Ο μέσος της Τραμπζονσπόρ Μανώλης Σιώπης έκανε δήλωση στο 190ο νούμερο του μπορντό κλαμπ. Δηλώνοντας ότι ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από πολύ μικρός, παίζοντας με τον πατέρα του στον κήπο του σπιτιού του, ο Σιώπης είπε: «Η βασική μου ιστορία για να ξεκινήσω το ποδόσφαιρο ήταν με την ακαδημία του χωριού μας. Πήγα στην ακαδημία όταν ήμουν 9 χρονών. Ο πατέρας μου έπαιζε ήδη ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο εκεί που μέναμε. Όταν έπαιζε ερασιτεχνικά, του ήρθε πρόταση από την 3η Λίγκα, αλλά ο παππούς μου δεν τον άφηνε να φύγει.

Αφού έχουμε φάρμα, δεν ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής για να δουλέψει εκεί. Αργότερα, αφού γεννήθηκα εγώ και ο αδερφός μου, μας δίδαξε ποδόσφαιρο και μας έκανε να αγαπήσουμε το ποδόσφαιρο. Ίσως ήθελε να ζήσουμε τα όνειρά μας γιατί δεν μπορούσε να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Ειλικρινά, τα πρώτα μου βήματα στην επαγγελματική ζωή τα έκανα όταν άφησα την πατρίδα μου στην Ελλάδα και πήγα στην Αθήνα σε ηλικία 14 ετών για να προπονηθώ στον Ολυμπιακό. Όταν ήμουν 19, με είδε ένας δάσκαλος ονόματι Ουτζινίδης και με ρώτησε. Από εκεί έφυγα δανεικός στο σύλλογο που ήθελε ο δάσκαλος για ένα χρόνο. Ήταν ο δάσκαλός μου που με εμπιστεύτηκε και με πήρε στην ελληνική Super League.

«Η οικογένειά μου είναι στο αγρόκτημα αυτή τη στιγμή, θα μπορούσα να είμαι κι εγώ εκεί»

«Τι δουλειά θα έκανες αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής; Μου απάντησε: «Δεν ξέρω, ειλικρινά, δεν το έχω σκεφτεί πολύ. Ωστόσο, όλη μου η οικογένεια είναι στο αγρόκτημα αυτή τη στιγμή, και πιθανότατα θα μπορούσα να είμαι κι εγώ εκεί. Ο Σιώπης είπε ότι πριν έρθει στην Τραπεζούντα οι φίλοι του ήταν προκατειλημμένοι. Ο Σιώπης είπε: «Πάντα μου έκαναν προκατειλημμένα σχόλια. Παρ ‘όλα αυτά; Όταν έφτασα στην Τουρκία, κατάλαβα ότι μοιάζαμε πολύ. Μπορώ μάλιστα να πω ότι είμαστε ίδιοι. Όταν έφτασα στην Τραπεζούντα στην αρχή της σεζόν, είδα πολλά περισσότερα από αυτό. Γιατί είμαστε ακριβώς το ίδιο. Οι Τραπεζούντες είναι σαν εμάς, σαν τους Έλληνες. Είμαστε πολύ δραστήριοι, πολύ ενεργητικοί και πολύ τρελοί.

«Είμαι σαν στρατιώτης»

Ο Σιώπης, ο οποίος σημείωσε ότι ένιωθε αγάπη, ειλικρίνεια και ζεστασιά από την ημέρα που ήρθε στην Τραπεζούντα και έπαιξε τον πρώτο του αγώνα, είπε: «Αν θυμάμαι καλά ήταν αγώνας της Σίβασπορ. Όταν μπήκα στο 75ο λεπτό του αγώνα και είχα τη μπάλα στα πόδια, ένιωσα αυτή τη ζεστή ειλικρίνεια στην κερκίδα. Έχω ένα στυλ παιχνιδιού, φυσικά παίζω ποδόσφαιρο για την ομάδα μου, αλλά παίζουμε και αυτό το παιχνίδι για τους οπαδούς μας. Για να το περιγράψω, μπορώ να πω ότι είμαι σαν στρατιώτης. Έτσι παίζω και γι’ αυτό με αγαπούν και οι οπαδοί. Ένιωσα αυτή την αγάπη από την πρώτη στιγμή και προσπαθώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για τον σύλλογό μας», είπε.

«Λατρεύω τον γαύρο»

Τονίζοντας ότι ήταν εντάξει με τον καλύτερο Μπακασέτα της μπορντό μπλε ομάδας, ο Σιώπης είπε: “Όσο παίζαμε για την Αλάνιασπορ, ήρθαμε στην Τραπεζούντα για το εκτός έδρας παιχνίδι. Τι πρέπει να δω όταν μπούμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου στην Τραπεζούντα , έφτιαχναν γαύρο.Στην Ελλάδα κάνουν πολύ γαύρο και μου αρέσουν πολύ.Όταν ρώτησα τους υπαλλήλους του εστιατορίου μου είπαν ότι η Τραπεζούντα είναι από τα καλύτερα μέρη για να βρεις γαύρο.Μόλις τελείωσα ένα τεράστιο πιάτο. Ακόμα και ο Μπακασέτας με είδε και μου είπε: “Τι κάνεις; Μου αρέσει ο γαύρος, μου άρεσε ακόμη περισσότερο ο γαύρος εδώ. Φυσικά ο Μπακασέτας είναι ο παίκτης με τον οποίο τα πάω καλύτερα στο σύλλογο. Παίξαμε μαζί του για τρία χρόνια. Εκτός από Αυτός ο Yusuf Sarı. Διασκεδάζω και εγώ πολύ μαζί του, αστειευόμαστε πολύ. Όλοι οι συμπαίκτες μας είναι γενικά πολύ καλοί άνθρωποι, πολύ θετικοί.”

«Υπήρχε μια υπέροχη ατμόσφαιρα στον αγώνα της Φενερμπαχτσέ»

Δηλώνοντας ότι η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη μετά τη νίκη της Φενερμπαχτσέ, ο Σιώπης είπε: «Χωρίς τους περιορισμούς της πανδημίας θα παίζαμε με τους οπαδούς μας σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Ωστόσο, υπήρχε ακόμα μια υπέροχη ατμόσφαιρα, έστω και κατά το ήμισυ κατειλημμένη. Χορέψαμε όλοι μαζί μετά το νίκη.Είδα το Kolbastı.Υπάρχει ένα βίντεο από το 2010-2011 στο YouTube.Μετά από ένα τελευταίο παιχνίδι,νομίζω ότι έπαιζε ο Ceyhun.Μάλιστα ήταν εξήντα και χίλια άτομα στο γήπεδο.Το είδα, ήταν υπέροχο , και τώρα το βλέπω. Ήταν όμορφο», είπε.