόβλεπτες χειρονομίες.

– Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση εδώ και πολύ καιρό, και αντίθετα η πορεία της εξωτερικής πολιτικής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου. Η Συρία είναι μια από τις χώρες που δεν έχει αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο και η κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρήσει καλές σχέσεις για να διατηρήσει αυτή την υποστήριξη. Από την άλλη πλευρά, η Σερβία τάχθηκε στο πλευρό του πακέτου κυρώσεων που επέβαλε στη Συρία η ΕΕ το 2012, αλλά άρχισε να αποσύρεται όταν η Ρωσία παρενέβη στη σύγκρουση στη Συρία. Ως εκ τούτου, για άλλη μια φορά, η Σερβία ακολουθεί μια ασυνάρτητη πολιτική εξισορρόπησης των δυτικών και ανατολικών εταίρων, η οποία θα επιβραδύνει ακόμη περισσότερο τις ήδη αποδυναμωμένες ευρωπαϊκές ολοκλήρωση, λέει ο Στάνκοβιτς.

Σύμφωνα με τον Vuk Vuksanović, ερευνητή στο Κέντρο Πολιτικής Ασφαλείας στο Βελιγράδι, η μέχρι τώρα απόσταση της Σερβίας από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δίνει στη σερβική κυβέρνηση την εντύπωση ότι μπορεί να αντέξει οικονομικά τέτοιες πρωτοβουλίες.

– Η σερβική κυβέρνηση πιστεύει ότι η Σερβία είναι πλέον τόσο μακριά από την ΕΕ και δεν βλέπει την πραγματικότητα της ευρωπαϊκής προοπτικής, επομένως πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τέτοιες κινήσεις. Από την άλλη, το ερώτημα είναι τι ελπίζουν να κερδίσουν από μια τέτοια κίνηση. Ελπίζουν να κερδίσουν διμερείς πόντους με το καθεστώς Άσαντ και τι θα μπορούσε να είναι αυτό εκτός από ίσως συμφωνίες με τη βιομηχανία όπλων που θα ήταν δυνητικά πολύ επικίνδυνες δεδομένων όλων αυτών που περιβάλλουν αυτή τη δίαιτα; Ένας παράγοντας για το Βελιγράδι είναι σίγουρα ότι η Συρία δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, αλλά μάλλον θα έλεγα ότι είναι ένα είδος κολακείας προς τη Μόσχα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μόσχα είναι ο κύριος εταίρος του καθεστώτος στον Άσαντ και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν ανατράπηκε. Αν κάποιος κάνει εικασίες για τους πιθανούς λόγους της σερβικής κυβέρνησης – πιθανότατα είναι η επιρροή της Μόσχας, υπογραμμίζει ο Vuksanović.